Rodzaj | Dwór |
---|---|
Początkowe miejsce docelowe | Targi literackie |
Bieżące miejsce docelowe | Koło oficerów i podoficerów 8. RPIMa |
Budowa | 1786 |
Sponsor | Praca Beaudecourta |
Właściciel | Ministerstwo Sił Zbrojnych |
Kraj | Francja |
---|---|
Region historyczny | Langwedocja |
Region | Oksytania |
Departament | Tarn |
Gmina | Castres |
Adres | 1 rue Beaudecourt |
Stacja | Stacja Castres |
---|
Informacje kontaktowe | 43 ° 36 ′ 16 ″ N, 2 ° 14 ′ 10 ″ E |
---|
Hotel Beaudecourt to prywatna rezydencja położona w Castres , w Tarn , w regionie Occitanie ( Francja ). Dziś jest bałagan garnizon na 8 RPIMa w Castres.
Hotel Beaudecourt został zbudowany od 1786 roku przez Job de Beaudecourt na gruntach zakupionych od zakonu dominikanów , dzięki posagowi jego bogatej żony, Jeanne-Elisabeth de Bedos de Campans. Nazwa hotelu pochodzi od starożytnej rodziny bankierów i kupców Castres . Jest to wówczas jedno z cenionych przez wyższe społeczeństwo Castres miejsc, w którym znajduje się również siedziba banku Beaudecourt. Jednak na początku rewolucji francuskiej skonfiskowany budynek został przekształcony w więzienie dla kobiet, a Job de Beaudecourt został zrujnowany.
Sprzedane w 1804 roku do Marie-Françoise Balard , że po raz kolejny stał się miejscem spotkań dla burżuazji, ale został szybko przekształca się stać siedzibą sub-prefektury w Tarn , w ramach Pierwszego Cesarstwa . W 1874 r. Powierzono go Ministerstwu Wojny , które utworzyło biura szkoły artyleryjskiej w Castres i 115. RALH , a także rezydencję generała 16. brygady artylerii.
Podczas okupacji niemieckiej , w latach 1942-1944, Hotel de Beaudecourt został zarekwirowany przez wojska niemieckie, gdzie utworzyły biura. Od 1947 roku służy jako okrąg i bałagan dla oficerów i podoficerów , najpierw 2 e artylerii kolonialnej pułku oraz do 13 -tego Parachute Regiment Dragonów w roku 1952. W roku 1963 i do dziś jest to bałagan garnizon na 8 RPIMa w Castres. Czasami jest on otwarty dla publiczności z okazji Europejskich Dni Dziedzictwa .
Hotel Beaudecourt ma długą dwukondygnacyjną fasadę wychodzącą na duże ogrody, oddzieloną od ogrodu Frascaty ulicą. Dwa skrzydła w łuku tylko wydłużają tę fasadę.
Zespół został przebudowany w XIX -tego wieku w stylu włoskim i ma 8328 m 2 ziemi.