Hotel de Broglie

Hotel de Broglie jest dwór położony w 7 th  dzielnicy w Paryżu , 35 rue Saint-Dominique . Zajmuje powierzchnię 7158  m 2 , jest to największa prywatna nieruchomość w stolicy.

Budynek

Opis

Główny budynek ma jedenaście przęseł, piętro, poddasze i taras na dachu zakryty balustradą . Aby zapewnić jej szczelność, Le Boursier użył cementu Chevalier d'Estienne, jeszcze niedostatecznie rozwiniętego, ponieważ pojawiły się pęknięcia od pierwszej zimy, które zmusiły Chevaliera do przerobienia jastrychu na własny koszt.

Historia

Hôtel de Broglie został zbudowany na miejscu hotelu wybudowanego w 1704 roku dla hrabiego de Langonnay i przebudowanego w 1711 roku przez Germaina Boffranda . Obecny hotel został zbudowany w 1752 roku dla książąt Broglie przez Pierre'a Moureta . Sam hotel został przeprojektowany, a może nawet przebudowany po 1782 roku przez Jean-Baptiste Louis Élisabeth Le Boursier dla marszałka de Broglie .

Hôtel de Broglie był w czasach Cesarstwa rezydencją Charlesa-Louisa Hugueta de Sémonville . Wydzierżawił go Charles-François Lebrun , księciu Plaisance, od 1815 roku, a następnie sprzedał go księżnej Montebello, wdowie po marszałku Lannes w 1826 roku.

Niezwykłe transformacje wykonywane są w połowie XIX th  wieku przez Hippolyte Destailleur dla hrabiego Josepha D'Haussonville i jego żona urodzonego Louise de Broglie . Został odrestaurowany około 1970 roku przez Jacquesa Robine'a.

W latach 60. hotel należał do brytyjskiej rodziny Forbes, panów Granard.

Prywatna rezydencja jest następnie zajmowana przez gabinety ministerialne: Sekretarz Stanu ds. Perspektyw i Rozwoju Gospodarki Cyfrowej w 2007 r., Minister Miasta, Minister Praw Kobiet i Obserwatorium Sekularyzmu w 2012 r., Sekretarz Stanu ds. Cyfryzacji w 2017 r. .

Wspomniana w 2012 roku sprzedaż przez państwo hotelu weszła w życie w 2013 roku, a sprzedaż zaplanowana jest na 2016 rok. Został on przejęty przez Zgromadzenie Narodowe za sumę 63 mln euro. Zadaniem instytucji parlamentarnej jest zaprzestanie wynajmowania biur przy rue Aristide-Briand 3, instalując biura poselskie w Hôtel de Broglie. Pod koniec 2017 r. przejęcie to zostało zakwestionowane przez kwestora nowej większości, zanim biuro Zgromadzenia Narodowego potwierdziło swoje plany.

W pracach zaplanowanych na 2018 rok Zgromadzenie Narodowe postawiło sobie za cel wzorową ekologiczną termomodernizację.

Uwagi i referencje

1. Projekt Le Boursiera został złożony przed Izbą Budynków w dniu22 maja 1782 r.. Komplet planów, profili i elewacji znajduje się w Archiwum Narodowym (N III Seine 90) wraz z dziennikiem budowy
2. Yvan Christ , Le Faubourg Saint-Germain , Paryż, Henri Veyrier,1976, s.  309
3. Olivier Faye, Radca , Paryż, Fayard,3 marca 2021, 256  s. ( ISBN  978-2213700908 )
4. David Bensoussan, „  Matignon chce sprzedać cztery klejnoty stanu nieruchomości  ” , na www.challenges.fr
5. http://www.economie.gouv.fr/cessions/bureaux-33
6. „  Spotkanie w czwartek, 18 lutego 2016  ” , assemblee-nationale.fr,18 lutego 2016(dostęp 24 października 2017 )
7. Jean-Baptiste Daoulas, „  Przywileje parlamentarzystów: powiedz mi, gdzie mieszkasz…  ” , lexpress.fr,7 lutego 2017(dostęp 24 października 2017 )
8. Sophie Huet , „Nowe szaty Zgromadzenia i Senatu ”, Le Figaro , sobota 17 / niedziela 18 czerwca 2017, s. 19.
9. Charlotte Belaich, „  W Paryżu prywatna rezydencja debatuje między posłami LREM  ”, Wyzwolenie ,8 listopada 2017 r.( przeczytaj online )
10. Manon Rescan, „  Zgromadzenie Narodowe wyrzeka się oddzielenia od Hôtel de Broglie  ”, Le Monde ,20 grudnia 2017( przeczytaj online )
11. Jannick Alimi, „  Zgromadzenie Narodowe dokonuje zielonej rewolucji  ” , leparisien.fr, 724 października 2017 (dostęp 24 października 2017 )

Link zewnętrzny

• "  Hôtel de Broglie  " , zawiadomienie n o  PA00125455, baza Mérimée , francuski Ministerstwo Kultury