Grupa Klein
Ten artykuł jest zarysem dotyczącym
algebry .
Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
W matematyce The grupa Klein , najwyżej izomorfizmie jedna z dwóch grup z czterech elementów, z których druga jest cykliczną grupę ; jest to najmniejsza grupa niecykliczna. Nosi imię niemieckiego matematyka Felixa Kleina , który w 1884 roku określił ją jako „Vierergruppe” ( grupa czterech ) w swoim „kursie na dwudziestościan i rozwiązywanie równań piątego stopnia”.
VS4{\ styl wyświetlania C_ {4}}
Definicja
Grupa Kleina jest całkowicie zdefiniowana przez fakt, że trzy różne elementy neutralnego elementu e mają rząd równy 2 (są inwoltywne ), a iloczyn dwóch różnych z nich jest równy trzeciej. Jej elementy są notowane i jej prawa notowane multiplikatywnie, jej tablica jest napisana:
mi,W celu,b,vs{\ styl wyświetlania e, a, b, c}
⋅{\ styl wyświetlania \ cdot}
|
mi
|
W celu
|
b
|
vs
|
---|
mi
|
mi
|
W celu
|
b
|
vs
|
---|
W celu
|
W celu
|
mi
|
vs
|
b
|
---|
b
|
b
|
vs
|
mi
|
W celu
|
---|
vs
|
vs
|
b
|
W celu
|
mi
|
---|
Spotykamy zapisy: ( to inicjał Vierergruppe).
{mi,W celu,b,vs}=K4,V,Gdzie V4{\ displaystyle \ {e, a, b, c \} = K_ {4}, V, {\ tekst {lub}} V_ {4}}V{\ styl wyświetlania V}
Nieruchomości
- Stół jest symetryczny, prawo jest przemienne: jest grupą abelową .K4{\ styl wyświetlania K_ {4}}
- Przekątna e pokazuje, że każdy element ma swoją własną symetryczność, co jest równoważne ewolucjonizmowi.
-
K4{\ styl wyświetlania K_ {4}}nie jest prostą grupą , posiadającą wyodrębnione podgrupy .{mi,W celu},{mi,b},{mi,vs}{\ displaystyle \ {e, a \}, \ {e, b \}, \ {e, c \}}
-
K4{\ styl wyświetlania K_ {4}}generowane jest przez dwa z jego elementów o uporządkowaniu 2, na przykład A i B , jest minimalne stosunki .W celu2=mi,b2=mi,W celub=bW celu{\ displaystyle a ^ {2} = e, b ^ {2} = e, ab = ba}
- W konsekwencji każda podgrupa generowana przez dwa elementy rzędu drugiego, które dojeżdżają, jest izomorficzna z grupą Kleina.
Modele grupy Klein
- 1) Jak każda grupa, izomorficzna z podgrupą grupy symetrycznej z indeksem liczby jej elementów, tutaj . Za trzy elementy porządku drugiego możemy przyjąć trzy iloczyny dwóch rozłącznych transpozycji . Grupa jest następnie wyróżnia się podgrupa o . A te permutacje są równe, jest to wyodrębniona podgrupa grupy naprzemiennej ( to jedyny przypadek, w którym nie jest to proste ).K4{\ styl wyświetlania K_ {4}}S4{\ styl wyświetlania S_ {4}}s1=(1,2)∘(3,4),s2=(1,3)∘(2,4),s3=(1,4)∘(2,3){\ displaystyle s_ {1} = (1,2) \ circ (3,4), \, s_ {2} = (1,3) \ circ (2,4), \, s_ {3} = (1 , 4) \ ok (2,3)}{iD,s1,s2,s3}{\ styl wyświetlania \ {id, s_ {1}, s_ {2}, s_ {3} \}}S4{\ styl wyświetlania S_ {4}} DO4{\ styl wyświetlania A_ {4}}nie=4{\ styl wyświetlania n = 4}DOnie{\ styl wyświetlania A_ {n}}
- 2) Możemy również przyjąć jako elementy porządku dwie dwie rozłączne transpozycje i ich iloczyn, na przykład . Grupa nie jest jednak wyróżniona w . Ta grupa to grupa automorfizmów grafu naprzeciwko (na przykład).T1=(1,2),T2=(3,4),s=(1,2)∘(3,4){\ displaystyle t_ {1} = (1,2), t_ {2} = (3,4), s = (1,2) \ circ (3,4)}{iD,T1,T2,s}{\ styl wyświetlania \ {id, t_ {1}, t_ {2}, s \}}S4{\ styl wyświetlania S_ {4}}
- 3) jest izomorficzny , bezpośrednim produktem z tej grupy cyklicznej o uporządkowaniu 2 sama.
