Hardouin de Péréfixe de Beaumont

Hardouin de Péréfixe de Beaumont
Przykładowe zdjęcie artykułu Hardouina z Péréfixe de Beaumont
Arcybiskup Paryża Hardouin de Péréfixe de Beaumont.
Biografia
Narodziny 1606
Beaumont (Wiedeń)
Śmierć 1 st styczeń 1671
Paryż
Biskup Kościoła katolickiego
Konsekracja biskupia przez Gilles Boutault
Ostatni tytuł lub funkcja Arcybiskup Paryża
Arcybiskup Paryża
24 marca 1664 - 1 st styczeń 1671
Poprzedni Kamień Marca François Harlay de Champvallon następujący
Biskup Rodez + (1649)
18 kwietnia 1649 - 24 marca 1664
Poprzedni Charles de Noailles Louis Abelly następujący
Inne funkcje
Funkcja religijna
dyrektor Sorbony
Funkcja świecka
Dowódca i rycerz rozkazów królewskich
(en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org

Paul Philippe Hardouin de Beaumont de Péréfixe , urodzony w 1606 roku w lesie Scévolles w wiosce Beaumont Monts-sur-Guesnes i zmarł dnia1 st styczeń 1671w Paryżu jest francuskim duchownym, wychowawcą króla Francji Ludwika XIV , biskupa Rodez , ówczesnego arcybiskupa Paryża . Żarliwy wróg jansenizmu , pozostaje głównym architektem „formy” narzuconej zakonnicom Port-Royal.

Jego życie i jego praca

Pochodząc z rodziny neapolitańskiej i syna lokaja z Richelieu , studiował na Uniwersytecie w Poitiers oraz w Paryżu, gdzie uzyskał doktorat na Sorbonie . W 1644 r. Został wychowawcą Ludwika XIV , który uczynił go także spowiednikiem. Po tym, jak został opatem Saint-Michel-en-l'Herm , został mianowany biskupem Rodez w 1649 r. , Aw 1654 r. Został wybrany członkiem Akademii Francuskiej na katedrze nr 28 , był drugim okupantem. W 1662 roku Ludwik XIV mianował go arcybiskupem Paryża , głównym przełożonym Sorbony oraz dowódcą i rycerzem królewskich zakonów.

Zaangażowany w walkę z jansenizmem , prałat de Beaumont de Péréfixe opublikował w 1664 r. Zarządzenie „w sprawie podpisania formy wiary, sporządzone w wykonaniu konstytucji naszych Ojców Świętych, papieży Innocentego X i Aleksandra VII  ”, które ma na celu wymuszenie zakonnice z Port-Royal des Champs do podpisania formularza potępiającego tezy jansenistyczne. Kilkakrotnie jeździł do Port-Royal, pozbawiając krnąbrnych sakramentów, po czym rozkazał ich niewolę. Sprawa zakończyła się w 1669 roku nowym zarządzeniem „na rzecz mniszek z Port-Royal des Champs”, które narzuciło ich poddanie się. Henry de Montherlant znakomicie wcielił się w wszystkich bohaterów tej walki w swojej sztuce Port-Royal .

Tak samo jak jego nieprzejednanej reputacji wydaje ugruntowaną - to był ten, który stworzył zakazać Świętoszka przez Moliera w dzień po jego pierwszy występ publiczny w Teatrze Palais-Royal w 1667 roku - wiele Hardouin Perefixe nadal cieszyć się przez całe życie przychylność Ludwika XIV. Po skomponowaniu dla młodego króla w 1647 roku zbioru maksym łacińskich , napisał dla niego Historię króla Henryka Wielkiego, która ukazała się w 1661 roku . Praca doczekała się bardzo dużej liczby wydań i została przetłumaczona na kilka języków.

Voltaire skomentował tę książkę z pochwałą : „  Péréfixe porusza każde urodzone wrażliwe serce i sprawia, że ​​czci pamięć o tym księciu, którego słabości były jedynie uprzejmym człowiekiem, a którego cnoty należały do ​​wielkiego człowieka . "

Dla Sainte-Beuve , Hardouin de Péréfixe był „  całkiem przyjemnym pisarzem w swoim „ Życiu Henri le Grand ”, dość wykształconym, dość dobrodusznym, ale bez charakteru, bez wyniesienia duszy i jakiejkolwiek zewnętrznej godności; nigdy nie był na poziomie swojej wysokiej pozycji, w więcej niż jednym przypadku był wyśmiewany . "

Uwagi i odniesienia

  1. w sercu tego zalesionego masywu
  2. „Jak tylko się obudził, odmówił modlitwę Ducha Świętego i różaniec. Po wykonaniu tej czynności jego wychowawca wszedł i zmusił go do studiowania, to znaczy Pisma Świętego lub Historii Francji. Po wykonaniu tej czynności wstał z łóżka. »François Lebrun, Ja, Marie du Bois, dżentelmen z Vendôme, valet de chambre , Rennes, Apogée, 1994.
  3. „Biorąc pod uwagę, że w czasie, gdy nasz wielki Monarcha tak swobodnie wystawia swoje życie dla dobra swojego państwa i gdzie naszą główną troską jest nakłanianie wszystkich dobrych ludzi naszej diecezji do nieustannych modlitw o zachowanie jego świętej osoby a dla sukcesu jego broni byłoby bezbożnością uczestniczenie w pokazach, które mogą przyciągnąć gniew Niebios, mamy i bardzo wyraźne zahamowania i obrony dla wszystkich ludzi naszej diecezji, aby reprezentować, czytać lub słuchać recytujących wyżej wymienione Komedia, publicznie lub w szczególności, pod jakąkolwiek nazwą i pod jakimkolwiek pretekstem, pod groźbą ekskomuniki. » Rozporządzenie z 11 sierpnia 1667 r.
  4. Historia Henri-le-Grand, króla Francji i Nawarry: następnie zbiór pięknych czynów i pamiętnych słów tego księcia (1661). Wznowienie: C. Lacour, Nîmes, 2005, czytane online w Gallica .
  5. The Century of Louis XIV, Katalog większości francuskich pisarzy, którzy pojawili się w wieku Ludwika XIV, do wykorzystania w historii literatury tego czasu , 1751.
  6. Nowe poniedziałki , V, 1863.

Załączniki

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne