Hazrat Inayat Khan

Hazrat Inayat Khan Obraz w Infobox. Hazrat Inayat Khan (około 1920 ). Biografia
Narodziny 5 lipca 1882
Vadodara
Śmierć 5 lutego 1927(44 lata)
New Delhi
Narodowość indyjski
Zajęcia Pisarz , filozof , pedagog , muzyk
Okres aktywności Od 1914
Tata Rahmat Khan ( d )
Matka Khadija Bibi ( d )
Rodzeństwo Musharaff Khan
Małżonka Ameena Begum ( w )
Dzieci Vilayat Inayat Khan
Khair-un-Nisa ( d )
Hidayat Inayat Khan
Noor Inayat Khan
Inne informacje
Religia Sufizm

Hazrat Inayat Khan (1882 - 1927) jest założycielem „  uniwersalnego sufizmu ”, duchowego ruchu opartego na jedności wszystkich ludów i wszystkich religii.

Przybywając z północnych Indii na Zachód jako muzyk, zachęcony przez swojego mistrza do zharmonizowania Wschodu i Zachodu poprzez swoją muzykę, szybko zajął się wprowadzaniem i przekazywaniem myśli i praktyk sufi na Zachodzie. Jego przesłanie o boskiej jedności koncentruje się na tematach miłości, harmonii i piękna.

Różne gałęzie ruchu Inayat Khana są obecne w Niemczech , Anglii , Australii , Kanadzie , Stanach Zjednoczonych , Francji, Holandii i Rosji . W swoich pismach, takich jak The Music of Life i The Mysticism of Sound and Music , Inayat Khan łączy swoją pasję do muzyki z podróżą suficką, formułując w ten sposób wymowny manifest muzyki jako harmonijnej nici Wszechświata.

Biografia

Inayat Khan urodził się w 1882 roku w Baroda , w rodzinie muzyków znanych od kilku pokoleń. Osiągnięty bardzo wcześnie, zaczął podróżować w wieku 20 lat po Indiach, dając koncerty, konferencje i prywatne lekcje. W tym czasie mówił już o potrzebie zniesienia różnic między ludźmi / narodami, aw szczególności między ludźmi wyznania hinduistycznego i wyznania muzułmańskiego w jego kraju.

Kiedy przybył do Hyderabad , uznano jego zdolność podążania ścieżką duchową i mieszkał tam od 1903 do 1907 roku jako uczeń swojego mistrza sufi. Jego poczucie braterstwa ludzi pogłębia się i jest związane z jego duchową podróżą, ponieważ będąc mistycznym, rozumie, że wszystko pochodzi z jednego źródła.

Kiedy jego mistrz umiera, Inayat podróżuje po Indiach, Cejlonie i Birmie , dając koncerty, które cieszą się coraz większą popularnością. Ale jego pan powierzył mu misję nie tylko zbliżenia Indian, ale także udziału w zjednoczeniu ludów Wschodu i Zachodu.

W 1910 r. Wraz z braćmi, także muzykami, wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Koncertuje i organizuje konferencje w Ameryce, Francji i Rosji oraz spotyka się z wielkimi artystami tamtych czasów. W latach 1914-1920 przebywał w Londynie i założył tam Ruch „Powszechnego Sufizmu”, aby promować „ideę jedności, która leży u podstaw wszystkiego”. Wyraża tę prawdę w taki sposób, aby ludzie Zachodu, pomimo wszelkich różnic kulturowych, mogli zrozumieć jego przesłanie. Przekazuje sufizm w uniwersalnej formie, skierowanej do odbiorców wszystkich wyznań. Stopniowo Inayat porzuca swoją muzykę, aby całkowicie poświęcić się przekazywaniu nauk, a jego ruch się rozwija. Małe grupy uczniów osiedliły się w miejscach, które odwiedził i zapewniły ciągłość jego myśli, gdy kontynuował swoje podróże. Forma wschodnia, składająca się z grupy uczniów wokół mistrza, została w ten sposób dostosowana do potrzeb Zachodu.

Ożenił się z młodą Amerykanką Ora Ray Baker, z którą miał czworo dzieci. Po długich latach peregrynacji rodzina ostatecznie osiedliła się w 1920 r. W domu przy rue de la Tuilerie 23 w Suresnes pod Paryżem , gdzie założono coroczną szkołę letnią.

W latach 1920–1926 podróżował do Ameryki i Europy, a przybywało mu coraz więcej uczniów. Założył ośrodki sufi w 12 krajach, otrzymując chwałę i podziw, ale także niezrozumienie i opór.