K4{\ styl wyświetlania K_ {4}}VS2×VS2=(VS2)2{\ styl wyświetlania C_ {2} \ razy C_ {2} = (C_ {2}) ^ {2}}
- 3.a) Przyjmując za model grupę dodatków otrzymujemy tablicę dodatków:VS2{\ styl wyświetlania C_ {2}}Z/2Z={0Ż,1Ż}{\ displaystyle {\ mathbb {Z}} / {2 {\ mathbb {Z}}} = \ {{\ overline {0}}, {\ overline {1}} \}}
+
|
( 0 , 0 )
|
( 1 , 0 )
|
( 0 , 1 )
|
( 1 , 1 )
|
---|
( 0 , 0 )
|
( 0 , 0 )
|
( 1 , 0 )
|
( 0 , 1 )
|
( 1 , 1 )
|
---|
( 1 , 0 )
|
( 1 , 0 )
|
( 0 , 0 )
|
( 1 , 1 )
|
( 0 , 1 )
|
---|
( 0 , 1 )
|
( 0 , 1 )
|
( 1 , 1 )
|
( 0 , 0 )
|
( 1 , 0 )
|
---|
( 1 , 1 )
|
( 1 , 1 )
|
( 0 , 1 )
|
( 1 , 0 )
|
( 0 , 0 )
|
---|
Mnożenie w przekazuje i nadaje mu przemienną strukturę pierścienia elementu jednostkowego . Pozostałe dwa niezerowe elementy są kwadratem jednostkowym i iloczynem zerowym (pierścień nie jest zatem integralny).
Z/2Z{\ displaystyle {\ mathbb {Z}} / {2 {\ mathbb {Z}}}}(Z/2Z)2{\ displaystyle ({\ mathbb {Z}} / {2 {\ mathbb {Z}}}) ^ {2}}(1Ż,1Ż){\ styl wyświetlania ({\ overline {1}}, {\ overline {1}})}
- 3.b) Stosowanie na przykład multiplikatywna grupa jako model , otrzymujemy tabeli zwielokrotniony grupy:VS2{\ styl wyświetlania C_ {2}}{1,-1}{\ styl wyświetlania \ {1, -1 \}}
×{\ styl wyświetlania \ razy}
|
(1.1)
|
(-1,1)
|
(1, -1)
|
(-1, -1)
|
---|
(0.0)
|
(1.1)
|
(-1,1)
|
(1, -1)
|
(1.1)
|
---|
(-1,1)
|
(-1,1)
|
(1.1)
|
(-1, -1)
|
(1, -1)
|
---|
(1, -1)
|
(1, -1)
|
(-1, -1)
|
(1.1)
|
(-1,1)
|
---|
(1.1)
|
(1.1)
|
(1, -1)
|
(-1,1)
|
(1.1)
|
---|
- 3.c) Ta ostatnia jest bezpośrednio izomorficzna z grupą multiplikatywną rzędu dwóch przekątnych macierzy kwadratowych utworzonych z 1 i -1: .{(1001),(100-1),(-1001),(-100-1)}{\ displaystyle \ left \ {{\ begin {pmatrix} 1 i 0 \\ 0 i 1 \ end {pmatrix}}, {\ begin {pmatrix} 1 i 0 \\ 0 i -1 \ end {pmatrix}}, {\ begin {pmatrix} - 1 & 0 \\ 0 & 1 \ end {pmatrix}}, {\ begin {pmatrix} -1 & 0 \\ 0 & -1 \ end {pmatrix}} \ prawy \}}
- 4) Ponieważ grupa dwuścienna jest izomorficzna z , grupa Klein jest izomorficzna z .D2nie{\ displaystyle D_ {2}n}}VSnie×VS2{\ styl wyświetlania C_ {n} \ razy C_ {2}}D4{\ styl wyświetlania D_ {4}}
- 5) Grupa Kleina jest izomorficzna z kilkoma podgrupami grupy ośmioelementowej ; w rzeczywistości wszystkie podgrupy generowane przez dwa odrębne nieneutralne elementy są grupami Kleina. Na przykład biorąc za model :(VS2)3{\ styl wyświetlania (C_ {2}) ^ {3}}(VS2)3{\ styl wyświetlania (C_ {2}) ^ {3}}Z/2Z{\ displaystyle {\ mathbb {Z}} / {2 {\ mathbb {Z}}}}VS2{\ styl wyświetlania C_ {2}}
