| Narodziny | W kierunku 1540 |
|---|---|
| Śmierć | Maja 1591 |
| Konflikt | Wojny religijne |
|---|
Guy de Montferrand , dit Langoiran , urodzony około 1540 roku i zmarł w maju 1591 roku , jest francuskim szlachcicem, który wyróżnił się obok hugenotów podczas wojen religijnych we Francji .
Guy jest synem Karola I st Monferrand, rycerza i barona Langoiran i Montferrand (patrz artykuł Bertrand IV ) oraz Françoise d'Aydie, pokojówki królowej, córki Odety z Aydie Młodszej, młodszego brata Odeta d'Aydie , doradcą seneszal i Chamberlain z Louis XI .
On jest młodszy brat Karola II de Montferrand , gubernator z Bordeaux i zagorzały zwolennik katolików.
Guy poślubia Jeanne d'Eschelles , panią z Montferrand, Langoiran i Frespech , córkę Jeana d'Eschellesa , pana rycerza Oucques , zwykłego dżentelmena z komnaty króla Francji, i Marguerite de Beaufils.
Guy de Montferrand i Jeanne d'Eschelles mają syna Gédéona (zmarł w Czerwiec 1591).
Około 1560 r. Guy de Montferrand otrzymał zadanie od Lorda Duras (na polecenie księcia Condé ), aby zebrać oddział legionistów w Gujanie.
W 1562 roku w bitwie pod Targonem wojska Durasa i Langoirana zostały pokonane przez Blaise'a de Montluc . Po tej porażce dwaj kapitanowie wycofali się do Tonneins , a następnie do Caumont . Uratowani przez ich wspólnego rodzica, Jacquesa de Ponsa, barona de Mirambeau , zdobyli kolejno Penne, Tournon , Lauzerte i Caylus .
Plik 9 października 1562, w walce pod Vergt (niedaleko Vélines , Dordogne), była to katastrofa dla partii protestanckiej. Armią dowodzili Duras, Langoiran, Captain de Peyrelongue i Bordet.
Poinformowany o tych kolejnych niepowodzeniach, La Rochefoucauld, który już rozpoczął swój ruch w Paryżu , wrócił do Saintonge i wysłał do kalwinistów z Périgord, wypędzony na Lot, z pomocą 300 kawalerzystów dowodzonych przez Bordeta, trzech chorążych pieszych pod dowództwem rozkazy od Guy de Montferrand, Saint-Paul i Pardaillan oraz cztery działa artyleryjskie.
W 1567 roku Langoiran (po śmierci Durasa) dołączył do Condé i wziął udział w oblężeniu Paryża, a także w bitwie pod Charenton i Poissy, która zakończyła się dwiema porażkami strony protestanckiej. Jakiś czas później do niewoli trafił książę Condé, pokonany pod Dreux . Orlean, ostatnia twierdza protestantów, został oblężony.
W 1573 roku mieszkańcy Sainte-Foy-la-Grande i Bergerac błagali Guya de Montferranda, aby przyszedł i pomógł mu z Geoffroyem de Vivans (urodzonym w zamku Castelnau), jego wiernym przyjacielem. Langoiran odrestaurował mury Bergerac, aby stawić czoła katolikom.
Plik 21 czerwca 1574Geoffroy de Vivans, wierny przyjaciel Langoirana, przejmuje Monpazier .
W 1574 roku Langoiran udał się z kilkoma kapitanami na pomoc wicehrabiemu de Lavedanowi i zdołał go uwolnić. Lavedan był przywódcą protestantów w Haute-Auvergne, z jednej strony podał rękę hugenotom z Rouergue i Cévennes, az drugiej strony z Limousin i Quercy
Plik 31 sierpnia 1574Langoiran kieruje się w stronę Monflanquin, aby wypędzić katolików. Langoiran, który w tym czasie był gubernatorem Périgord dla „wyznawców zreformowanej religii” i Vivans, wbiegł do miasta z 2000 mężczyznami i wziął do niewoli 125 katolickich dżentelmenów.
Plik 7 sierpnia 1575, Montferrand atakuje Périgueux, które splądrował i splądrował. Miasto pozostawało do 1581 r. W rękach protestantów. Kolejni gubernatorzy są uporządkowani chronologicznie: Langoiran, wicehrabia Turenne , Choupes, baron Auros (który rządził miastem, gdy Vivans i Langoiran prowadzili kampanię z księciem Anjou) Vivans (1578), a wreszcie kapitan Belsunce, który w 1581 pozwolił się zabrać z miasta Jean de Chilhaud. Wydaje się, że Vivans i Langoiran przez jakiś czas kłócili się o zarządzanie miastem.
Guy zmarł w kwietniu 1591 roku po sprzedaży zamku Langoiran i jego ziem28 czerwca 1578 Marie de Chaumont, żonie Bertranda Arnoula za sumę 13 333 złotych koron.
Wdowa po nim, baronowa de Montferrand, widziała się zmuszona po śmierci swojego syna Gédéona de Montferranda, która miała miejsce miesiąc po śmierci jego ojca w Maja 1591sprzedać zamek Montferrand, kolebkę rodziny na spłatę długów narosłych podczas wojen religijnych.