Guillaume Alexandre Thomas Pégot

Guillaume Alexandre Thomas Pégot


Narodziny	7 marca 1773 Saint-Gaudens ( Haute-Garonne )
Śmierć	20 lipca 1858 Saint-Gaudens ( Haute-Garonne )
Pochodzenie	Francja
Wierność	Królestwo Francji Królestwo Francji Republika Francuska Cesarstwo Francuskie Królestwo Neapolu Królestwo Neapolu Królestwo Neapolu Królestwo Francji Cesarstwo francuskie (sto dni) Królestwo Francji
Uzbrojony	Piechota Morska
Stopień	generał brygady
Lata służby	1790 - 1835
Przykazanie	Dowódca Place de Toulouse
Konflikty	Rewolucyjne wojny francuskie Wojny napoleońskie
Wyczyny broni	Montréjeau ( 1799 )
Nagrody	Komandor Orderu Obojga Sycylii Kawaler Saint-Louis Komendant Legii Honorowej
Rodzina	Brat generała Jeana Pégota

Guillaume Alexandre Thomas Pégot , urodzony w Saint-Gaudens ( Haute-Garonne ) dnia7 marca 1773 i umarł w tym samym mieście dnia 20 lipca 1858, jest francuskim generałem Rewolucji i Imperium .

Biografia

Guillaume Pégot był najstarszym synem Bertranda Pégota , masońskiego kupca, członka Zgromadzenia Comminges ówczesnego Zgromadzenia Ustawodawczego i Jeanne-Joséphine-Antoinette Lacroix (1749-1831). Jego młodszy brat Jean Gaudens Claude był także ochotnikiem (1792), rycerzem cesarstwa (1809) i generałem brygady (1814).

Żeglarz rewolucji francuskiej

Zgłosił w marynarce wojennej w 1790 roku statku Pilotin na Hortézien (lub orthézien) (1791-1792), spędza kapitan 3 th batalion ochotników Pirenejów8 czerwca 1792, następnie podpułkownik wspomnianego batalionu. Zawieszony w pełnieniu funkcji przez komisarzy Konwencji , wstąpił do Armii Pirenejów Wschodnich (1793-1795), gdzie został tymczasowym asystentem adiutantów generalnychGrudzień 1793.

Wycofany ze służby w 1795 roku, został ponownie zatrudniony w armii włoskiej (1796-1798), gdzie służył jako chorąży na flotylli jeziora Garda (1796).

Piechur Dyrektora

W 1799 r., Służąc w głębi kraju, otrzymał zadanie kierowania oddziałem poborowych z Haute-Garonne do armii włoskiej . Stał dowódca batalionu po 3 th linii półbrygady, Asystent adiutant generalny BARBOT , w siedzibie 10 th Wydziału Wojskowego do Tuluzy na31 lipca, wyróżnia się podczas bitwy pod Montréjeau przeciwko powstańcom z Haute-Garonne, a następnie tymczasowo dowodzi siedzibą Tuluzy. On jest zreformowany11 kwietnia 1800.

Jest ponownie zatrudniony na 9 kwietnia 1805Jako dowódcy batalionu w siedzibie awangardy, który później stał się 5 th Korpusu Wielkiej Armii pod dowództwem Marszałkowskich Lannes z27 lipca 1805.

Oficer neapolitański

W 1806 roku cesarz Napoleon I er tworzy Królestwa Neapolu , który wyznał swemu bratu Josepha30 marca 1806. Jednocześnie, Pégot przekazać usługę królewskiego w Neapolu, stając major i pułkownik w 1 st neapolitańskiej linii pułku. W Katalonii pod Duhesme (1808-1810) zajął pustelnię Moncada , a następnie służył w obronie Barcelony .

Zdany inspektor magazynów w armii neapolitańskiej dnia 1 st lutego 1812, generał brygady armii neapolitańskiej na20 marca 1813), Zrezygnował ze służby w Neapolu na22 lutego 1814i wraca do Francji.

Koniec kariery

Pierwsze pojednawcze Przywrócenie zabrał go z powrotem do swej służby, utrzymując swój stopień generała brygady (zmieniono na Camp Marszałek ) na9 września 1814. Otrzymał zwierzchnictwo nad departamentem Gironde, aby mógł przystąpić do zwolnienia żołnierzy wSierpień 1815. Wycofany ze służby w 1815 roku, przeszedł na emeryturę7 grudnia 1825.

Zastąpiony jako część rezerwy wojskowej przez monarchię lipcową w 1831 roku, widzimy go jako dowódcę departamentu Loary na1 st listopad 1833, a następnie ostatecznie przeszedł na emeryturę 23 maja 1835.

