Guillaume le Blanc

Guillaume le Blanc Biografia
Narodziny 29 listopada 1966
Narodowość Francuski
Zajęcia Filozof , pisarz
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet Bordeaux-Montaigne

Guillaume le Blanc (urodzony dnia29 listopada 1966) jest francuskim filozofem i pisarzem . Od tamtej pory jestwrzesień 2018, profesor filozofii politycznej i społecznej na Uniwersytecie Paris-Diderot, po tym, jak od 2015 był profesorem filozofii na Uniwersytecie Paris Est Créteil, gdzie objął katedrę "filozofii praktycznej", a następnie był profesorem filozofii na Uniwersytecie Bordeaux Montaigne do 2015 roku.

Pracuje

Jego praca koncentruje się na kwestii „krytyki społecznej”. Dokładniej, bada złożone granice, które odróżniają niepewność, wykluczenie, przyzwoite życie i normalność. Opublikował na ten temat: Choroby normalnego człowieka (Editions du Passant, 2004); Zwykłe życie, niepewne życie (Seuil, 2007); Niewidzialność społeczna (PUF, 2009), Co zrobić z naszą wrażliwością (Bayard, 2011), a także powieść: Bez stałego adresu (wyd. Du passant, 2004).

Stara się zastanowić nad niepewnym wpisaniem zwykłego życia w normy i nad ich anonimowym odtworzeniem poprzez zastosowanie oryginalnego stylu. W ten sposób opublikował filozofię wyścigu, Courir. Fizyczne medytacje (Flammarion, 2012, reedycja kieszeni 2015), w których skupia się w 42 rozdziałach , podobnie jak 42 kilometry maratonu, aby stworzyć duchowe i fizyczne ćwiczenia doświadczane podczas biegania.

Przyczynia się również do spojrzenia z perspektywy współczesnej filozofii francuskiej, którą interpretuje z perspektywy kontrkultury, podpisując w The Philosology as kontrkultura (PUF, 2014) manifest na rzecz pewnej idei filozofii zastosowanej w 1960 i swobodnie powracany do dziś. Zaproponował także medytację nad konceptualnym charakterem Charlot, interpretowanym jako niepewny świadek naszych czasów, odnoszący sukcesy w ostatecznych formach przetrwania społecznego, aby zniweczyć standardy naszego wspólnego świata, w tym te odnoszące się do pracy („czasy współczesne”), do rodziny („Dzieciak”), do ojczyzny („Dyktator”). Spuścizna Foucaulta i Canguilhem jest tutaj urzeczywistniona w kierunku przeformułowania filozofii społecznej.

