Harry Govier Seeley
Harry Govier Seeley
| Narodziny |
18 lutego 1839 Londyn |
|---|---|
| Śmierć |
January 8 , 1909(wiek 69) Kensington |
| Pogrzeb | Cmentarz Brookwood |
| Skrót w zoologii | Seeley |
| Narodowość | brytyjski |
| Trening |
Sidney Sussex College University of Cambridge Royal School of Mines |
| Czynność | Paleontolog |
| Pracował dla | King's College w Londynie |
|---|---|
| Pole | Paleontologia |
| Członkiem |
Towarzystwo Królewskie Rosyjska Akademia Nauk |
| Nagrody |
Fundusz Murchisona (1875) Medal Lyella (1885) Czytanie Croońskie (1887) |
Harry Govier Seeley FRS (18 lutego 1839 - January 8 , 1909) jest brytyjskim paleontologiem .
Biografia
Harry Seeley został asystentem Adama Sedgwicka w Woodwardian Museum of Cambridge w 1859 r. Później pracował dla British Museum and Geological Survey of Britain, a po ślubie w 1872 r. W King's College . Następnie pracował dla innych uczelni w Londynie w Anglii.
Podczas gdy dinozaury klasyfikowano według budowy ich stóp i kształtu zębów, Seeley słynie z hipotez o istnieniu dwóch głównych grup dinozaurów, Saurischia i Ornithischia , wskazując różnice w kości miednicy . Odkrycie to zostało opublikowane w 1887 roku, ale jego wyniki na konferencji w 1888 roku . Klasyfikacja proponowany przez Seeley szybko został przyjęty i jest nadal uważane za ważne. Seeley odkrył, opisał i nazwał wiele dinozaurów podczas swojej kariery, na przykład przypisuje się mu 11: Agrosaurus (1891), Anoplosaurus (1878), Aristosuchus (1887), Craterosaurus (1874), Macrurosaurus (1869), Orthomerus (1883), Priodontognathus (1875), Rhadionsaurus (1881) i Thecospondylus (1882).
Potomkowie Saurischia (termin wywodzący się od jaszczurki kulszowej) to ptaki, a nie Ornithischia (termin wywodzący się od greckiego ptaka kulszowego), zgodnie z najbardziej akceptowaną teorią . Świadczy to o błędnej interpretacji Seeleya. Uznał te dwie grupy za tak różne, że był zwolennikiem odrębnego pochodzenia, ale teoria ta została unieważniona w latach 80. XX wieku, kiedy opracowano nowe techniki analizy kladystycznej, które wykazały, że obie grupy miały wspólnych przodków z triasem . W Dragons of the Air (1901) Seeley nakreślił analogię między ptakami a pterozaurami . Ta książka sprzedawała się bardzo dobrze.
Bibliografia
- Historia ziemi w minionych wiekach , 1895, Harry Govier Seeley.
- On the Posterior Portion of a Lower Jaw of Labyrinthodon (L. Lavisi), from the Trias of Sidmouth, Quarterly Journal of the Geological Society 1876 tom 32: 278-284.
- Notice of the Occurrence of a British Fossil Zeuglodon (Z. Wanklyni, Seeley) w Barton Clay of the Hampshire Coast, Quarterly Journal of the Geological Society 1876 tom 32: 428-432.
- On the British Fossil Cretaceous Birds , Quarterly Journal of the Geological Society 1876 tom 32: 496-512.
- On a Associated Series of Cervical and Dorsal Vertebræ of Polyptychodon , from the Cambridge Upper Greensand, in the Woodwardian Museum of the University of Cambridge Quarterly Journal of the Geological Society 1876 tom 32: 433-436.
- On a Associated Series of Cervical and Dorsal Vertebræ of Polyptychodon , from the Cambridge Upper Greensand, in the Woodwardian Museum of the University of Cambridge Quarterly Journal of the Geological Society 32: 433-436.
- O Crocodilus icenicus (Seeley), drugim i większym gatunku krokodyla z Cambridge Upper Greensand, zawartym w Woodwardian Museum of the University of Cambridge Quarterly Journal of the Geological Society 32: 437-439.
- O Macrurosaurus semnus (Seeley), zwierzęciu o długich ogonach z bezkręgowymi kręgami z Cambridge Upper Greensand, przechowywanym w Woodwardian Museum of the University of Cambridge, Quarterly Journal of the Geological Society 32: 440-444.
- On Remains of Emys hordwellensis (Seeley) from the Lower Hordwell Beds in the Hordwell Cliff, zawarte w Woodwardian Museum of the University of Cambridge, Quarterly Journal of the Geological Society 32: 445-450.
- Na Pterodactyle jako dowód nowej podklasy Vertebrata 1865 (Saurornia). Reprezentant. Br. Ass. Advmnt Sci. 34 (1864), 69.
