Narodziny |
22 listopada 1865 Luka |
---|---|
Śmierć |
23 września 1933 Grenoble |
Narodowość | Francja |
Zawód |
Etnograf- amator archeolog Kustosz Muzeum Prehistorii Nauczyciel |
Hippolyte Müller urodził się w Gap on22 listopada 1865 i martwe 23 września 1933w Grenoble . Ten francuski etnograf był pierwszym kuratorem Musée Dauphinois w Grenoble w 1906 roku.
Z wykształcenia jubiler, jego zamiłowanie do prehistorii sprawiło, że stał się wybitnym archeologiem-samoukiem i uznanym przez rówieśników prehistorią, który prowadził wykłady z prehistorii na Wydziale Literatury w Grenoble.
Jego ojciec, Jean-Étienne-Gustave Müller, pochodzący z Alzacji, jest emerytowanym nauczycielem muzyki i zastępcą szefa muzyki wojskowej. Jego matka, Françoise Riban, jest domem i pochodzi z Grenoble; zmarła, gdy Hippolyte Müller był jeszcze bardzo młody.
Rodzina Müller osiedliła się w Grenoble w 1869 roku . Kruchy stan zdrowia Hippolyte'a Müllera nie pozwala między innymi na kontynuowanie studiów, chociaż ma on zaplecze do nauki w interesujących go dziedzinach. W 1879 roku został uczniem jubilera w Grenoble. Dwa lata później jest jubilerem. Jego hobby to przede wszystkim czytanie książek na tematy, które go fascynują - zwłaszcza prehistoria, numizmatyka i geologia - oraz zbieranie monet, minerałów i znaczków. Chodzi również na zajęcia wieczorowe. Odbywał liczne wycieczki po górach, podczas których prowadził wykopaliska. W wieku siedemnastu lat odkrył i metodycznie wyliczył neolityczne stanowisko Balmes de Fontaine w masywie Vercors . W marcu 1884 roku został jubilerem w Chambéry . Muzeum Savoisien pozwala mu obserwować szczątki prehistorycznych mieszkań palowych w jeziora Bourget .
W marcu 1885 roku , aby zaspokoić swoją pasję do prehistorii, objął tymczasową posadę w Muzeum Historii Naturalnej w Grenoble . W tym samym czasie kongres Francuskiego Stowarzyszenia Postępu Nauk (AFAS) w Grenoble umożliwił mu kontakt z najwybitniejszymi naukowcami, w tym z Ernestem Chantre , ojcem antropologii fizycznej, z którym pozostanie skontaktować się i przeprowadzić wykopaliska. W szczególności bierze udział w sesjach kongresowych dotyczących prehistorii, wygłaszanych przez wybitnych specjalistów w tej dziedzinie - m.in. Gabriela de Mortilleta , de Nadaillaca, Émile Cartailhaca i Philippe'a Salmona. W tym czasie powiedział sobie, że jedyne zajęcie, które może mu odpowiadać, to praca w muzeum. W następnych latach spędził kilka miesięcy w Awinionie , Marsylii, potem Algierze . W 1888 roku zdecydował się wrócić do Grenoble.
Od 1891 roku Müller rozpoczął pracę w warsztacie optyka z Grenoble. Tam odkrył fotografię, która stała się jego kolejną pasją. To nowe narzędzie pozwoli Hippolyte'owi Müllerowi na zrobienie tysięcy zdjęć, zwłaszcza dotyczących jego działalności wykopaliskowej i odkryć. Duża liczba jego zdjęć znajduje się w Musée Dauphinois.
W lutym 1894 r. Za namową Arthura Bordiera (1841-1910) - lekarza, antropologa i dyrektora Wydziału Lekarskiego, który go zauważył - został członkiem Société Dauphinoise d'Ethnologie et d 'Anthropology i poprzez jego biuletyn, publikuje artykuły dotyczące prowadzonych przez nią badań prehistorii i archeologii. Następnie pełnił funkcję bibliotekarza, a następnie kuratora zbiorów bibliotecznych w Wydziale Lekarskim . Hippolyte Müller został wówczas prehistorycznym, archeologiem, wykładowcą i facylitatorem, którego erudycja, talent i hojność zostały docenione, a także jednym z wielkich specjalistów swoich czasów w dziedzinie archeologii prehistorycznej . Jego badania mają charakter interdyscyplinarny. Już w 1904 r. Mówił o znaczeniu uprawiania etnografii - podkreślając raczej tę nazwę niż folklor - aw szczególności w tym regionie etnografii alpejskiej. Dąży również do tego, aby badania te były dokładne, dalekie od niejasnych lub fantazyjnych teorii i podkreśla zainteresowanie odwołaniem się do „myśli, która stworzyła przedmiot”, a także do chronologii.