Stany usługi

Ochotnik we francuskiej marynarce w 1790 roku;
Kapitanie 8 czerwca 1792 ;
Podpułkownik 8 września 1792 ;
Dowódca batalionu 26 czerwca 1799 ;
Major ( Królestwo Neapolu ) na16 czerwca 1806 ;
Pułkownik ( Królestwo Neapolu ) na16 listopada 1807 ;
Generał brygady ( Królestwo Neapolu ) dnia20 marca 1813 ;
Feldmarszałek włączony9 września 1814 ;

Kampanie

Pilot na statku L'Hortézien (lub Orthézien) (5 lutego 1791 w 4 marca 1792);
dowódca i podpułkownik na sekundę 3 p batalionowego ochotników z Hautes Pyrénées (1792);
zawieszony w pełnieniu funkcji przez Komisarzy Konwencji , (21 listopada 1792);
Armia Pirenejów Wschodnich (1793-1795): Tymczasowy asystent adiutantów generalnych (Grudzień 1793).
Wycofany ze służby w 1795 roku;
Armia Włoch (1796-1798): Ensign we flotylli jeziora Garda (1796);
Używany wewnątrz (1799): odpowiedzialny za dowodzenie oddziałem poborowych z Haute-Garonne do Armii Włoch (25 maja 1799);
Dowódca batalionu po 3 -go wiersza półbrygady: Asystent adiutant generalny Barbot , w siedzibie 10 XX Wydziału Wojskowego w Tuluzie (31 lipca 1799); Jest to sygnalizowane w Montréjeau przeciwko powstańcom Haute-Garonne (20 sierpnia 1799); Tymczasowy dowódca Place de Toulouse (20 października 1799);
Zreformowany 11 kwietnia 1800 ;
Dowódca batalionu w Sztabie Generalnym Straży Przedniej (9 kwietnia 1805), Który później stał się 5 th Korpusu Wielkiej Armii pod dowództwem Marszałkowskich Lannes (27 lipca 1805).
Przechodzi do służby Królestwa Neapolu (28 marca 1806);
Największym na 1 st neapolitański pułk linii (16 czerwca 1806);
Pułkownik tego samego pułku (16 listopada 1807);
Kampania Hiszpanii pod Duhesme (1808-1810): Świeć w Moncada , Służy w obronie Barcelony ;
Inspektor ds. Przeglądów w armii neapolitańskiej (1 st lutego 1812);
Rezygnuje ze służby Neapolu (22 lutego 1814) i wróć do Francji .
Powrót do służby we Francji (9 września 1814);
Przełożony dowódca departamentu Gironde , aby przystąpił do zwolnienia żołnierzy (15 kwietnia 1815 - 27 sierpnia 1815);
Wycofany ze służby (27 sierpnia 1815);
Przyjęty na emeryturę (7 grudnia 1825);
Przeniesiony w ramach rezerwy wojskowej (22 marca 1831);
Dowódca departamentu Loary (1 st listopad 1833);
Dopuszczono na stałe do emerytury w dniu 23 maja 1835.

Wyczyny broni

Zauważyć w Montréjeau przeciwko powstańcom rojalistów z Haute-Garonne na20 sierpnia 1799.
Zajmuje pustelnię Moncada dalej11 czerwca 1810.

Dekoracje

Dowódca z Orderem Obojga Sycylii19 maja 1808
Rycerz Saint-Louis the20 sierpnia 1814
Dowódca Legii Honorowej dnia 27 kwietnia 1834

Papiery wartościowe

Rycerz Imperium

Regulacja herbów

„Lazur z trzema kopułami skał, zwieńczony pégot (ptakiem) lub, wsparty na szampańskim Gules, ze znakiem rycerzy legionistów. Tarcza zwieńczona jest czarną aksamitną skuwką, zwiniętą pionowo, ze srebrnym uchwytem aigrette, zwieńczonym białą aigrette. "

Mówiąca broń .

Uwagi i odniesienia

Herbarz Pamięci

Źródła

Słownik Rewolucyjnej generał i 1 st Imperium Georges sześć tomów 1 i 2 (1934)
National Archives (CARAN) - Historical Service of the Army - Fort de Vincennes - plik SHAT (rozmiar: 8 Yd 1,802).

Bibliografia

Castillon, Héliodore , Historia populacji pirenejskich w Nébouzan i kraju Comminges: od czasów starożytnych do rewolucji 89 , Tuluza, Delsol,1842, 477, str. ( czytaj online ) [1]