- Uosobienie dowodu, że Pterodaktyle nie są gadami, ale nową podklasą kręgowców spokrewnionych z ptakami . Seeley, HG 1866 (Saurornia). Ann. Mag. nat. Hist. (3) 17, 321–331.
- Uwaga na temat Pterodactylus macrurus (Seeley), nowego gatunku z wapienia Purbeck, wskazującego na kręgi ogonowe o długości pięciu cali, Proceedings of the Cambridge Philosophical Society, 2 (1869) s. 130.
- O ptasich charakterach mózgu i śródstopiu u pterodaktyli z Cambridge greensand, Proceedings of the Cambridge Philosophical Society, 2 (1869) str. 129–130.
- O istnieniu w miednicy pterodaktyla kości, takich jak te określane jako torbacze u Monotremata i innych wskazaniach podobieństwa ssaków Pterodactyls , Proc. z Cambridge Phil. Soc., 2 (1869) str. 113.
- Indeks do szczątków kopalnych Aves, Ornithosauria i Reptilia w Woodwardian Museum, Cambridge, Proceedings of the Cambridge Philosophical Society, 3: 169.
- Angielskie pterodaktyle . Seeley, HG 1869 Ann. Mag. nat. Hist. (4) 3, 465.
- Na Ornithopsis, gigantycznym zwierzęciu z rodzaju Pterodactyle z Wealden . Seeley, HG 1870 Ann. Mag. nat. Hist. (4) 5, 279–283.
- Na kości czołowej u Ornithosauria; z dodatkowymi dowodami struktury dłoni w Pterodactyles z górnego zielonego piasku Cambridge, Seeley HG, 1870.
- The Ornithosauria: an elementary study of the bones of pterodactyls, Proceedings of the Cambridge Philosophical Society, 2 (1870) str.186 Seeley HG, 1870.
- Uwagi o prof. Owen's Monograph on Dimorphodon Seeley HG, 1870, ann. Mag. Nat. Hist. (4) 6, 129-152. 24 strony z 5 ilustracjami tekstowymi.
- Dodatkowe dowody na budowę głowy u ornitozaurów z Cambridge Upper Greensand; jako dodatek do „The Ornithosauria” Seeley HG, 1871. Ann. Mag. nat. Hist. (7) 37, 20–36. & pls 2–3.
- On the Ornithosaurian (Doratorhynchus validus) from the Purbeck Limestone of Langton near Swanage , Quarterly Journal of the Geological Society, London, 31: 465-468, Seeley HG, 1875.
- Na brytyjskich skamieniałych ptakach kredowych Seeley HG, 1876. QJ geol. Soc. 32, 496–512 i 26–27.
- O organizacji Ornithosauria Seeley HG, 1876. J. Linn. Soc. Lond. Zool. 13, 84-107.
- Na Rhamphocephalus prestwichi , Seeley, ornitozaura z Stonefield Slate of Kineton. Quart.J.Geol.Soc. 36: 27–30, Seeley HG, 1879.
- Na dowodach dwóch ornitozaurów odnoszących się do rodzaju Ornithocheirus , z Górnej Zielonej Ziemi w Cambridge, zachowanych w kolekcji W. Reed, Esq., FGS Geol. Mag. 8, 13–20. Seeley HG, 1881.
- Fauna gadów formacji Gosau zachowana w Muzeum Geologicznym Uniwersytetu Wiedeńskiego, Quarterly Journal of the Geological Society, Londyn, 37: 620-704, Seeley HG, 1881.
- On a Sacrum najwyraźniej wskazujący na nowy typ ptaka, Ornithodesmus cluniculus Seeley, Quarterly Journal of the Geological Society, Londyn, 43: 206, Seeley HG, 1887.
- Na obręczy barkowej w kredzie ornitozaura . Ann. Mag. Nat. Hist. (6) 7, 438–445, Seeley HG, 1891.
- Miednica ornitozaura . Ann. Mag. nat. Hist. (6) 7, 237–255, Seeley HG, 1891.
- Dragons of the Air: an account of wymarłe latające gady , LONDYN, Nowy Jork (przedruk - Dover Paperback, 1967) 240 stron, Seeley HG, 1901.
- podręcznik geologii teoretyczny i praktyczny: część I - geologia fizyczna i paleontologia autorstwa Johna (red. Robert Etheridge & Harry Govier Seeley). Phillips, 1885.
Uwagi i odniesienia
- (w) „ Seeley's Dinosaur Dychotomy 1888 ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Linda Hall Library .
Linki zewnętrzne
- Uwagi w słownikach ogólnych lub encyklopediach : Deutsche Biography • Encyclopædia Britannica • Oxford Dictionary of National Biography
- Dokumentacja urzędowa :
- Zasoby badawcze :
- Michon Scott, „Harry Govier Seeley”
- Harry G. Seeley
- Zdjęcie
- (pl) „ Baza danych pterozaurów ”