| Narodziny |
20 kwietnia 1792 Bogota |
|---|---|
| Śmierć |
14 lipca 1847(55 lat) Santa Cruz de Mompox |
| Wierność | Zjednoczone Prowincje Nowej Granady |
| Okres aktywności | Od 1810 |
Joseph Hermógenes Maza Loboguerrero (lub José Hermógenes de Maza y Lobo Guerrero ), urodzony w Bogocie , dnia20 kwietnia 1792i zmarł w Santa Cruz de Mompox dnia14 lipca 1847, jest kolumbijskim żołnierzem, który brał udział w odzyskaniu niepodległości przez swój kraj .
Syn kastylijskiego Felipe de la Maza i Rosalii Loboguerrero, urodził się w bogotańskiej dzielnicy Las Nieves20 kwietnia 1792. Studiuje w Colegio Mayor de Nuestra Señora del Rosario .
W 1810 r. Wziął udział w rewolucji i wstąpił do batalionu pomocniczego. W październiku 1811 r. Odznaczył się podczas zdobywania Simany pod rozkazami kapitana Antonio Moralesa. Pod dowództwem podpułkownika Vicente Campo Elíasa (es) walczył w bitwach pod Mosquiteros (es) (14 października 1813), La Puerta (es) (3 lutego 1814) i La Victoria ( 12 lutego ). W tej ostatniej akcji otrzymuje stopień podpułkownika. Po służbie w bitwie pod San Mateo (es) ( 25 marca ) i ponownie w La Puerta ( 15 czerwca ), został wysłany do Caracas, gdzie był odpowiedzialny za obronę miasta wprowadzoną przez Simóna Bolívara . Uciekł na wschód i został schwytany podczas bitwy pod Urica (es) ( 5 grudnia ).
Więziony w stolicy Wenezueli, cierpi z powodu tortur i maltretowania. Ucieka po przekonaniu swojego strażnika José Luisa Moreno, aby go wypuścił. Spędził trzy lata jako zbieg w San Cristóbal , Cúcuta , Pampelunie i Bogocie . Dołączył do sił patriotycznych po triumfalnym wjeździe Bolívara do Bogoty (10 sierpnia 1819). W 1820 roku został wysłany z kolumną do Hondy i Santa Cruz de Mompox, aby wzmocnić pułkownika José Maríę Córdovę podczas kampanii río Magdalena . Mści się na więźniach, związując ich, wkładając do skórzanych toreb i wrzucając do Magdaleny. Po zdobyciu Teneryfy ( 25 czerwca ) został awansowany do stopnia pułkownika. Brał udział w oblężeniu Cartagena de Indias (1820-1821) pod kierunkiem generała Mariano Montilli .
Wraz z pułkownikiem Córdovą wyruszył do Panamy, aby dołączyć do Guayaquil , aby wzmocnić generała Antonio José de Sucre . Wstąpił do armii patriotycznej w Riobambie i brał udział w bitwie pod Pichincha (24 maja 1822) i wieś Pasto . W styczniu 1823 r. Został mianowany pułkownikiem skutecznym. W 1826 r. Został generałem i wycofał się z życia publicznego w Mompós .
Chroni go rodzina Gutiérrez de Piñeres. Zmarł jako alkoholik w 1847 roku .