Narodziny |
7 stycznia 1917 Sośnica ( w ) |
---|---|
Śmierć |
14 lutego 2000(w wieku 83 lat) Mena |
Imię w języku ojczystym | Волович, Хава Владимировна |
Narodowość | radziecki |
Zajęcia | Pisarz , memorialista |
Skazany za | Antysowietyzm ( en ) (1937) |
---|---|
Miejsce zatrzymania | Obóz Gułagu ( d ) |
Stronie internetowej | sites.google.com/site/havavolovich |
Hava Volovich Vladimirovna ( ros . Волович, Хава Владимировна ; ukraiński : Волович Хава Володимирівна ) (1916 - 2000) - pisarka, aktorka, reżyserka teatru lalek na Ukrainie, ocalała z Gul . Jako świadka, jego notatki sowieckich obozów pracy przymusowej są porównywane do opowieści o Shalamov lub Journal of Anne Frank . Anne Applebaum pisze, że Volovich wyróżnia się w antologii Gułag Voices , który podobnie jak Elena Glinka nie boi się rozmawiać o tematach tabu, takich jak opowieść o swoim dziecku, która kontrastuje ze stereotypami o sprzedajności i samolubstwie dorosłych wobec dzieci w Gułagu.
Hava Vladimirovna (Vilkovna) Volovich urodził się w 1916 roku w żydowskiej rodzinie w Menie , małym miasteczku w obwodzie czerniowskim na północy Ukrainy . W 1934 roku ukończyła szkołę średnią i zaczęła pracować jako modelarz, a następnie jako redaktor naczelny lokalnej gazety.
Wołowicz został aresztowany dnia 14 sierpnia 1937pod zarzutem antyradzieckości i skazany na piętnaście lat przymusowego obozu pracy lub „ITL”. Jest wysyłany do Sevzheldorlag (firmy zajmującej się pozyskiwaniem drewna), a następnie do kopalni Maryjskiego (farmy) Ozerlag, a na końcu do Jezkazganu . W 1942 r. Urodziła córkę, która zmarła w Gułagu w 1944 r. Przez wiele lat brała udział w amatorskich przedstawieniach obozowych, występując w teatrze obozowym i organizując teatr lalek. Została zwolniona20 kwietnia 1944.
Po obozie Wołowicz mieszkał na wygnaniu do 1956 r. W 1957 r. Wróciła do rodzinnego miasta. Od 1958 r. Prowadziła lokalny klub teatru lalek. Dnia została oczyszczona z zarzutów antyradzieckich28 grudnia 1963. Ona umiera dalej14 lutego 2000 w regionie Mena.