Wojna Zhili-Anhui

Wojna Zhili-Anhui
直 皖 戰爭

Ogólne informacje
Przestarzały 14-23 lipca 1920
Lokalizacja Hebei
Wynik Zwycięstwo kliki Zhili
Wojujący
Zhili kliknij Fengtian kliknij Ma kliknij

Anhui Clique
Dowódcy
Wu Peifu Cao Kun Zhang Zuolin

Duan Qirui Qu Tongfeng (en) Xu Shuzheng
 
Zaangażowane siły
50 000+ 42 000
Straty
Kilka tysięcy 35 500 zabitych lub opuszczonych
6500 więźniów

Wojna Zhili-Anhui (直 皖 戰爭) to konflikt między dwoma najważniejszymi chińskimi klikami watażków, które podpaliły Republikę Chińską w 1920 roku. Klika Zhili zakwestionowała dominację kliki Anhui w rządzie Beiyang .

Preludium

Napięcia między dwiema frakcjami powstały podczas Ruchu Ochrony Konstytucji w 1917 roku. Duan Qirui , watażka kliki Anhui, był zwolennikiem agresywnej polityki wobec południowych klik chińskich w celu przywrócenia jedności kraju. Zostając premierem kraju, opowiadał się za użyciem siły militarnej w celu wyeliminowania lokalnych watażków z Chin. Klika Zhili opowiadała się za polityką pojednania z watażkami, negocjując i znajdując kompromisy, aby lepiej zjednoczyć rywalizujące kliki chińskie dzięki politycznemu i finansowemu wsparciu. Duan Qirui odmówił uznania wysiłków Zhiliego i nadal faworyzował swoich własnych oficerów z najwyższych trybów w państwie ze szkodą dla innych klik.

Wyprawa mongolska i problem Szantungu

Po de facto ukonstytuowaniu własnej, prywatnej armii finansowanej z pożyczek Nishihary , rozpoczął wyprawę mającą na celu złamanie autonomii Mongolii Zewnętrznej i Tannu-Tuwy (1919) oraz organizuje okupację Mongolii . Czując się zagrożona, klika Fengtian , która kontrolowała Mandżurię , sprzymierzyła się z kliką Zhili. Obaj próbowali stworzyć koalicję z innymi chińskimi klikami zagrożonymi przez armie Anhui.

Rzeczywiście, klika Fengtian i klika Zhili martwiły się wzrostem terytorialnym kliki Anhui, która po zajęciu Mongolii Zewnętrznej wykorzystała swoją przewagę, by pozyskać do niej prowincje Syczuan, z Hunan, Anhui, Zhejiang i Fujian. Prowincja Henan oparła się presji. W rzeczywistości kliki Zhili i Fengtian czuły się otoczone i zagrożone. Dlatego manewrowali, aby udaremnić chińską wyprawę do Mongolii Zewnętrznej.

Uzyskując poparcie Brytyjczyków i Amerykanów, kliki Zhili i Fengtian skłoniły prezydenta Chin Xu Shichanga do odwołania generała Xu Shuzhenga , dowódcy ekspedycji mongolskiej . Generał Xu Shuzheng i Duan Qirui, który został publicznie wyparty i upokorzony, ale wspierany przez pstrokatą koalicję sojuszników, przygotowują się do wojny.

W tym samym czasie klika Anhui próbowała rozwiązać problem Shandong . 1919 traktat wersalski przyznana Japonia posiadanie półwyspu Shandong i koncesji z Qingdao , potem niemiecką kolonię. Oburzenie opinii publicznej wywołało ruch 4 maja i zdyskredytowało klikę Anhui, która nie była w stanie sprzeciwić się woli Zachodu i została oskarżona o współudział z Japończykami. Korzystając z powszechnego oburzenia, Wu Peifu, władca kliki Zhili, poprowadził telegramową kampanię mającą na celu zdyskredytowanie Duana Qirui, żądając zakończenia kontraktu zbrojeniowego z Japonią, wypowiedzenia japońskich pożyczek, renegocjacji w Paryżu artykułów traktatu Wersalu. Zarzuca też Duanowi Qirui odmowę rozpoczęcia negocjacji z kliką Guangdong, uniemożliwiając w ten sposób zjednoczenie kraju.

Osłabiona klika Anhui doznała kolejnego politycznego niepowodzenia. Zimą 1919 roku rząd centralny przeżył długi kryzys, kiedy Duan Qirui próbował pozbyć się swojego premiera, ale pod naciskiem Zhanga Zuolina musiał z tego zrezygnować . Jednak zMarzec 1920, ponownie próbował go zwolnić, ponownie wywołując wewnętrzny kryzys rządowy. Duan Qirui musiał wycofać się na przedmieścia Pekinu, pokazując tym samym osłabienie swojej władzy.

Wreszcie w Listopad 1919, klika Zhili, dowodzona przez generała Wu Peifu , spotyka się z przedstawicielami Tang Jiyao , przywódcy kliki Yunnan i Lu Rongtinga , przywódcy „starej” kliki Guangxi w Hengyang , gdzie podpisali traktat zatytułowany „Projekt sojuszników do ocalenia narodowego” Armia ”(救国 同盟 军 草 约). To stworzyło podstawę prawdziwej koalicji przeciw Anhui. Jednak do 1920 roku stara klika Guangxi została opanowana przez wojnę Yue-Gui . WKwiecień 1920Podczas okolicznościowej uroczystości w Baoding w pamięci żołnierzy, którzy zginęli w Hunan , delfin Duan Qirui na czele kliki Zhili, Cao Kun , sprzymierzył się z watażków z Hubei , Henan , Liaoning , Jilin , Heilongjiang , Jiangsu , i Jiangxi przeciwko klice Anhui. Konflikt stawał się nieunikniony i każda ze stron przygotowywała się na nadchodzącą wojnę.

Telegram Paoting-fu

Wielu chińskich watażków - jak Cao Kun , Zhang Zuolin , Wang Zhanyuan , Shun Li , Chen Guangyuan , Zhao Ti i Ma Fuxing - podpisało wspólną deklarację potępiającą hegemoniczną wolę kliki Anhui i jej uzbrojonego ramienia, Klubu Anfu, na którego czele Xu Shuzheng i Duan Qirui. To potępienie zostało szeroko rozpowszechnione w całych Chinach za pośrednictwem tak zwanego telegramu „Paoting-fu” wysłanego12 lipca 1920. W ten sposób klika Zhili zgromadziła wokół siebie klikę Fengtiana , Yunnana , Hubei i klikę Ma .

Plany strategiczne

Na początku Lipiec 1920, klika Anhui miała pięć dywizji i cztery połączone brygady, które utworzyły Narodową Armię Stabilizacji (定 国 军) z Duanem Qirui na czele. Armia została rozlokowana na dwóch frontach: na zachodzie, obejmując regiony Zhuozhou , Xian Laishui (po chińsku: 水 涞) i Xian of Gu'an (po chińsku: 固安); podczas gdy front wschodni obejmował Xian Lianga (chiński: 梁) i Świątynię Bieguna Północnego (chiń .: 北极 庙, pinyin: Beijimiao).

Armia Zhili i jego sojusznicy składają się z jednej dywizji i dziewięciu połączonych brygad, które tworzą „Armię Eliminacji Zdrajców” (chińskie 讨逆 军), dowodzoną przez Wu Peifu . Został również rozmieszczony na dwóch frontach: pierwszy we wschodniej części regionu Yang (杨), a drugi na zachodzie w regionie Gaobeidian (高 碑) w pobliżu Pekinu . Tymczasem Zhang Zuolin nakazał oddziałowi swoich żołnierzy wkroczyć do Shanhaiguan i zająć tam pozycje.

Przebieg wojny

Plik 14 lipca 1920 rarmia Anhui rozpoczyna ofensywę przeciwko Zhili na obu frontach. Wojska Zhili muszą porzucić Gaobeidian (高 碑). Dwa dni później, z pomocą wojsk japońskich, armia Anhui zajęła Yang (杨), zmuszając siły Zhili do pilnego utworzenia drugiej linii obrony w regionie Beicang (北 仓), która ostatecznie zatrzymała ofensywę Anhui.

Plik 17 lipcaWu Peifu osobiście prowadzi kontrofensywę Zhili, wykonując odważny manewr najazdu wroga i udało mu się przejąć całą zachodnią prowincję Anhui, zdobywając oddziały frontowe Anhui dowodzone przez Qu'Tongfeng (曲 同 丰). Po zdobyciu miasta Zhuozhou Wu ścigał wycofującego się wroga w kierunku Pekinu. Z wyjątkiem 15 -tego Wydziału, reszta armii Anhui na froncie zachodnim została zniszczona. Tego samego dnia armia kliki Fengtian przypuszcza atak na front wschodni. Na wieść o zdobyciu wszystkich zachodnich Anhui przez wroga, szef sztabu Xu Shuzheng uciekł z Langfang do Pekinu, pozostawiając swoje wojska w uścisku połączonej armii kliki Fengtian i przez Zhili.

Plik 19 lipca 1920Duan Qirui zdaje sobie sprawę, że wojna jest przegrana i rezygnuje. Plik23 lipcapołączone siły kliki Fengtian i Zhili wkraczają do Nanyuan (南苑) i odbierają Pekin. Klika Anhui została całkowicie pokonana, a następnie skapitulowała.

Konsekwencje

W ciągu nieco ponad tygodnia walk potężne siły kliki Anhui zostały rozproszone, a klęska militarna spowodowała znaczne osłabienie kliki Anhui i armii Beiyang . Wu Peifu zyskał ogólnokrajową sławę i chwałę, co umożliwiło klice Zhili , wspieranej przez Fengtiana , przejęcie rządu centralnego i utworzenie wspólnego rządu. Ta supremacja potrwa do wybuchu pierwszej wojny Zhili-Fengtian w 1922 roku.

Zobacz też

Uwagi i odniesienia