Wilhelm II z Bellême | ||
Tytuł | Pan Bellême | |
---|---|---|
Poprzednik | Yves II z Bellême | |
Następca | Mabile de Bellême | |
Wierność | Królestwo Francji | |
Kings | Henry I st | |
Zwierzchnicy | Wilhelm Zdobywca | |
Biografia | ||
Dynastia | 1 st rodzina Belleme | |
Przezwisko | Talvas | |
Narodziny | ok. 995 |
|
Śmierć |
1052 Zamek od Domfront |
|
Tata | Guillaume I er Belleme | |
Matka | Mathilde z Condé-sur-Noireau | |
Małżonka | Hildeburge, córka wicehrabiego Maine |
|
Dzieci | Arnulphe (lub Arnoul) Mabile de Bellême Olivier de Mesle |
|
Przeciwnicy | Rodzina Giroie | |
Guillaume II Talvas (ok. 995 - zamek Domfront , 1052 ), pan Bellême i Alençon . Był synem Williama I st Belleme i Matyldy z Condé-sur-Noireau .
Wilhelm II poprowadził zemstę Talvas Earth Belleme po zabójstwie jego brata Roberta I st Belleme przez Gauthiera Sordainsa. Robert kazał powiesić ojca i braci Gauthiera po ich schwytaniu w bitwie. Miał reputację okrutnego, bezbożnego i tyrańskiego człowieka, który miał tylko ludzką twarz: „Gorzej niż jego bracia we wszystkim, jego okrucieństwo rozkwitło do dnia dzisiejszego wśród jego potomków”, „znosić okrucieństwo, ale bojaźliwy jak zając”. Według kronikarza czasu Guillaume de Jumieges Guillaume Talvas, niezadowolony ze swojej pierwszej żony, miał ją udusił przez dwóch bandytów w drodze do kościoła w obecności wszystkich ludzi. Wkrótce ożenił się ponownie do Haberge de Beaumont, córki Raoula de Beaumont V , wicehrabiego z Maine . Bez upiększania swojego ślubu i Zaprosiwszy Guillaume Giroie , Pan Montreuil-l'Argillé , z Échauffour i Saint-Ceneri któremu miał wiele obowiązków za to, że uratował go w kilku przypadkach, otrzymał go i traktował go z życzliwością. Kilka dni zanim go potajemnie aresztowano. Przed wyjazdem na polowanie wydaje rozkaz, aby wydłubać oczy, odciąć nos i uszy oraz wykorzenić go na oczach zebranych ludzi z Alençon . Oburzeni tym aktem bracia Guillaume Giroie , Raoul dit le Mal Couronné , Robert i ich sojusznicy zemścili się, niszcząc, plądrując i paląc jego ziemię, a następnie oblegając jego zamek, zachęcając go do wyjścia i walki.
To jego własny syn, Arnulphe, pokłóciwszy się z nim, kazał go wyrzucić, skazując go na wędrówkę i wygnanie. Zdobycie całego majątku i ziem ojca przez Arnulphe, którego kronikarze pisali, że „ jeśli okrucieństwo Williama Talvasa było wielkie, bezbożność jego syna przekazała je z daleka ” , nie przyniosło mu wiele korzyści, ponieważ został uduszony w spać w posiadłości Nocherie w Saint-Bômer-les-Forges (61) .
Sekwencja wydarzeń jest niejasna. Wygląda na to, że Guillaume poprosił hrabiego Anjou o interwencję w celu odzyskania utraconych miejsc. On zaakceptował ; Alençon i Domfront zbuntowali się następnie przeciwko Normanom. Książę Normandii William the Bastard podjął kampanię militarną mającą na celu ujarzmienie rebeliantów i przejęcie kontroli nad seigneury Bellême. Ofensywa wojskowa zakończyła się sukcesem. Według Orderic Vital, po latach wędrówki rodzina Montgommery przyjęła Talvasa i jego córkę Mabile, w zamian za co Talvas zaoferował ją za małżeństwo Rogerowi II de Montgommery , wicehrabiemu Hiémois . Wydaje się raczej, że to małżeństwo zostało narzucone przez Wilhelma Drańca, aby lordostwo wkroczyło na orbitę księstwa, a Roger de Montgommery był bliskim przyjacielem księcia i dalekim kuzynem.
ze swoją pierwszą żoną
ze swoją drugą żoną