- 5.a) , którego macierzowy ekwiwalent multiplikatywny to{(0Ż,0Ż,0Ż),(1Ż,1Ż,0Ż),(1Ż,0Ż,1Ż),(0Ż,1Ż,1Ż)}{\ displaystyle \ {({\ overline {0}}, {\ overline {0}}, {\ overline {0}}), ({\ overline {1}}, {\ overline {1}}, {\ overline {0}}), ({\ overline {1}}, {\ overline {0}}, {\ overline {1}}), ({\ overline {0}}, {\ overline {1}}, {\ overline {1}}) \}}
- 5.b) .{diag(1,1,1),diag(-1,-1,1),diag(-1,1,-1),diag(1,-1,-1)}{\ displaystyle \ left \ {{\ tekst {diag}} (1,1,1), {\ tekst {diag}} (- 1, -1,1), {\ tekst {diag}} (- 1, 1, -1, {\ tekst {diag}} (1, -1, -1) \ prawo \}}
- 5.c) lub jeszcze raz , którego macierzowy ekwiwalent multiplikatywny to{(0Ż,0Ż,0Ż),(1Ż,1Ż,1Ż),(1Ż,1Ż,0Ż),(0Ż,0Ż,1Ż)}{\ displaystyle \ {({\ overline {0}}, {\ overline {0}}, {\ overline {0}}), ({\ overline {1}}, {\ overline {1}}, {\ overline {1}}), ({\ overline {1}}, {\ overline {1}}, {\ overline {0}}), ({\ overline {0}}, {\ overline {0}}, {\ overline {1}}) \}}
- 5.d) {diag(1,1,1),diag(-1,-1,-1),diag(-1,-1,1),diag(1,1,-1)}{\ displaystyle \ left \ {{\ tekst {diag}} (1,1,1), {\ tekst {diag}} (- 1, -1, -1), {\ tekst {diag}} (- 1 , -1,1), {\ tekst {diag}} (1,1, -1) \ prawo \}}
- 5.e) lub jeszcze raz , którego macierzowy odpowiednik multiplikatywny to{(0Ż,0Ż,0Ż),(0Ż,0Ż,1Ż),(0Ż,1Ż,0Ż),(0Ż,1Ż,1Ż)}{\ displaystyle \ {({\ overline {0}}, {\ overline {0}}, {\ overline {0}}), ({\ overline {0}}, {\ overline {0}}, {\ overline {1}}), ({\ overline {0}}, {\ overline {1}}, {\ overline {0}}), ({\ overline {0}}, {\ overline {1}}, {\ overline {1}}) \}}
- 5.f) {diag(1,1,1),diag(1,1,-1),diag(1,-1,1),diag(1,-1,-1)}{\ displaystyle \ left \ {{\ text {diag}} (1,1,1), {\ text {diag}} (1,1, -1), {\ text {diag}} (1, -1 , 1), {\ tekst {diag}} (1, -1, -1) \ prawo \}}
- 6) Grupa Kleina jest izomorficzna z grupą pierwiastków odwracalnych pierścienia , pierwiastków oraz pierwiastków . W pozostałych dwóch przypadkach ( ), gdzie ma cztery elementy, jest cykliczny.(Z/8Z)*{\ displaystyle ({\ mathbb {Z}} / {8 {\ mathbb {Z}}}) ^ {*}}Z/8Z{\ displaystyle {\ mathbb {Z}} / {8 {\ mathbb {Z}}}}1Ż,3Ż,5Ż=-3Ż,7Ż=-1Ż{\ displaystyle {\ overline {1}}, {\ overline {3}}, {\ overline {5}} = - {\ overline {3}}, {\ overline {7}} = - {\ overline {1 }}}(Z/12Z)*{\ displaystyle ({\ mathbb {Z}} / {12 {\ mathbb {Z}}}) ^ {*}}1Ż,5Ż,7Ż=-5Ż,11Ż=-1Ż{\ displaystyle {\ overline {1}}, {\ overline {5}}, {\ overline {7}} = - {\ overline {5}}, {\ overline {11}} = - {\ overline {1 }}}nie=5,10{\ styl wyświetlania n = 5.10}(Z/nieZ)*{\ displaystyle ({\ mathbb {Z}} / {n {\ mathbb {Z}}}) ^ {*}}