Pod koniec 1926 roku Inayat Khan wrócił do Indii, gdzie zmarł rok później w Delhi . Jego książki (wykłady, aforyzmy, sztuki) są do dziś wznawiane. Jej potomstwo, Nur-Un-Issa Inayat Khan , brytyjski oficer wywiadu podczas II wojny światowej , deportowanych i zamordowanych przez hitlerowców w Dachau obozu w 1944 roku, Pir Vilayat Inayat Khan, Hidayat i Khair-un-Nisa, jak również jego uczniowie, na wszystkich kontynentach kontynuował i kontynuuje swoją pracę. Wielu uczestniczy w spotkaniach sufickich i codziennie praktykuje jego nauki.

Oryginalność jego nauk sufickich

„Łaska jest dla każdej duszy, ponieważ każda dusza, niezależnie od wyznania czy wiary, należy do Boga” - powiedział Pir-o-Murshid Hazrat Inayat Khan. Jego nauczanie jest zatem bezwyznaniowe, nie faworyzuje żadnej religii i nie uważa za konieczne przechodzenia na inną religię lub określone przekonanie niż ta, którą już mamy.

Hadhrat Inayat Khan powiedział, że „prawdziwą religią dla sufich jest ocean prawdy, a wszystkie różne wierzenia są jego falami” .

Podkreśla harmonijny rozwój wszystkich swoich możliwości i wszystkich aspektów swojego życia osobistego i społecznego, ale rozwój ten koncentruje się na jego życiu duchowym.

Religia serca

Polega to na „ujrzeniu Boga w sercu człowieka” , w jego własnym i innych. Szanowanie i rozumienie uczuć drugiej osoby jest zatem pierwszym krokiem.

Wiadomość

„Przesłanie sufi nie jest dla jednego narodu, rasy czy społeczności: jest dla całej ludzkości. Jej jedynym celem jest lepsze zrozumienie pomiędzy podzielonymi częściami ludzkości poprzez rozbudzenie ich świadomości, że ludzkość jest jedną rodziną. Jeśli tylko jedna osoba w rodzinie jest chora lub nieszczęśliwa, z pewnością spowoduje to cierpienie całej rodziny. Jednak nawet ten obraz nie jest najwłaściwszy. Ludzkość jest jednym ciałem, całe życie jest jednym w źródle i celu, początku i końcu. Żaden naukowiec nie może temu zaprzeczyć. Jeśli cierpi jedna część ciała, wcześniej czy później całe ciało zostanie dotknięte. Dopóki jeden z naszych palców odczuwa ból, nasze ciało nie jest wolne od bólu. Zatem żaden naród, rasa ani społeczność nie mogą być uważane za odrębną część ludzkości. "

Z biegiem czasu Hazrat Inayat Khan coraz bardziej skupiał się na przesłaniu jedności.

Dlatego Przesłanie Sufi nie jest zarezerwowane dla żadnej konkretnej rasy, narodu czy Kościoła. To wezwanie do zjednoczenia się w mądrości. Ruch sufi to grupa ludzi należących do różnych religii, którzy nie porzucili swoich religii, ale nauczyli się je lepiej rozumieć, a ich miłość to miłość do Boga i ludzkości, a nie do jednej z jej części. Ruch sufi nie zachęca człowieka do opuszczenia swojej wiary lub Kościoła: zaprasza go do tego, aby żyć.

Tragedia życia bierze się z braku czystości. A ponieważ czysty naprawdę oznacza bycie naturalnym, brak czystości oznacza bycie bardzo dalekim od naturalnego. Czysta woda oznacza, że ​​nie miesza się z nią żadna inna substancja, czyli jest to jej naturalny stan. Dlatego sufizm to proces nadawania życiu naturalnemu charakterowi. Możesz Nazwać ten proces religią, filozofią, nauką lub mistycyzmem, jak chcesz. Wszyscy nauczyciele religijni, którzy przybyli na ten świat w różnym czasie, przynieśli ten proces oczyszczenia w formie religii. Nie jest to nowy proces, to ten sam stary proces, którym mędrcy wszechczasów obdarzyli. Jeśli coś nowego zostaje tam znalezione, to dzięki formie, w jakiej jest przedstawione, aby dostosować się do określonego czasu świata.

Ktoś Może pomyśleć, że duchowość polega na uczeniu się tego, czego się jeszcze nie wie, stawaniu się niezwykle dobrym, zdobywaniu niezwykłych mocy lub posiadaniu nadprzyrodzonych doświadczeń. Sufizm nie obiecuje żadnej z tych rzeczy, chociaż na ścieżce sufizmu nic nie jest dla niego zbyt wspaniałe. Sufi może osiągnąć wszystkie te rzeczy i więcej, ale nie jest to jego celem. Za pomocą sufizmu istota urzeczywistnia swoją własną naturę, swoją prawdziwą naturę, a zatem istota urzeczywistnia naturę ludzką. Studiując naturę ludzką, uświadamiamy sobie naturę życia w ogóle.

