Rząd Jean-de-Dieu Soult (3)
Rządowy Jean-de-Dieu Soult III| Przewodniczący Rady | Jean-de-Dieu Soult |
|---|---|
| Trening | 29 października 1840 |
| Koniec | 18 września 1847 |
| Trwanie | 6 lat, 10 miesięcy i 20 dni |
Trzeci Soult rząd Jean-de-Dieu trwa od29 października 1840 w 18 września 1847. Jest to XV ministerstwo monarchii lipcowej , ukonstytuowane dnia29 października 1840. Obejmuje 9, a następnie 10 ministrów pod przewodnictwem marszałka Soulta, księcia Dalmacji . Pozostaje na miejscu do19 września 1847 r..
Kompozycja
Prezydencja Rady
| Funkcjonować | Obrazek | Nazwisko |
|---|---|---|
| Minister Wojny |
|
Jean-de-Dieu Soult |
Ministrowie
.jpg)
.jpg)
.JPG)
.jpg)
Podsekretariat Stanu
| Funkcjonować | Obrazek | Nazwisko |
|---|---|---|
| Podsekretarz Stanu ds. Spraw Wewnętrznych |
|
Antoine François Passy nominacja4 listopada 1840 r |
| Podsekretarz Stanu ds. Wojny |
|
François Martineau des Chenez mianowany10 listopada 1845 r |
| Podsekretarz Stanu ds. Marynarki Wojennej i Kolonii |
|
Jean Jubelin powołanie9 sierpnia 1844 r |
Konstytucja
Po rezygnacji z drugiego Thiers ministerstwa , która uszczelnia awarię centrolewicy, Louis Philippe I st logicznie skręca w prawo, to znaczy François Guizot i doctrinaire . Wszyscy myślą wtedy, że ta kombinacja nie potrwa dłużej niż poprzednia i że król będzie mógł wtedy wrócić do Molé .
Guizot opuścił Londyn na 25 października i przybył do Paryża następnego dnia. Ukonstytuowanie ministerstwa wymaga swobodnej kontroli. Z wielką wprawą zaoferował prezydenturę marszałkowi Soultowi , z którym Louis-Philippe czuł się swobodnie, a którego Guizot popełnił błąd, który wraz z Thiersem odwołał w 1834 roku . Wie, że Marszałek pozwoli mu w większości prowadzić gabinet, jak mu się podoba.
Marszałek Soult naturalnie przejmuje Ministerstwo Wojny. Guizot ze swojej strony zastrzegł sobie sprawy zagraniczne i wyznaczył bliskich przyjaciół na kluczowe stanowiska: Duchâtel w Sprawach Wewnętrznych, Humann w Finansach i Villemain w Instrukcji Publicznej. Obligatorzy Molé zajmują trzy inne portfolio: Martin du Nord w Sprawiedliwość i Kulty, Cunin-Gridaine w Rolnictwie i Handlu oraz Duperré w Marynarce i Koloniach. Soult narzucił tylko jednego wiernego, Teste on Public Works, wybór, który okaże się godny ubolewania (patrz Skandale w okresie monarchii lipcowej ).
Guizot zaoferował Maroko dwóm centrolewicowym uciekinierom, którzy zgodzili się uczestniczyć w drugiej służbie Soult , Passy i Dufaure , ale ten ostatni, pragnąc pogodzić się z Thiersem, odmówił. Ministerstwo zyskuje wielką jednorodność, skupiając wszystkich konserwatystów, od centrum ministerialnego po doktrynerską prawicę. Znalazł tam solidną większość parlamentarną, a postać Guizota, wybitnego przewodniczącego parlamentu i jedynej silnej postaci w gabinecie, zdołała stworzyć spójność i spójność. Ponieważ ponadto Guizot rozbroi uprzedzenia Ludwika Filipa wobec niego i zdobędzie zaufanie i szacunek króla, ta posługa, której nie wyobrażano sobie, że będzie trwała, okaże się najtrwalsza ze wszystkich rządów, ponieważ pozostanie na miejscu przez prawie siedem lat i przetrwa kolejny rok w formie posługi Guizot .
Zmiany
Taka wyjątkowa długowieczność rządu nie obejdzie się bez nieuniknionych przetasowań. Niektóre były podyktowane okolicznościami:
- Śmierć Humanna, znalezionego martwego przy jego biurku dnia 25 kwietnia 1842 r, doprowadził do zastąpienia go, z braku Passy, który odmówił, przez Lacave-Laplagne , dobrego technika finansowego, który pełnił już tę funkcję w drugim posłudze Molé .
- Podobnie śmierć Martina du Nord, 12 marca 1847 r., prowadzi do zastąpienia go przez Héberta , silnego prokuratora, który był częścią koalicji przeciwko Molé.
- Villemain dotknięty demencją musi zostać zwolniony z obowiązków w dniu 30 grudnia 1844i po pewnym wahaniu został zastąpiony przez Salvandy .
- Teste, powołany do Sądu Kasacyjnego , został zastąpiony dnia16 grudnia 1843przez Dumona , doktrynera.
- Admirał Duperré w stanie spoczynku 7 lutego 1843 r., zostaje zastąpiony najpierw przez admirała Roussina , a następnie przez admirała-barona de Mackau .
- 10 listopada 1845, Soult, starzejąc się, porzuca Ministerstwo Wojny, aby zachować tylko prezydenturę Rady. Zastępuje go nieznany technik, generał Moline de Saint-Yon .
Ostatecznie jedynym przetasowaniem o charakterze politycznym i nieprzypadkowym jest to, że 9 maja 1847 r.który widzi zmiany zasiedziałych Ministerstwa Wojny, Finansów, Marynarki Wojennej i Robót Publicznych. Lacave-Laplagne i Mackau, zaatakowani przez posłów konserwatywnych za ich zarządzanie, zostają zdymisjonowani na korzyść Dumona, który odchodzi z robót publicznych, oraz księcia Montebello , który był efemerycznym ministrem spraw zagranicznych w rządzie przejściowym w 1839 roku . Prefekt Lyonu, Jayr , został powołany do robót publicznych, podczas gdy podczas wojny generał Trézel zastąpił generała Moline de Saint-Yon. Niewiele wiadomo o przybyszach, a opinia publiczna kwestionuje przyczyny tych przetasowań. Posłowi konserwatystów, który zadał mu pytanie, król odpowiedział: „Nie pytaj mnie, bo nie wiem więcej niż ty. "
Koniec
Wraz z marszałkiem Soultem przewodnictwo Rady stopniowo stawało się urzędem honorowym. Ta postać tylko się umocniła, odkąd Marszałek opuścił Ministerstwo Wojny. 15 września 1847 r., Soult, który ma 78 lat, składa rezygnację na rzecz Ludwika Filipa. 19 września ustawa zostaje dostosowana do faktu: Guizot zostaje oficjalnie mianowany przewodniczącym Rady . Rekonstrukcji resortu nie trzeba, bo już 9 maja musiał zmierzyć się z zapowiadającymi się trudnymi terminami sejmowymi, lewicą walczącą o reformę wyborczą, którą król i jego rząd odrzuca.
Bibliografia
Źródła
- Guy Antonetti, Louis-Philippe , Paryż, Fayard, 1994 ( ISBN 2-213-59222-5 )
- Benoît Yvert (reż.), premierzy i przewodniczący Rady od 1815 r. Histoire et słownik raisonné , Paryż, Perrin, 2002 ( ISBN 2-262-01354-3 )