Herondas

Herondas lub Herodas Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Papirus z fragmentem Mimiambes 1 Kluczowe dane
Imię urodzenia Ἡρώνδας
Narodziny III e  ss BC. J.-C.
Podstawowa działalność poeta .
Autor
Język pisania starożytna greka
Gatunki mim .

Podstawowe prace

Herondas , w starożytnym greckim Ἡρώδας (Hêrôdas) Ἡρώδης (Herodes) lub Ἡρώνδας (Herondas) jest starożytny grecki poeta żyjący w III th  century  BC. AD , autor mimiambes, gatunku będącego hybrydą mimu i iambe .

Herondas należał prawdopodobnie do kręgu intelektualistów, którzy pierwsi dwaj Ptolemeusze zebrali się na wyspie Cos , ich letniej rezydencji. Nie wiemy więcej o jego życiu i nie znamy greckiego miasta, z którego pochodzi. Nie znamy nawet jego nazwiska z całą pewnością: w starożytności jest ono również cytowane pod nazwami Hêrôïdas lub Hêrôdas , które to imię jest dziś bardzo często do niego stosowane, a nawet Hêrôdès .

Jednym z jego mimiambes z pewnością napisany około połowy III -go  wieku  pne. AD . Jego praca zaginęła, gdy w 1891 roku F.G. Kenyon opublikował często bardzo obszerne fragmenty zwoju papirusu zakupionego w Egipcie dla British Museum, fragmenty, w których z łatwością zidentyfikowaliśmy Mimiambes d'Hérondas ( papirologia ). Później British Museum udało się pozyskać inne fragmenty, najczęściej okruchy, które uzupełniały tekst.

z Mimes

Uprawiany przed Hérondasem przez innych poetów, gatunek ten, zwany bardziej ogólnym terminem pantomimy , opisuje scenę z życia codziennego. Hérondas często pokazuje ironię rozczarowanego widza małej ludzkości, która go otacza. Mają formę dialogów w sześćdziesięciu wierszach i nie były przeznaczone do przedstawienia. Papirus składa się z dwunastu mimów, cztery ostatnie są skrajnie niekompletne. Szczególnie doceniamy pierwszych trzech mimów.

Uwagi i odniesienia

  1. Theodore Reinach, greckie wiersze Hérodas niedawno odkryto w egipskich papirusach Muzeum Brytyjskiego , zapisy posiedzeń Akademii napisami i literatury pięknej, 35 th roku, n o  5, s. 346-347,1891.
  2. Jest to potwierdzone w IV -go  wieku  pne. AD z odniesieniami Arystotelesa , Platona i Demostenesa (bardzo krytyczne pod ich względem).

Załączniki

Powiązane artykuły

Bibliografia