Centrum tajemnicy całego życia tkwi w samorealizacji. To lekarstwo na wszystkie choroby; jest sekretem sukcesu we wszystkich dziedzinach życia; jest to religia i coś więcej niż religia. A teraz, kiedy cały świat jest wywrócony do góry nogami, Poselstwo sufi przekazuje światu boskie przesłanie. Błędem dzisiejszej ludzkości jest to, że nie jest sobą i to jest przyczyną wszystkich nieszczęść świata. Dlatego tylko ten proces, wywołany przez mędrców i filozofów wszystkich czasów, może zaspokoić potrzebę ludzkości, prowadząc dusze do samorealizacji / spełnienia.

Życie, ludzka natura, natura wokół nas, stanowią objawienie dla sufichów. Nie oznacza to, że sufi nie mają szacunku dla świętych pism czczonych przez ludzkość. Wręcz przeciwnie, uważa je wszystkie za święte, podobnie jak wyznawcy tych pism; Sufi mówi tylko, że wszystkie pisma święte są po prostu różnymi interpretacjami tego jednego fragmentu, który jest stale przed nami jak otwarta księga, gdybyśmy tylko mogli go przeczytać i zrozumieć.

Przedmiotem kultu Sufi jest piękno: nie tylko piękno kształtów, linii i kolorów, ale piękno we wszystkich jego aspektach, od najprymitywniejszych po najbardziej wyrafinowane.

Jaki jest morał sufi? Światło, które prowadzi sufiego na ścieżce, jest jego własną świadomością, a harmonia jest jej uzasadnieniem, które prowadzi go krok po kroku do celu, jakim jest jego ideał. Zharmonizowanie się z samym sobą nie wystarczy; trzeba także harmonizować z innymi myślami, słowami i czynami; taka jest postawa sufich.

Najwyższym niebem dla sufiego jest jego własne serce i to, co ludzie na ogół znają jako miłość, ponieważ sufi to Bóg. Różne ludy uważały, że boskość jest Stwórcą, Sędzią, Królem, Najwyższą Istotą; ale sufi nazywają go Ukochanym.

Sufi dąży do samorealizacji, a samorealizację osiąga dzięki łasce swojego boskiego ideału, swojego Boga. W ten sposób zbliża się do tej prawdy, która jest ostatecznym celem i tęsknotą za każdą duszą. To nie jest tylko osiągnięcie; To szczęście, którego żadne słowa nie potrafią wyjaśnić. Jest to pokój, za którym tęskni każda dusza.

Jak on to otrzymuje? Praktykując obecność Boga; poprzez uświadomienie sobie jedności bytu w całości; utrzymując, w każdej chwili dnia, świadomie lub nieświadomie, prawdę przed swoją wizją, pomimo fal iluzji, które nieustannie wznoszą się, odwracając wzrok człowieka od prawdy absolutnej. Nie ma znaczenia, czy jest to w imię określonej grupy, kultu czy wiary, o ile dusze dążą do tego obiektu, dla Sufi wszyscy są Sufi. Stosunek sufi do wszystkich różnych religii jest wyrazem szacunku. Jego religia jest służbą ludzkości, a jedynym jej zdobyciem jest uświadomienie sobie prawdy.

Muzyk służący Ultimate Musician

Mówiąc o sobie, Hazrat Inayat Khan napisał w 1922 roku w jednym ze swoich notatników:

„Urodziłem się jako muzyk w rodzinie muzyków, karmionych muzyką, wychowanych w muzycznej atmosferze. Żyłem w muzyce, kochałem muzykę, dopóki muzyka nie zaczęła mi się jawić jako prosta, miniaturowa ekspresja Życia, które jest w całości muzyką. Następnie szukałem muzyka, w którym znalazłem źródło mojego życia. To była ta pogoń, która dawała mi zajęcie ” .

A w 1925 roku podyktował następujące kwestie:

„Zrezygnowałem z muzyki. W służbie Bogu trzeba poświęcić to, co jest wam najdroższe i to właśnie uczyniłem. Komponowałem piosenki, śpiewałem i grałem vina , aż w końcu dotknąłem dzięki temu muzyki sfer. Tak więc każda dusza stała się dla mnie nutą muzyczną, a całe życie stało się muzyką. Mówiłem i serca przyciągały moje słowa zamiast moich piosenek ” . „Teraz jestem zajęty strojeniem dusz, zamiast stroić nuty. Grałem na vinie, aż moje serce stało się instrumentem, który przekazałem boskiemu Muzykowi, Jedynej Istocie ” . „Od tego czasu stałem się Jego flet, którym gra kiedy chce . ”

