Helene Maurel-Indart

Helene Maurel-Indart Kluczowe dane

Narodziny	1961 Wersal

Autor

Język pisania	Francuski
Gatunki	próba

Podstawowe prace

Plagiat

Hélène Maurel-Indart , urodzona w 1961 roku w Wersalu, jest francuską eseistką , krytykiem literackim i profesorem literatury .

Kariera zawodowa

Associate of Arts w 1987 roku , Hélène Maurel-Indart popiera tezę w 1996 roku przygotowane pod kierunkiem Karola Bonn ( „Plagiat i oryginalność w French narracji XX th Century”), aw 2005 uzyskał badania habilitacyjną z Antoine Compagnon w Paryżu - Uniwersytet Sorbona (Paryż-IV).

Wykłada literaturę francuską na Uniwersytecie w Tours , gdzie kierowała University Press w latach 2006-2009. Jest również członkiem komitetu redakcyjnego Rennes University Press .

Celem jego pracy jest analiza procesu tworzenia literatury z procesów naśladowania wzorców odniesienia. Nie będąc w stanie zdefiniować, czym jest oryginalność w literaturze, wybiera jako metodologię cofnięcie tego pytania, poprzez swoje skrajne przeciwieństwo, plagiat . Od zaciągania pożyczek służalczych, które są nawet prawnie karane za podrabianie , po twórcze naśladownictwo rozumiane jako sposób przyswajania, a następnie wychodzenia poza wzorce, możemy ustalić klasyfikację pożyczek we wszystkich ich formach, szukając wiarygodnych kryteriów.

Badania te mają kilka osi:

Perspektywa historyczna: analizując praktykę plagiatu od klasycznej starożytności po dzień dzisiejszy, możemy lepiej zrozumieć relacje pisarza z jego poprzednikami i jego wzorcami odniesienia jako wzorami uczenia się.
Podejście informatyczne: pogłębianie możliwości analizy tekstu przy użyciu odpowiedniego oprogramowania.
Perspektywa prawna: przekroczyć dyskurs literacki i dyskurs prawniczy, aby dopracować pojęcie własności literackiej i prawa autorskiego.

Hélène Maurel-Indart stworzyła w 2000 roku serwis internetowy poświęcony tematyce jej badań ( leplagiat.net ), którego celem jest udzielanie porad i wskazówek w dziedzinie literackiego plagiatu oraz zbieranie informacji od obu zainteresowanych autorów, a nie od czytelnicy.

Korona

W latach 2015-2018 przewodniczyła Académie des sciences, arts et belles-lettres de Touraine .

Publikacje

Du plagiat , Paryż, Presses Universitaires de France , coll. „Critical Perspectives”, 1999, s. 230. ( ISBN 2-13-049885-X ) . Ed. poprawione i uzupełnione: Paryż, Gallimard, wyd. "Folio. Eseje ”, 2011, 498 s. ( ISBN 978-2-07-044136-5 )
Plagiat literacki , teksty zebrane przez Hélène Maurel-Indart, Tours, Uniwersytet François Rabelais , 2002, 371 s. ( ISBN 2-86906-164-1 )
Plagiat: za kulisami pisania , Paryż, Éditions de la Difference , coll. „Eseje”, 2007, 282 s. ( ISBN 978-2-7291-1696-5 )
Małe śledztwo w sprawie pozbawionego skrupułów plagiatora , Paryż, Éd. Léo Scheer , pot. „Dokumenty”, 2013, 129 s. ( ISBN 978-2-7561-0415-7 )
Artystki i pisarki w cieniu wielkich mężczyzn (redaktor), Paryż, Classiques Garnier, wyd. „Mężczyzna-kobieta we współczesnej Europie. XIX th Century Series ”, 2019 ( ISBN 978-2-406-08990-2 )

We współpracy

Z Martine Boënnec, Przewodnikiem praktykanta w firmie: od poszukiwania stażu do obrony raportu , Paryż, Vuibert, przeł . „Guides Vuibert”, 2001, 174 s. ( ISBN 2-7117-8095-3 )

Artykuły

„Wydzielony prekursor”, Acta fabula , t. 10, nr 2, „Wokół plagiatu przez antycypację”, luty 2009 ( czytaj online )
„Zasady wiedząc, jak plagiat”, magazyn literacki , n o 495,marzec 2010( czytaj online )

Uwagi i odniesienia

( BNF Wskazówki n O FRBNF37039266 ) .
( BNF Wskazówki n O FRBNF38893236 ) .
z międzynarodowego kolokwium, które odbyło się w Tours wLuty 2001. W książce jest n O 27 (2002) czopa literaturze i Nation , 2 E seryjnej.
( BNF Wskazówki n O FRBNF41103507 ) .
( BNF Wskazówki n O FRBNF43510725 ) .
( BNF Wskazówki n O FRBNF45810399 ) .