Hervé de Penfentenyo de Kervéréguin | ||
Narodziny |
4 sierpnia 1879 r Brześć |
|
---|---|---|
Śmierć |
18 kwietnia 1970(w wieku 90 lat) Wersal |
|
Pochodzenie | Francuski | |
Wierność | Francja | |
Uzbrojony | Marynarka wojenna | |
Stopień | wiceadmirał | |
Lata służby | 1897 - 1945 | |
Przykazanie | Morski prefekt z Lorient | |
Konflikty |
Boxer Revolt I wojna światowa II wojna światowa |
|
Nagrody | Krzyż Wielki Legii Honorowej | |
Inne funkcje | Wiceprezes General Transatlantic Company | |
Rodzina | Rodzina Penfentenyo | |
Hervé Alphonse Marie de Penfentenyo de Kervéréguin , urodzony dnia14 sierpnia 1879 r.w Brześciu , zmarł w Wersalu dnia18 kwietnia 1970, jest francuskim oficerem marynarki wojennej .
Urodził się w rodzinie Penfentenyo ze starej bretońskiej szlachty. Jego dziadek, admirał Louis Henri de Gueydon , był Wielkim Krzyżem Legii Honorowej, a ojciec, kontradmirał Auguste de Penfentenyo , dowódcą.
Po ukończeniu szkoły morskiej (awans 1897) brał udział w kampanii jako kadet w eskadrze Dalekiego Wschodu na Redoutable , Bengali , d'Entrecasteaux i brał udział w wojnie przeciwko Bokserom w Chinach . Chorąży w 1902 r. wypłynął na Dewastację . Był porucznikiem w 1910 roku na Condorcecie . Przydzielony w 1912 r. do ministerstwa, służył na kierunku pracy wojskowej, następnie na centralnym kierunku artylerii. Wmaj 1914na budowanym w Brześciu pancerniku Bretagne zorganizował służbę artylerii budowlanej. W 1916 dowodził torpedowcem greckiego pochodzenia Panther . Był kontradmirałem w 1931, wiceadmirałem w 1937, wiceadmirałem (VAE) w 1939.
Został powołany w 1938 prefekt morski z 5 -tego regionu, gubernatora wojskowego Lorient . 17 czerwca 1940, port jest zagrożony z powietrza, morza, a zwłaszcza lądu. Nie da się tego obronić po stronie kontynentalnej. Penfentenyo VAE o godzinie 13:00 wydaje rozkaz natychmiastowego wypłynięcia wszystkich statków wojskowych i cywilnych do Casablanki , tych, które nie mają wystarczającej autonomii ze względu na dotarcie do Anglii. 18 czerwca 1940, VAE z Penfentenyo wydaje rozkaz podpalenia dziesięciu zbiorników oleju opałowego Marynarki Wojennej o pojemności 10 000 litrów, każdy zainstalowany na brzegu Lanester. Mieszkańcom Cosquer zostaje wydany rozkaz opuszczenia swoich domów. Pożar trwał przez kolejne dni i rozprzestrzenił się, zanim zdawał się ucichnąć, tak że mieszkańcy Cosquer wrócili do swoich domów w24 czerwca. W nocy pokrywa jednego z czołgów eksploduje, a kolumna płomieni niesionych przez wiatr spada z powrotem na wioskę. Kilka domów zostało dosłownie spalonych. Czterdzieści osób może uciec, podczas gdy trzeba będzie poczekać ponad 24 godziny, zanim będzie można podejść do gruzów i usunąć dwadzieścia pięć zwłok: 7 mężczyzn, 6 kobiet i 12 dzieci. Łódź ewakuuje 270 ton belgijskiego i polskiego złota, które dopłynie do Casablanki w dniu23 czerwca. Trawler La Tanche zabrał kilku uczniów ze Szkoły Uczniów Mechaników Morskich, ale wskoczył na minę; zginęło 190 osób. Penfentenyo VAE zatapia łodzie, które nie mogą wypłynąć i niszczy obiekty portowe.
21 czerwca, po przybyciu wojsk niemieckich w Cinq-Chemins w Guidel nastąpił dwugodzinny postój . Kompania dragonów i oddział artylerii kolonialnej przeciwstawiają się dwustu żołnierzom niemieckim. Czternastu żołnierzy francuskich, w tym trzech oficerów, zginęło w tej walce straży tylnej.
VAE został wzięty do niewoli i przebywał w niewoli niemieckiej do 1941 roku. Był wtedy wiceprezesem General Transatlantic Company i Rodzinnego Komitetu Doradczego. Aresztowany przez Gestapo w 1943 w Nantes , był więziony i deportowany do Niemiec ( Torgau , Wehrmachtgefängnis Fort Zinna (de) ) domaj 1945, data , w której przechodzi w drugiej sekcji . Wiceadmirał Hervé de Penfentenyo został odznaczony Krzyżem Wielkim Legii Honorowej w 1955 roku.
Otrzymał Franciszka .
Miał czternaścioro dzieci, w tym trzech synów, którzy zginęli za Francję , François (1915-1940), Tanguy (1919-1945), lotnika w alzackiej grupie bojowej i Alaina de Penfentenyo de Kervéréguin (1921-1946), chorążego poległych w walka w Indochinach, której nazwę nosi komando marynarki wojennej .
Admirał François de Penfentenyo , ur12 grudnia 1941jest jego wnukiem; syn Yves Georges Jean Marie de Penfentenyo, ur.7 lipca 1909 w Quimper, zmarł dnia 25 listopada 1996 r.w Wersalu i Geneviève de Carpentier de Juvigny) oraz prezesem Civitas, którego pozostaje prezesem honorowym.