Pracuje

Utwory muzyczne

Pisma

Publikacje w języku angielskim Publikacje w języku francuskim
  • Gayan, Vadan, Nirtan , trad. Panie Guillaume
  • Gayan , nuty niemej muzyki, Paryż, wyd. Koutoubia, 2009
  • Życie wewnętrzne , Paryż, wyd. Koutoubia, 2009
  • Le Mysticisme du son , Paryż, wyd. Encre d'Orient, 2011
  • Jednostka ideałów duchowych , red. Doc. LSPS, 2015
  • Temat medytacji na każdy dzień , fragmenty Pir-o-Murshid Hazrat Inayat Khan wybrane przez Pir Vilayat, trad. Sophia Bertelsen, wyd. Le Souffle d'or, 1983
  • Taniec duszy , Gayan, Vadan, Nirtan, trad. Alain Sainte Marie, wyd. Actes Sud, 2016
  • Gayan Vadan Nirtan, Nuty niemej muzyki Boska symfonia Taniec duszy, wyd. Atramenta 2017
  • Puchar Butlera. Duchowe efemerydy , 366 aforyzmów, przeł. Alain Sainte Marie, wyd. Actes Sud, 2017

Dzieła pośmiertne

Publikacje w języku angielskim:

  • 1927: Cel życia
  • 1928: Jedność ideałów religijnych
  • 1931: Zdrowie
  • Budowanie postaci, sztuka osobowości
  • 1934: Edukacja
  • 1935: Świat umysłu
  • Wczoraj, dzisiaj i jutro
  • 1936: Rozwiązanie problemu dnia
  • 1937: Kosmiczny język
  • Kultura moralna
  • 1938: Rassa Shastra: Nauka o siłach twórczych życia
  • 1939: Trzy sztuki
  • Metafizyka: doświadczenie duszy na różnych płaszczyznach istnienia

Prace zgromadzone w kolekcji

  • 1960-67: Sufi Message of Hazrat Inayat Khan , 12 tomów.
  • 1988: Complete Works of Pir-o-Murshid Hazrat Inayat Khan: Original Texts , 11 vols.

Bibliografia

  • Regina Miriam Bloch, The Confessions of Inayat Khan , Londyn: The Sufi Publication Society, 1915
  • De Jong-Keesing, Inayat Khan: A Biography , The Hague: East-West Publications, 1974.
  • Odpowiedzi Inayat , Londyn i Haga: Fine Books Oriental and East-West Publications, 1977.
  • Élise Guillaume-Shamhart, Munira Van Voorst van Beest (red.), The Biography of Pir-o-Murshid Inayat Khan , The Hague: East-West Publications, 1979.
  • Inayat Khan, Pir Vilayat, The Message in Our Time: The Life and Teachings of the Sufi Master Pir-o-Murshid Inayat Khan , San Francisco: Harper Row, 1979.
  • Inayat Khan, Pirzade Zia (red.), A pearl in Wine: Essays in the Life , Music, and Sufism of Hazrat Inayat Khan, New Lebanon: Omega Publications, 2001
  • Inayat Khan, The Story of My Mystical Life , The Hague: East-West Publications, 1982.
  • Musharaff Moulamia Khan , Pages in the Life of a Sufi , The Hague: East-West P Publications, 1982.
  • Sophia Saintsbury-Green, Images of Inayat , New Lebanon, NY: Omega Publications, 1992.
  • Kismet Dorothea Stam, Rays , Haga: East-West Publicatins, nd
  • Wil Van Beek, Hazrat Inayat Khan, Master of Life, Modern Sufi Mystic , New York: Vantage Press, 1983.
  • Theo Van Hoorn, Recollections of Inayat Khan and Western Sufism , tłumaczenie, przypis i wprowadzenie Hendrik J. Horn, Leiden: Foleor Publishers, 2010.
  • Sirkar Van Stolk, Daphne Dunlop, Wspomnienia sufickiego mędrca Hazrat Inayat Khan , East-West Publications, 1975.

Uwagi i odniesienia

  1. (w) Elisabeth de Jong-Keesing, Inayat Khan, biografia ,1974
  2. Matthieu Frachon, z pomocą Towarzystwa Historycznego Suresnes, „  Kopia przeznaczona dla tajnego agenta księżniczki  ”, Suresnes Mag n ° 304 ,luty 2019, s.  42-43 ( czytaj online ).
  3. Aimé Deselles , „  Soufi Inayat Khan  ” , na www.soufi-inayat-khan.org (dostęp 13 czerwca 2017 )
  4. (w) Inayat Khan, Gayan, zauważa niemą muzykę , Editions Jacques Bollmann SA1945
  5. (w) Inayat Khan, The Sufi Message , London, Barrie and Rockliff,1963

Zobacz też

Inne projekty

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne