| Narodziny |
4 sierpnia 1881 Berlin |
|---|---|
| Śmierć |
12 czerwca 1941(w wieku 59 lat) Lozanna |
| Narodowości |
Francuska Szwajcaria |
| Trening | Gimnazjum |
| Zajęcia | Pisarz , biograf , tłumacz |
| Rodzina | Rodzina Pourtalès |
| Nagrody |
Krzyż Wojenny 1914-1918 Oficer Legii Honorowej Grand Prix Francuskiej Akademii Powieści (1937) |
|---|
| Cudowne połowy ( d ) |
Hrabia Guy de Pourtalès , urodzony dnia4 sierpnia 1881w Berlinie i zmarł dalej12 czerwca 1941w Lozannie jest pisarzem francusko-szwajcarskim.
Guy de Pourtalès pochodzi z francuskiej rodziny hugenotów, która schroniła się w Neuchâtel .
Jest synem Hermanna de Pourtalès (1847-1904) i Marguerite Marcet (1857-1888). Chociaż jego ojciec był Szwajcarem, był oficerem armii pruskiej ( kanton Neuchâtel pozostawał własnością króla Prus do 1848 r., Będąc kantonem szwajcarskim od 1815 r.), A nawet w chwili narodzin Guya przyłączył się do służby cesarskiej Guillaume 1 st jako lider eskadry (kapitan) pułku kirasjerów Gwardii. Odszedł ze służby w 1887 roku. Czworo z pięciorga ich dzieci urodziło się w Berlinie, piąte urodziło się w Cannes w 1888 roku, po odejściu Hermanna ze służby. Zwróć uwagę, że rodzina ma również przywiązanie do Anglii, gdzie mieszkają rodzice Marguerite Marcet. Po jej śmierci w 1888 roku Hermann ożenił się ponownie w 1891 roku i miał jeszcze dwoje dzieci.
Guy spędził dzieciństwo i młodość między Genewą a Cannes, ukończył średnie studia w Sillig Institute w Tour-de-Peilz (niedaleko Vevey ) od 1893 do 1897, a następnie w gimnazjum Neuchâtel od 1897 do 1900; z myślą o wyższych studiach naukowych zapisał się do Realschule w Karlsruhe (Niemcy), ale ostatecznie studiował literaturę na uniwersytetach w Bonn, a następnie w Berlinie , gdzie rozwijał swoją kulturę muzyczną.
Ten europejski kosmopolityzm determinuje myśl i twórczość pisarza naznaczonego jego zamiłowaniem do muzyki.
W 1905 roku, rozczarowany coraz bardziej nacjonalistycznymi i podżegającymi do wojny Niemcami, osiadł w Paryżu . W 1911 ożenił się z Hélène Marcuard (1885-1964), córką bankiera z Lozanny . Będą mieli troje dzieci: Françoise, Raymond (1914-1940) i Rose.
W 1912 r., Na jego wniosek, został przywrócony w swoich prawach obywatela francuskiego jako potomek protestanckiej rodziny, która była ofiarą prześladowań za panowania Ludwika XIV.
Publikacja La Cendre et la Flamme (1910) i Solitude (1913), jego współpraca z Nouvelle Revue française , Revue Weekaire i założenie Towarzystwa Literackiego Francji skłoniły go do kariery literackiej, którą przerwał pierwszy Wojna światowa .
Chociaż nie odbył służby wojskowej, Guy de Pourtalès został zmobilizowany z Sierpień 1914ale przydzielony do jednostki nie walczącej, jako kierowca w zajezdni w Chartres ; został następnie przeniesiony do wojsk angielskich w Le Havre , zarówno jako kierowca, jak i tłumacz.
W Styczeń 1915, został wysłany do sztabu brygady artylerii na froncie pod Armentières ; został ewakuowany kilka miesięcy później ze względów zdrowotnych: zapalenie opłucnej następnie przypisano konsekwencjom ataku gazowego na Ypres , który przyniósł mu Croix de Guerre . Po długim wyzdrowieniu ponownie został dotknięty (Październik 1915) jako kandydat na tłumacza oficerskiego na oddziale języka angielskiego w terenie (szpital mobilny).
W Luty 1916, jest zatrudniony w biurze Propagandy Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie tworzy i kieruje „sekcją szwajcarską”. Ale wGrudzień 1917rządowi Clemenceau grozi interpelacja parlamentarna w sprawie Guy de Pourtalès z powodu jego więzi rodzinnych w Niemczech. Jego brat Raymond (zmarł w 1914 r.) Pracował w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych; jego siostra Aleksandra jest żoną pruskiego oficera; jej przyrodnia siostra Alix również jest żoną Niemka. Wreszcie kuzyn jest dyplomatą w służbie Niemiec. Poinformowany6 grudnia 1917 problemu przez szefa wydziału, Guy de Pourtalès, składa rezygnację, ale natychmiast prosi o powrót do wojska.
Plik 16 stycznia 1918, został przydzielony jako tłumacz w obozie Valdahon , który witał amerykańskich artylerzystów na szkoleniu.
Po zawieszeniu broni przeszedł do sztabu IV Armii ( gen. Gouraud ) w Strasburgu . WStyczeń 1919, uczestniczy w misji obserwacji zniszczonych regionów Nadrenii i Belgii. Został zdemobilizowany14 lutego 1919 (dzień ogólnej demobilizacji).
Po powrocie do cywila, Guy de Pourtalès tłumaczone Miarka za miarkę , Hamleta i Burzy przez Williama Szekspira , a następnie poświęcił się swojej pracy jako biografa i powieściopisarza, którego ważnym elementem są zgrupowane pod tytułem L'Europe Romantyczna (osiem tomów , w tym sześć biografii Liszta , Wagnera , Chopina , Ludwika II , Nietzschego i Berlioza oraz dwie powieści: Montclar i Marins d'eau frais ). Następnie podzielił swój czas między Paryż i Étoy , nad brzegiem Jeziora Genewskiego .
Przyczynił się do rozwoju Towarzystwa Literackiego Francji, wydawnictwa, które założył w 1915 roku wraz z François Le Grix i Revue Weekaire .
W 1924 r. Podpisał petycję na rzecz André Malraux po skazaniu go w „aferze Angkor”. Z podróży do Syjamu i Kambodży, gdzie relacjonował francuski dziennik, przywiózł dziennik z podróży „ My, do którego nic nie należy” (1931).
W 1937 roku ukazało się to, co stało się jego najsłynniejszym dziełem, które następnie regularnie wznawiano, La Pêche miraculeuse , za które otrzymał Grand Prix du roman de l'Académie française . Tytuł ten nawiązuje do słynnego obrazu Conrada Witza z 1444 roku.
Poważnie dotknięty stanem zdrowia, właśnie w Szwajcarii był świadkiem początku drugiej wojny światowej . Klęska Francji i śmierć jego syna, który poległ na froncie we Flandrii, wywarły na nim ogromny wpływ.
Na początku 1941 r. Przebywał w klinice w Montanie, ale w związku z pogorszeniem się stanu tuberkulinowego wrócił pod koniec marca do Lozanny i zmarł w szpitalu Nestlé dnia. 12 czerwca 1941. Został pochowany w Etoy .
Adaptacje
Fundacja Guy de Pourtalès powstała w 1984 roku.
Archiwa i biblioteka autora znajdują się w Centre de Recherches sur les Lettres Romandes ( Uniwersytet w Lozannie ).