Henri Beylie
Henri Beylie
Militaryzm. Jego przyczyny, konsekwencje, sposoby zwalczania , 1903.
| Narodziny |
30 listopada 1870 Paryż |
|---|---|
| Śmierć |
8 marca 1944(o 73) Paryż |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Aktywista polityczny |
Félix, Camille Beaulieu , znany jako Henri Beylie , urodzony dnia30 listopada 1870w Paryżu , gdzie zmarł dalej8 marca 1944Jest księgowym, antymilitarystycznym , indywidualistycznym anarchistą, naturienem, a potem libertariańskim komunistą .
Biografia
W 1895 r. W Paryżu był współzałożycielem wraz z Henri Zisly i Émile Gravelle miesięcznego przeglądu ruchu naturystów La Nouvelle Humanité .
Jego nazwisko można znaleźć w streszczeniu pierwszego numeru gazety Le Naturien z datą1 st marca 1898, ale to jego jedyny udział w tym dzienniku.
W Maj 1902, jest jednym z tych, którzy wraz z Georgesem Butaudem i Sophią Zaïkowską , Henri Zisly , Émile Armand , Marie Kugel , Henri Prost , Georges Deherme i Paraf -Javal są u źródeł tworzenia wolnego środowiska we Francji. Projekt został zrealizowany w 1903 roku w Vaux, wiosce w gminie Essômes-sur-Marne w Aisne, kilka kilometrów od Château-Thierry.
W 1902 roku był pierwotnie z Georgesem Yvetotem i Albertem Libertadem z Ligi Antymilitarystycznej.
Brał udział w Międzynarodowych Kongresach Anarchistycznych w 1904 ( Kongres Antymilitarystyczny w Amsterdamie ) i 1907 ( Międzynarodowy Kongres Anarchistyczny w Amsterdamie ).
Dopuszczone do książki B , został zmobilizowany w czasie pierwszej wojny światowej do 14 th Terytorialny Pułku Piechoty.
Po wojnie brał udział w pierwszym kongresie anarchistycznym, który odbył się w Paryżu 14 stycznia 15 listopada 1920. Na czwartym kongresie, 12 i13 sierpnia 1923, która również odbywa się w Paryżu, zostaje wybrany do rady dyrektorów dziennika „ Le Libertaire”, do którego ma swój wkład.
W 1935 r. Był sekretarzem Komitetu Obrony Narodowej, który pomagał więźniom politycznym.
Komentarz
W 1944 roku, po jego śmierci, Henri Zisly wysłał krótki nekrolog do gazety L'Atelier , która opublikowała go w swoim wydaniu18 marca. Zisly wycina go i umieszcza w tomie wycinków prasowych w miarę ich tworzenia (ten temat ma na temat: Anarchism and Libertarian Syndicalism , 1901-1939. Documents on National Syndicalism, 1944 ) wraz z odręcznym komentarzem: „Epilog podwójna propaganda libertariańska od 1894 do 1939 roku: publikacja broszur i ulotek, pisanie artykułów dla prasy francuskiej i zagranicznej, demonstracje, spotkania, spotkania, rozmowy, Wolne Środowisko Vaux (Aisne), Komitet Obrony narodowej itp. ”.
Teksty
- La Conception libertaire naturienne , we współpracy z Zisly, 1901.
- Raport o ruchu naturien , we współpracy z Zisly, 1901.
- Militaryzm. Jej przyczyny, konsekwencje, sposoby jej zwalczania , Lyon, Groupe Germinal, 1903, ( not . BnF n o FRBNF31812856 ) .
- Zbiorowe, wspólnoty , naturianie, wegetarianie, weganie i surowi wegetarianie we francuskim ruchu anarchistycznym , Brignoles, Invariance , 1994, streszczenie .
Bibliografia
- Arnaud Baubérot, The Naturiens libertarian or return to prehistoric anarchism , Nineteen hundred , czasopismo Intellectual History, nr 31, 2013, s. 117-136, podsumowanie online .
- Céline Beaudet, Les Milieux Libres. Żyjąc jako anarchista podczas Belle Époque we Francji , Les Éditions libertaires, 2006, 256 s.
- Tanguy L'Aminot, Jean-Jacques au beau pays de naturie , Annales de la Société Jean-Jacques Rousseau, Tome 40, Librairie Droz, 1991, s. 199-211.
- Tanguy L'Aminot, Jean-Jacques Rousseau and the naturien dream , Études Jean-Jacques Rousseau, nr 8, 1996, s. 161-202.
- Tanguy L'Aminot, Prezentacja czterech numerów gazety Le Naturien, a następnie pojedynczy egzemplarz L'Ordre naturel , pełny przedruk faksymilowy, Reims, A l'Écart, 1992.
- Tony Legendre, Doświadczenia z życia społeczności anarchistów we Francji. Le Milieu libre de Vaux (Aisne), 1902-1907 oraz naturystyczna i wegańska kolonia Bascon (Aisne), 1911-1951) , Les Éditions libertaires, 2006, 167 s.
- Jean Maitron , Ruch anarchistyczny we Francji, od początków do 1914 , tom 1, Paryż, Gallimard, 1992, s. 379-381.
- Le Naturien: faksymile pełnego zbioru czasopisma (1898) , a następnie The natural order: anti-naukowe libertarian clamors (1905) , poprzedzone Écologie w 1898 r. Przez Tanguy L'Aminot, Éditions du Sandre, 2018.
- René Bianco , Katalog francuskojęzycznych czasopism anarchistycznych: stulecie francuskojęzycznej prasy anarchistycznej, 1880-1983 , praca doktorska, Uniwersytet Aix-Marseille, 1987, 3503 strony, strona 1495, Le Naturien .
Powiadomienia
- Słownik anarchistów , „Le Maitron”: nota biograficzna .
- The Anarchist Ephemeris : notatka biograficzna .
- Międzynarodowy słownik bojowników anarchistycznych : nota biograficzna .
- René Bianco , 100 lat anarchistycznej prasy : uwaga .
- Katalog ogólny wydań i zbiorów francuskich anarchistów: zapis bibliograficzny .
- (ca) Estel Negre: nota biograficzna .
Powiązane artykuły
- Anarchizm i masoneria
- Anarchizm indywidualistyczny
- Libertariański komunizm
- Społeczność libertariańska
Uwagi i odniesienia
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Zasoby dotyczące życia publicznego :