Goceano

Goceano jest historycznym powiatu Sardynii północno-centralnej, znajduje się na obrzeżach w prowincji Sassari , blisko Barbagia .

Historia

Według historyka z Sardynii Giovanniego Francesco Fara (1543–1591) nazwa Goceano, po łacinie Gothianus , pochodzi od Gotów , z których niektórzy osiedlili się w tym regionie w średniowieczu . Historycznie region ten charakteryzuje się zamkiem Burgos , zbudowanym w 1134 r. Przez „  giudice du Logudoro” Gonario II de Torres. W XIV th  wieku zamek był uważany za „jeden z najbardziej stałych i silnych skutecznego Sardynii”.

W 1339 roku król Piotr IV Aragonii mianował Mariano IV hrabiego Arborea z Goceano. Zajmuje zamek i lenno po koronacji na „  giudice d'Arborée”.
Mariano IV zamknął tam swojego młodszego brata Jeana, który twierdził, że ta posiadłość , podobnie jak te należące do Marghine , Montaculo i Terranova, została mu przekazana przez ich ojca. Hugues, syn i następca Mariano, jeszcze bardziej okrutny, skazał Johna na śmierć wraz z synem, który dzielił jego kajdany.

W 1410 roku , po klęsce Arborei w wojnie z Królestwem Aragonii , Goceano stało się lennem rządzonym przez Leonarda Cubello .

„Położenie we wnętrzu zamku Goceàno sprawiło, że został on zaniedbany przez Aragończyków, którzy nie mieli już wrogów. Od tego czasu stało się jaskinią rozbójników, a trzydzieści lat temu banda, która nie pozostawiła żadnych śladów, stała się tam groźna. "

Antoine Claude Valery w Podróże na Korsyce, na wyspie Elba i na Sardynii , 1837 - tom 2, s.  309 .

Geografia

Goceano o powierzchni około 430  km 2 obejmuje górną część doliny rzeki Tirso , przed którą znajduje się góry Goceano, ze szczytami góry Rasu  (it) (1259  m ) i Punta Masiennera (  1157 m ).

Demografia

Populacja Goceano liczy około 17 000 mieszkańców. Najbardziej aktywnymi wioskami są Bono , tradycyjna stolica regionu, Benetutti i Bultei . Najstarszą wioską w Goceano jest prawdopodobnie Anela . Inne wioski w regionie to Nule , Esporlatu , Illorai , Burgos i Bottidda .

Gospodarka

Najpopularniejsze zajęcia to hodowla zwierząt i leśnictwo .

Powiązany artykuł

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

  1. Vittorio Angius, „Goceano”, w Goffredo Casalis, Dizionario geografico, storico, statistico, commercial degli Stati di SM il Re di Sardegna , 1841
  2. Francesco Cesare Casula, Dizionario storico sardo , „Gocèano (o di Burgos), castello di”
  3. Antoine Claude Valery w Voyages en Corse, Île d'Elba and Sardinia , 1837 - tom 2
  4. Francesco Cesare Casula, Dizionario storico sardo , „Gocèano (o di Burgos), castello di”]