Produkcja | Rebecca Złotowski |
---|---|
Scenariusz |
Gaëlle Macé Rebecca Zlotowski |
Główni aktorzy |
Léa Seydoux |
Firmy produkcyjne | Velvet Films |
Ojczyźnie | Francja |
Uprzejmy | Film romantyczny |
Trwanie | 94 minuty |
Wyjście | 2013 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Grand Central tofrancuski filmromansowy,napisany i wyreżyserowany przezRebeccę Zlotowski, wydany w2013 roku.
Film, nakręcony latem 2012 roku w elektrowni jądrowej Zwentendorf (Austria) oraz w pobliżu elektrowni jądrowej Cruas , został zaprezentowany na festiwalu filmowym w Cannes w kategorii „ Un pewny szacunek ” wmaj 2013. Został wydany w kinach w dniu28 sierpnia 2013.
Został również pokazany na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Kerali w 2014 roku .
Gary, młody, niewykwalifikowany pracownik, zostaje zatrudniony przez podwykonawcę w elektrowni atomowej w dolinie Rodanu. Wpisany do zespołu przez przywódcę Gillesa i Toni, pierwszego, Gary odkrywa, że skażenie radioaktywne jest nie tylko czynnikiem predysponującym do zachorowania, ale także codziennym zagrożeniem. W tym samym czasie zaczyna przeżywać sekretny romans z Karole, narzeczoną Toniego.
Piosenkarz indie pop Jeremy Jay nagrał na potrzeby filmu utwór „Ghost Tracks”.
„Zarówno polityczny, jak i mroczny romantyczny (udaremniony romans Gary'ego i Karole jest również przedmiotem poważnych gróźb), Grand Central , na antypodach paryskiej intymności wciąż bardzo popularnej w kinie narodowym, czasami przywołuje rok 2013, klasę robotniczą i proletariacki wszechświat, który w latach trzydziestych i czterdziestych XX wieku był inspiracją dla Jacquesa Beckera , Jeana Grémillona i Jeana Renoira . "
- Olivier De Bruyn, Rue 89
„A zatem opowieść o proletariuszach z mocą x (ciało ludzi uważanych za marnotrawstwo, śmierć, która ich zabiera szybciej), przerażająca rzeczywistość naszych czasów, ale potęgowana przez zakazaną miłość, która jednoczy dwoje młodych ludzi. . Jest przy tym ogromna inteligencja i wielka wirtuozeria, przez co reżyser czasami zapomina o potrzebie pielęgnowania swoich bohaterów i utkanej między nimi więzi. To podejrzenie o arbitralność jest okupem za władczość, która jest raczej rzadką cechą francuskich filmowców. "
- Jacques Mandelbaum, Le Monde