Narodziny |
Wrzesień 1863 Wenecja |
---|---|
Śmierć |
1913 Mogliano Veneto |
Narodowość | Włoski |
Czynność | Architekt |
Grand Hotel Excelsior , Villa Fanna |
Giovanni Sardi , urodzony we wrześniu 1863 roku w Wenecji, zmarł w 1913 roku w Mogliano Veneto , jest włoskim architektem i zwolennikiem Stile Liberty .
Urodził się w 1863 roku w skromnej rodzinie budowniczych. W 1879 roku wstąpił do Akademii Sztuk Pięknych w Wenecji , gdzie wśród swoich profesorów miał architekta Giacomo Franco , kierownika katedry architektury, geometrii i perspektywy. W ciągu trzech lat studiów w Instytucie Sztuk Pięknych wyróżniał się silnym nastawieniem do projektowania architektonicznego, za co w 1881 roku otrzymał prestiżową nagrodę Tomaso Caroniniego . W wieku 19 lat ukończył studia jako profesor projektowania architektonicznego i profesor rysunku w szkołach technicznych i zwykłych.
Swoją karierę zawodową rozpoczął od studiów pod kierunkiem inżyniera Giovanniego Antonio Romano, gdzie poświęcił się głównie (nigdy nieukończonemu) projektowi głównej linii kolejowej Adriatico-Tiberina, a także prowadził tam wielkie prace zabytkowe. Wychodząc naprzeciw ekonomicznym potrzebom rodziny, po ślubie z Anną Potz w 1887 r., Z którą miałby troje dzieci, został zmuszony do objęcia stanowiska pomocnika budowlanego Kongregacji Miłosierdzia, w którym przebywał od 1892 do 1897 roku.
Najważniejsze zadanie zawodowe tego okresu przypadło mu w 1898 r. Od Juliusa Grünwalda ; zlecił budowę hotelu Bauer-Grünwald w Wenecji , łącząc swoje dwie nieruchomości w San Moise, z których jedna jest już używana jako hotel. Pałac zbudowany przez Sardi, zainaugurowany w 1901 roku, natychmiast budzi powszechny podziw dla mądrości, z jaką udało mu się wskrzesić tradycyjnego architektonicznego ducha weneckiego gotyku. Inne prestiżowe prace pojawią się w Wenecji i na kontynencie.
Oprócz budownictwa cywilnego Sardi buduje należący do Hermanna Krulla budynek do produkcji mioteł sorgo w Mestre . Bierze również udział w najważniejszych konkursach organizowanych w Wenecji. Wśród nich: konkurs na budowę nowego krytego targu Rialto (1901), konkurs na budowę nowego hotelu w Riva degli Schiavoni pomiędzy Hotelem Danieli a Palazzo delle Prigioni w Wenecji (1906), projekt nowej pracy -klasowej dzielnicy Santa Elena, we współpracy ze swoim kuzynem Giuseppe Sardi, Attilio i Cadel Prudente Padoa (1911).
Poza tym, że projektant, Sardi namiętnie poświęcony obronie dziedzictwa artystycznego i w 1904 roku, przyjął zadanie powierzone mu przez M gr Francesco Paganuzzi przywrócić monumentalny kościół Santo Stefano.
W licznych wykładach w Ateneo Veneto oraz w ówczesnych gazetach komentuje najważniejsze wydarzenia w dziedzinie architektury tego okresu, począwszy od ukończenia fasady kościoła Piety w 1902 roku, po kontrowersyjne refleksje. na odbudowie dzwonnicy Saint-Marc , zawalił się14 lipca 1902.
Jako nauczyciel Giovanni Sardi jest zaangażowany w Akademię Sztuk Pięknych w Wenecji, gdzie jest członkiem Rady Naukowej, przewodniczącym szkoły technicznej Towarzystwa MS, ponownie wybranej w 1889 roku przez rzeźbiarzy i krawców Pierre'a.
Członek Komisji Miejskiej Ornato , Sardi jest również członkiem Ateneo Veneto, Institute of Sciences, Letters and Arts of Veneto, Society of Building Arts i wspiera utworzenie Regionalnej Federacji Weneckiej architektów, której jest prezydent. Profesjonalizm osiągnięty w tych latach przyniósł mu tytuł Kawalera Korony Włoskiej nadany w 1908 roku. W ostatnich latach życia przeniósł się do Mogliano Veneto . Będzie tam radnym i będzie kontynuował swoją działalność zawodową.
Zmarł tam niespodziewanie dnia 26 czerwca 1913, zatruty mocznicą.