- 7) Geometrycznie w drugim wymiarze grupa Kleina jest izomorficzna z grupą izometrii pozostawiając globalnie niezmienny prostokąt lub romb (nie kwadrat), ewentualnie zredukowany do segmentu. Te cztery elementy to id tożsamości , dwa odbicia wzdłuż median i centralna symetria środka wielokąta, stąd tabela:sx,stak{\ displaystyle s_ {x}, s_ {y}}sO{\ displaystyle s_ {O}}
∘{\ styl wyświetlania \ okrąg}
|
ID
|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
sO{\ displaystyle s_ {O}}
|
---|
ID
|
ID
|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
sO{\ displaystyle s_ {O}}
|
---|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
ID
|
sz{\ styl wyświetlania s_ {z}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
---|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
sO{\ displaystyle s_ {O}}
|
ID
|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
---|
sO{\ displaystyle s_ {O}}
|
sO{\ displaystyle s_ {O}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
sO{\ displaystyle s_ {O}}
|
ID
|
---|
Jeśli figura jest kwadratem, to dodatkowo występują dwa odbicia zgodnie z przekątnymi i obrotem kątów , to znaczy 8 elementów, które tworzą dwuścienną grupę rzędu 8.
±90∘{\ styl wyświetlania \ pm 90 ^ {\ circ}} D8{\ styl wyświetlania D_ {8}}
Przechodząc do macierzy poprzednich przekształceń, otrzymujemy reprezentację macierzową multiplikatywną widzianą w 3) c).
-
9) W trzecim wymiarze grupa Kleina jest izomorficzna z grupą izometrii pozostawiając niesześcienny prostokątny równoległościan globalnie niezmienny . Dlatego czasami nazywany jest zespołem ( obrót ) materaca . Trzy elementy ewolwentowe to zwoje wokół trzech osi symetrii równoległościanu. Zauważając , otrzymujemy tabelę:sx,stak,sz{\ displaystyle s_ {x}, s_ {y}, s_ {z}}
∘{\ styl wyświetlania \ okrąg}
|
ID
|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
sz{\ styl wyświetlania s_ {z}}
|
---|
ID
|
ID
|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
sz{\ styl wyświetlania s_ {z}}
|
---|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
ID
|
sz{\ styl wyświetlania s_ {z}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
---|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
sz{\ styl wyświetlania s_ {z}}
|
ID
|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
---|
sz{\ styl wyświetlania s_ {z}}
|
sz{\ styl wyświetlania s_ {z}}
|
stak{\ displaystyle s_ {y}}
|
sx{\ displaystyle s_ {x}}
|
ID
|
---|
Na rysunku obok, trzy odwrócenia są nazwane od ich formuły lotniczej: roll , pitch , yaw .
Przechodząc do macierzy poprzednich przekształceń, otrzymujemy reprezentację macierzową multiplikatywną widzianą w 5.b)
- 10) W wymiarze trzecim grupa generowana przez trzy odbicia względem trzech płaszczyzn ortogonalnych dwa na dwa tworzy grupę z ośmioma elementami, w której znajdują się trzy odwrócenia widoczne powyżej i centralna symetria środka O. Ta grupa jest izomorficzna z tym, że dwa odrębne elementy tożsamości tworzą grupę Klein. Na przykład wygeneruj grupę widzianą w 9), wygeneruj, której ekwiwalent macierzy wynosi 5.f) i wygeneruj, której równoważnik macierzy wynosi 5.d). Istnieje zatem siedem podgrup izomorfów do grupy Kleina.xOtak,xOz,takOz{\ styl wyświetlania xOy, xOz, yOz}{iD,sxtak,sxz,stakz,sx,stak,sz,sO}{\ displaystyle \ {id, s_ {xy}, s_ {xz}, s_ {yz}, s_ {x}, s_ {y}, s_ {z}, s_ {O} \}}sx,stak,sz{\ displaystyle s_ {x}, s_ {y}, s_ {z}}sO{\ displaystyle s_ {O}}(VS2)3{\ styl wyświetlania (C_ {2}) ^ {3}}sx,stak{\ displaystyle s_ {x}, s_ {y}}sxtak,sxz{\ styl wyświetlania s_ {xy}, s_ {xz}}{iD,sxtak,sxz,sx}{\ displaystyle \ {id, s_ {xy}, s_ {xz}, s_ {x} \}}sO,sz{\ displaystyle s_ {O}, s_ {z}}{iD,sO,sz,sxtak}{\ displaystyle \ {id, s_ {O}, s_ {z}, s_ {xy} \}}(VS2)3{\ styl wyświetlania (C_ {2}) ^ {3}}
- 11) Bardziej ogólnie, podgrupy Kleina odpowiadają dwuwymiarowym podprzestrzeniom wektorowym - przestrzeni wektorowej ; ich liczba jest zatem dwumianowym współczynnikiem Gaussa .(VS2)nie{\ styl wyświetlania (C_ {2}) ^ {n}}(Z/2Z){\ styl wyświetlania ({\ mathbb {Z}} / {2 {\ mathbb {Z}}})}(Z/2Z)nie{\ displaystyle ({\ mathbb {Z}} / {2 {\ mathbb {Z}}}) ^ {n}} (nie2)2=(2nie-1)(2nie-2)6{\ displaystyle {n \ wybierz 2} _ {2} = {\ frac {(2 ^ {n} -1) (2 ^ {n} -2)} {6}}}
- 12) Grupa Kleina jest również izomorficzna ze zbiorem części zbioru dwuelementowego , obdarzonego różnicą symetryczną . Co daje tabelę:{W celu,b}{\ styl wyświetlania \ {a, b \}}
Δ{\ styl wyświetlania \ Delta}
|
∅{\ displaystyle \ varnothing}
|
{W celu}{\ styl wyświetlania \ {a \}}
|
{b}{\ styl wyświetlania \ {b \}}
|
{W celu,b}{\ styl wyświetlania \ {a, b \}}
|
---|
∅{\ displaystyle \ varnothing}
|
∅{\ displaystyle \ varnothing}
|
{W celu}{\ styl wyświetlania \ {a \}}
|
{b}{\ styl wyświetlania \ {b \}}
|
{W celu,b}{\ styl wyświetlania \ {a, b \}}
|
---|
{W celu}{\ styl wyświetlania \ {a \}}
|
{W celu}{\ styl wyświetlania \ {a \}}
|
∅{\ displaystyle \ varnothing}
|
{W celu,b}{\ styl wyświetlania \ {a, b \}}
|
{b}{\ styl wyświetlania \ {b \}}
|
---|
{b}{\ styl wyświetlania \ {b \}}
|
{b}{\ styl wyświetlania \ {b \}}
|
{W celu,b}{\ styl wyświetlania \ {a, b \}}
|
∅{\ displaystyle \ varnothing}
|
{W celu}{\ styl wyświetlania \ {a \}}
|
---|
{W celu,b}{\ styl wyświetlania \ {a, b \}}
|
{W celu,b}{\ styl wyświetlania \ {a, b \}}
|
{b}{\ styl wyświetlania \ {b \}}
|
{W celu}{\ styl wyświetlania \ {a \}}
|
∅{\ displaystyle \ varnothing}
|
---|
Prawo „przecięcia” nadaje następnie przemiennej strukturze pierścienia elementu jednostkowego pierścień izomorficzny z pierścieniem widocznym w 3) a).
(P({W celu,b}),Δ,∩){\ styl wyświetlania (P (\ {a, b \}), \ Delta, \ czapka)}{W celu,b}{\ styl wyświetlania \ {a, b \}}
- 13) Wielomian jest nierozkładalny na ciele z dwoma elementami , iloraz jest ciałem, które akurat ma 4 elementy i którego częścią addytywną jest grupa Kleina. Tutaj dwa różne niezerowe elementy elementu jednostkowego są przeciwne do siebie. Posiadamy stoły:P=1+x+x2{\ styl wyświetlania P = 1 + X + X ^ {2}} F2{\ styl wyświetlania F_ {2}}F2(x)/P{\ styl wyświetlania F_ {2} (X) / P}0Ż,1Ż,xŻ=φ,φ2=1Ż+φ{\ displaystyle {\ overline {0}}, {\ overline {1}}, {\ overline {X}} = \ varphi, \ varphi ^ {2} = {\ overline {1}} + \ varphi}
+ |
0 |
1 |
φ |
φ ²
|
0 |
0 |
1 |
φ |
φ²
|
1 |
1 |
0 |
φ² |
φ
|
φ |
φ |
φ² |
0 |
1
|
φ ² |
φ² |
φ |
1 |
0
|
|
×{\ styl wyświetlania \ razy} |
0 |
1 |
φ |
φ ²
|
0 |
0 |
0 |
0 |
0
|
1 |
0 |
1 |
φ |
φ²
|
φ |
0 |
φ |
φ² |
1
|
φ ² |
0 |
φ² |
1 |
φ
|
|
Zastosowanie w etnologii
W Elementary Structures of Kinship etnolog Claude Lévi-Strauss , wspomagany przez matematyka André Weila , identyfikuje pojęcie elementarnej struktury pokrewieństwa, używając pojęcia grupy Klein. W strukturze mity , Levi Strauss ponowne grupy Klein ustalenie kanonicznej wzór mitu .
Uwagi i referencje
-
(de) Felix Klein, Vorlesungen über das Ikosaeder und die Auflösung der Gleichungen vom fünften Grade , Leipzig, Teubner,1884, 12 i 13 pkt. ( przeczytaj online )
-
Paul Jolissaint, Uwagi do czytania: Grupy i etnologia : wersja HTML lub wersja PDF .
<img src="https://fr.wikipedia.org/wiki/Special:CentralAutoLogin/start?type=1x1" alt="" title="" width="1" height="1" style="border: none; position: absolute;">