Hector Fleischmann

Hector Fleischmann Biografia
Narodziny 1882
Św. Mikołaj Waes
Śmierć 1914 Gdzie 3 lutego 1914
Paryż
Pseudonim Pol André
Narodowości Belgijski Francuski
Zajęcia Dziennikarz , historyk , poeta

Hector Fleischmann jest eseistą , powieściopisarzem i historykiem urodzonym w Belgii27 października 1882 r.w Saint-Nicolas ( Flandria Wschodnia , Belgia ) i zmarł dnia3 lutego 1914w Paryżu 16. .

Biografia

Urodzony 27 października 1882 r.w Saint-Nicolas ( Belgia ) ojca Francuza i matki Belgijki, samego narodowości belgijskiej, całą karierę zrobił w Paryżu, publikując swoje pierwsze wiersze w 1898 r., zwłaszcza Cantilènes sentymental i Six Élégies d'a melancholijnego młodzieńca . Historyk, powieściopisarz, głównie w okresie rewolucyjnym, brał udział w różnych recenzjach w Lille z artykułami często publikowanymi w broszurach: Le Beffroi (odwrzesień 1901), The Contemporary Ilustrowana Revue (1902), Hemicycle (1902). wListopad 1901Założył, z poetą Léon Deubel , La Revue verlainienne, przegląd sztuki, estetyki i verlainian pobożności , która opublikowała trzy kwestie.

Mason loży Victora Hugo w Paryżu, w latach 1904-1905 został redaktorem naczelnym gazety L'Événement i sekretarzem generalnym Théâtre de l'Oeuvre . Został mianowany dyrektorem Revue des curiosités Revolutionnaires zListopad 1910.

Jest twórcą kolumny Victora Hugo w Waterloo i ossuarium w Caillou w 1912 roku.

Nazywa swojego syna Maximilien, w hołdzie Robespierre'owi .

Pracuje

Uwagi i referencje

  1. Łuk. Paryż, stan cywilny, 16D 103, akt nr 210.
  2. WLuty 1914, według Daniela Auliaca, Roman de Reschal , Éditions Publibook,2010, 380  pkt. ( czytaj online ) , s.  281.
  3. Claude van Hoorebeeck, La Colonne Victor Hugo , Les éditions namuroises, 2011 [1]
  4. Léon Deubel, Listy Léona Deubela (1897-1912) , Editions Le rouge et le noir,1930, 278  s. , s.  4.
  5. Folkloru Brabancon , n o  145 do 148 Departament historycznych i ludowej badań, 1960, str.  257.
  6. Folklore Brabancon , N O  161 164 Departament historycznych i ludowej badań, 1964, str.  453.
  7. Pierre Caron, Praktyczny podręcznik do badania rewolucji francuskiej , Picard,1947, 324  s. , s.  22.
  8. Tyhrse , t. 8, Bruksela, 1906-1907, artykuł F. Charles Morisseaux.
  9. Éric Meuwissen, „  Kolumna ma swojego historyka  ”, Le Soir ,6 kwietnia 2011( przeczytaj online ).

Zobacz również

Bibliografia

Linki zewnętrzne