W Sierpień 1904, podczas nowego kongresu AFAS zorganizowanego w Grenoble, Hippolyte Müller prezentuje wystawę w Szkole Medycznej, gromadząc znaleziska archeologiczne około pięćdziesięciu kolekcjonerów, do których dodaje to, co nazywa "początkiem muzealnej etnografii alpejskiej (...) zawierające przedmioty z żelaza, drewna, miedzi, zebrane w naszych górach i których seria, choć niekompletna, pozwoli w przyszłości zorganizować miejscowe muzeum, które będzie wspaniałą nauką na ten temat. ”sztuka, obyczaje i obyczaje naszych górskich przodków ”. W tym samym roku zaczął instalować w kaplicy klasztoru Sainte-Marie d'en-bas, za zgodą gminy Grenoble, sumę jego zbiorów, przedmiotów i elementów kultury górskiej wraz z stopniowym zanikiem industrializacji, oraz darowizny na budowę muzeum etnograficznego. Uważnie bada te obiekty, ich datowanie i typologie. Jednocześnie przekazuje informacje o swojej pracy podczas spotkań, seminariów, konferencji, publikuje artykuły.
Plik 14 grudnia 1906komisja doradcza, złożona z dwunastu członków, odpowiedzialna za badanie tworzenia muzeum etnograficznego w Grenoble, mianuje go pierwszym kustoszem muzeum w Dauphinois . W grudniu 1918 roku został przyjęty do Delphinal Academy . Kilkakrotnie współpracuje z archeologiem Ardèche Jos Jullien de Joyeuse .
W 1919 r. Stworzył „ Lautaret Alpine Domestic Economy Museum ” w jednym z budynków związanych z ogrodem botanicznym Lautaret Alpine , położonym na wysokości 2100 m na przełęczy o tej samej nazwie w Alpach Wysokich ; w tym czasie przepustka ta była słynnym miejscem turystyki wysokogórskiej, znajdującą się na Route des Grandes Alpes, a muzeum otrzymało dofinansowanie od Touring Club de France . Muzeum to, prezentujące rekonstrukcje alpejskich wnętrz, z wieloma obiektami, jest wielkim sukcesem turystycznym, ale zniknie wraz ze śmiercią jego twórcy.
Międzynarodowa Wystawa Białego Węgla i Turystyki odbyła się w 1925 roku w Grenoble. Hippolyte Müller wystawia tam w „alpejskiej wiosce” rekonstrukcję kościoła i dwóch domów w miejscowości Saint-Véran w prowincji Queyras , w tym wszystkie meble zwykle obecne w tych siedliskach.
Dzięki Salomonowi Chabertowi, dziekanowi Wydziału Literatury Grenoble , oraz jego umiejętnościom zdobytym w dziedzinie archeologii alpejskiej, Müller prowadził zajęcia z prehistorii do 1932 roku . Ten status nauczyciela stanowi poświęcenie całej pracy dokonanej na pierwszych okupantach Alp.
On umarł na 23 września 1933i jest pochowany w pobliżu Grenoble, na starym cmentarzu La Tronche . Kiedy zmarł, Musée Dauphinois miało w swoich zbiorach 20 000 obiektów.
Pozostawia w swoich archiwach niedokończoną powieść, w której rozbitek typu Robinson Crusoe , aby przetrwać, wprowadza w życie swoje metody prehistorycznych eksperymentów. Hippolyte Müller rzeczywiście uczestniczył w rozwoju archeologii eksperymentalnej . Podobnie jak kilku ówczesnych archeologów, odkrył na nowo gesty ludów prehistorycznych. Z naukowym rygorem opisał i zastosował techniki cięcia krzemienia, wykonywania kamiennych toporów, obróbki drewna i kości, trepanacji i okaleczania zębów.
Jego badania, choć ściśle związane z Delfinem, nie znały granic i dlatego nie ograniczały się do nich.