Bibliografia

Książki

Zarządzanie specjalnymi książkami i plikami

Prezentacje

Artykuły

Nowoczesna i współczesna filozofia francuska
  • „Konflikt nowoczesności według Foucaulta”, magazyn literacki nr 309 poświęcony Kantowi, Kwiecień 1993.
  • „Spinoza i Ricœur. Witalność afektów ”w Spinoza et les affects, red. F. Brugère i PF Moreau, Presses de l'Université de Paris-Sorbonne, 1998.
  • „Dzieło sztuki czy niemożliwe zapomnienie o technice według Bergsona”, Kairos, Marzec 1999.
  • „Od materii do materialności w Canguilhem” w „Odnowienie materializmu”, red. Charles T. Wolfe, Graduate Faculty Philosophy Journal, Nowy Jork, tom 22, nr 1, 2000.
  • „Michel Foucault i omijanie normalności i patologii” w Foucault et la Médecine, Paryż, Kimé, 2000.
  • „Życie zgodne z jego punktami widzenia” w Lectures de Canguilhem, op. cit., 2000.
  • „Przepełnienie tematu według Michela Foucaulta”, Il Particolare 4 i 5, 2001.
  • „Spinoza i normatywność konatu. Reading canguilhémienne ”, we współpracy z P. Séverac, w Spinoza i standard, pod kierunkiem Jacqueline Lagrée, Presses Universitaires Franc-comtoises, 2002.
  • „Niezdyscyplinowani, czyli archeologia obrony społecznej” w Michel Foucault w Collège de France, op. cit., 2003.
  • „Kreacje ciała. A reading of Merleau-Ponty ”w Methodos, Presses Universitaires de Lille, 2004.
  • „Michel Foucault i polityka prawdy” w działaniu we współczesnej filozofii, praca koordynowana przez Stéphane Haber, Paryż, Editions Ellipse, Wrzesień 2004.
  • „Życie społeczne w ujarzmieniu: Althusser, Foucault, Butler” w Actuel Marx, Paryż, PUF, Wrzesień 2004.
  • „Życie i tworzenie. Bergson after Canguilhem ”w Annales Bergsoniennes 2, Paryż, PUF,październik 2004.
  • „Urządzenie seksualności i norm. Lektura Michela Foucaulta ”, która ma się ukazać w zbiorach poświęconych wyzwaniom filozofii politycznej w odniesieniu do prawa, pod kierunkiem Antoine'a Garapona.
  • „Pluralizm wartości nauki według Georges Canguilhem”, opublikowany przez Vrina
  • „Hrabia i reforma życia subiektywnego” w La physiognomonie myth scientifique, pod redakcją Christophe Bouton, Valery Laurand, Laïla Raïd, Paryż, Kimé, 2005.
Medycyna, filozofia medycyny
  • „Subiektywność i choroba”, Dioti 4, tom I, 1998.
  • „Czy można zobaczyć życie? », We współpracy z F. Brugère w Czy możemy zobaczyć życie? USG położnicze, Tuluza, Erès, 2001.
  • „Konflikt leków”, Spirit, Maj 2002.
  • Składki do Wielkiego słownika filozofii pod redakcją Michela Blaya, Paryż, Larousse, 2003.
Pisanie artykułów: „normalny”, „patologiczny”, „choroba”, „zdrowie”, „biologia”, „medycyna”.
  • "Witalizm. L'Ecole de Montpellier ”w Słowniku myśli medycznej, pod redakcją Dominique Lecourt, Paryż, PUF, 2004.
  • „Klinika kruchego życia lub medyczny eksterier filozofii”, Kairos, nr 23, 2004.
  • „Nieocenione. Wiadomości z Canguilhem ”, La Cause Freudienne, nr 57,Czerwiec 2004.
  • „Rozszerzenie siły medycznej”, magazyn literacki poświęcony Foucaultowi, październik 2004.
  • „Psychiczne życie choroby”, Duch, styczeń 2006.
Filozofia nauk humanistycznych, filozofia ogólna
  • „Pierwsze zdumienie” w L'ironie, Editions Autrement, Collection „Morales”, nr 25, Paryż, 1998.
  • „Rozpoznanie, praca i psychologia”, Kairos nr 17, 2001.
  • „Czy istnieje kultura rozrywki? », Cités, n ° 7, Puf, 2001.
  • „Niepewne tożsamości”, wiersze, Październik 2001.
  • „Wynalazek normalności”, Esprit, Maj 2002.
  • „Pasje i zainteresowania. Reading of capitalism by Hirschman ”, we współpracy z F. Brugère, Kairos n ° 20, 2003.
  • „Życie i wrażliwość. Elementy historii ”w życiu, świecie i indywidualizacji, Olms Verlag, 2003.
  • „Duch kapitalizmu według Hirschmana lub wyimaginowane unikanie konfliktów”, który ma zostać opublikowany przez Presses Universitaires de Naples w 2004 roku.
  • „Czy istnieje kultura techniczna? », W Kryzysie kultury szkolnej, PUF, pod kierunkiem Denisa Kambouchnera.
  • „The fiction of well-being”, w Psychoanalysis: into an ordering?, La Dispute, 2006, red. Franck Chaumon
  • „Teoretyczna praktyka intelektualisty według Pierre'a Bourdieu”, we współpracy z F. Fischbachem, na PUF w Actuel Marx.
  • „Akcja, styl i zwykłe życie” w La politique et l'ordinaire, pod redakcją Laurenta Bove i Sandry Laugier, ukaże się w 2007 roku.
Teoria literatury
  • „Kiedy powieść stanie się światem: Cormac McCarthy”, Esprit, Czerwiec 1998.
  • „Różne życia Richarda Forda”, Esprit, Maj 2000.
  • „Russell Banks or the Sin of the Fathers”, Spirit, sierpień-Wrzesień 2001.

Uwagi i odniesienia

  1. Le Blanc, Guillaume (1966 -....) , "  BNF Ogólny katalog  " , na catalog.bnf.fr , 11207-frfre (obejrzano 3 lutego, 2018 )