Guillaume Fouace

Guillaume Fouace Obraz w Infoboksie. Guillaume Fouace, Autoportret (1873),
Cherbourg-en-Cotentin , Muzeum Thomasa-Henry'ego . Biografia
Narodziny 22 maja 1837 r.
Reville
Śmierć 7 stycznia 1895 r(w wieku 57 lat)
Paryż
Narodowość Francja
Trening Sztuki piękne Paryża
Czynność Malarz
Inne informacje
Ruch Realizm
Mistrz Adolfa Iwona
Różnica Kawaler Legii Honorowej
Podstawowe prace
Moje wędkowanie ( d ) , Martwa natura ( d ) , Martwa natura z owocami ( d )

Guillaume Fouace urodził się dnia22 maja 1837w Réville ( Manche ) i zmarł dnia7 stycznia 1895 rw Paryżu jest malarzem i rzeźbiarzem francuskim .

Biografia

Syn rolników urodzonych w wiosce Jonville w Réville , Guillaume Fouace przejął rodzinną farmę w 1861 roku, po śmierci ojca. Rysowanie od dzieciństwa, jego talent został zauważony przez kuratora Cherbourga ( od 2016 Cherbourg-en-Cotentin ). Dzięki niemu uzyskał dwa stypendia z gminy Cherbourg, aby w 1867 roku kontynuować studia malarskie w Paryżu .

Uczeń Adolphe'a Yvona w Beaux-Arts w Paryżu , osiadł jako portrecista, następnie brał udział w wojnie francusko-pruskiej . Debiutował na Salonie w 1870 roku. W 1873 roku zaprezentował swoje pierwsze martwe natury.

Osiedlony w Paryżu wraz z żoną, córką aptekarza z Cherbourga, poślubionego w 1874 roku, nie zapomniał o Cotentinie . I tak w 1878 roku ozdobił sklepienia kościoła w Montfarville 19 płótnami przedstawiającymi sceny biblijne, takie jak Zwiastowanie , Ucieczka do Egiptu czy Marsz Trzech Mędrców . W chórze on odtwarza Ostatnia Wieczerza przez Leonarda da Vinci .

Zmarł na chorobę płuc dnia 7 stycznia 1895 rprzed otrzymaniem insygniów kawalera Legii Honorowej , które właśnie nadał mu rząd. Został pochowany w Réville w kościele Saint-Martin , jego grób jest ozdobiony leżącą figurą jego córki Beatrix (1875-1888) z białego marmuru, której jest autorem.

Stworzył ponad 700 obrazów w stylu realistycznym , głównie portrety i martwe natury oraz niektóre pejzaże. Musée d'Orsay w Paryżu zachowuje niektóre z jego obrazów i muzeum Thomas-Henry w Cherbourg-en-Cotentin poświęca pokój około czterdziestu jego dzieł.

Uwagi i referencje

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne