Grivellery

Making off bez zapłaty to wykroczenie sąsiadem oszustwa , które jest skorzystać z usługi (szczególnie w restauracji i hotelu) z zamiarem nie płacąc. Konieczne jest ustalenie zamiaru niepłacenia w celu udowodnienia przestępstwa (na przykład zamówienie dania bez środków na jego opłacenie). Jest to raczej stare określenie w języku potocznym, które jest najczęściej używane w terminach „  free riding  ” ( prowansalski resquilhar  : zjeżdżalnia , łyżwa ), „  latający dodatek ”, „  karczma ” (w Szwajcarii tylko w restauracjach i hotelach) lub „  Kosz resto  ”.

We Francji

Opis

Termin użyty we francuskim kodeksie karnym w artykule 313-5 to „filouterie”.

Jest to czynność polegająca na zamówieniu usługi, za którą odmówi się zapłaty lub na którą ma się świadomość, że nie ma środków, aby ją zapłacić.

Przestępstwo zostaje uznane, jeżeli:

W języku potocznym będziemy mówić o podstępach w przypadku poważnych czynów, a free riders w przypadku mniej poważnych czynów.

Przykłady oszustw:

Przykłady darmowych jeźdźców:

Kara w prawie francuskim

Oszustwo podlega karze sześciu miesięcy pozbawienia wolności i grzywnie w wysokości 7500 EUR oraz ewentualnie dodatkowej karze (np. Zakaz wystawiania czeków) lub alternatywnej (np. Prace społeczne ).

Karę tę można porównać do kar za jazdę swobodną, ​​na ogół karaną grzywną (mniej niż 1500 euro).

W języku szwajcarskim

Do szwajcarskiego prawa karnego karze, pod względem techniki. 149 Kodeksu karnego, przestępstwo „ oszustwa w hostelu” (w języku niemieckim  : Zechprellerei  ; w języku włoskim  : Frode dello scotto ), którego treść jest następująca:

"Każdy, kto został zakwaterowany, podał jedzenie lub napoje lub który korzystał z innych usług w hotelu lub restauracji i który udaremnił ustalenie kwoty do zapłaty, będzie, po złożeniu skargi, karany karą pozbawienia wolności do trzech lat lub karę pieniężną. "

Inne kraje

Bibliografia

  1. „  czyni się bez zapłaty: regularne dodawanie latającego wezwany do sądu  ” , na telegramu (dostępnym na 1 st stycznia 2016 )
  2. artykuł 313-5 Kodeksu karnego w sprawie Legifrance
  3. art. 149 Kodeksu karnego