Giovanni Bononcini

Giovanni Bononcini Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Giovanni Bononcini

Kluczowe dane
Narodziny 18 lipca 1670
Modena , Włochy
Śmierć 9 lipca 1747(w wieku 76 lat)
Wiedeń , Austria
Podstawowa działalność Kompozytor , wiolonczelista
Styl Muzyka barokowa Opera , aria , kantata , muzyka sakralna , muzyka kameralna , koncert , symfonia
Miejsca działalności Bolonia , Mediolan , Rzym , Londyn , Paryż , Wiedeń
Mistrzowie Giovanni Maria Bononcini
Giovanni Paolo Colonna

Giovanni Battista Bononcini (urodzony w Modenie dnia18 lipca 1670i zmarł w Wiedniu (Austria) dnia9 lipca 1747) To włoski wiolonczelista i kompozytor od muzyki barokowej .

Biografia

Pierwszym nauczycielem Giovanniego Bononciniego był jego ojciec, Giovanni Maria (1642-1678), sam kompozytor i muzyk kościelny w Modenie. Po jego śmierci Giovanni studiował w Bolonii u Giovanniego Paolo Colonny .

Mieszka w Bolonii , gra na basie w Bazylice San Petronio oraz komponuje muzykę instrumentalną i religijną . Zostaje mianowany kapelmistrzem kościoła San Giovanni in Monte i jest członkiem Accademia Filarmonica .

Przez pewien czas pracował w Mediolanie , a następnie w Rzymie, gdzie często odwiedzał mecenasów, takich jak Pamphili i Colonna. Następnie zajął się gatunkiem opery, który miał ugruntować jego sławę w całych Włoszech, a nawet w całej Europie.

W 1698 roku , to jest rzeczywiście zaangażowana w dworze cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Leopold I st i pozostaje jednym z ulubionych muzyków jego następca Józef I st aż do 1711 roku . W Berlinie poznał młodszego o piętnaście lat młodszego Georga Friedricha Haendla , którego przedwcześnie rozwinięty talent odczuwał z irytacją, a którego później ponownie odnajdzie w drodze.

Od 1714 do 1719 roku w Rzymie służył Johannowi Wenzelowi. Następnie od 1720 r. Osiadł w Londynie pod patronatem księcia Marlborough. Londyńska publiczność lubiła wówczas operę włoską, a Handel rozpoczął tam wielką karierę. Artyści będą ze sobą rywalizować przez wiele lat, albo w tej samej firmie, albo w konkurencyjnych organizacjach. W ten sposób opera Muzio Scevola składa się z trzech aktów, z których pierwszy skomponował Filippo Amadei , drugi Bononciniego, ostatni Haendla , aby dotrzymać bardzo krótkich terminów. Ale to więcej niż współpraca, to konkurencyjne produkcje, w których każdy z bohaterów na zmianę wygrywa. Obaj mężczyźni stworzyli serię udanych kreacji - dla Bononciniego: Astarto (1720), Crispo (1722), Griselda (1722), która odniosła prawdziwy triumf, Erminia (1723), Calfurnia (1724) ... Bononcini również skorzystał na pewne uprzedzenia wobec Handla w reakcji na dynastię hanowerską. Ale włoska opera ma teraz trudności i podczas gdy Handel upiera się, Bononcini opuszcza Londyn po nieco straconej twarzy w sprawie plagiatu.

W 1733 przebywał w Paryżu i komponował dla Concert Spirituel . W 1737 r. W wyniku oszustwa stracił dużo pieniędzy. Następnie prowadzi wędrowne życie, witane od 1741 roku przez królową Marię Teresę w Wiedniu, gdzie zmarł.

Bononcini był płodnym i cenionym kompozytorem w całej Europie. Jego twórczość obejmuje ponad sześćdziesiąt kompozycji scenicznych, prawie 300 kantat (świeckich), utwory religijne ( motety , w tym Stabat Mater , msze i inne), muzykę instrumentalną: koncerty , sonaty , symfonie itp.

Pracuje

Bibliografia

  1. Marc Honegger , Słownik muzyczny: Tom 1, Mężczyźni i ich dzieła. AK , Paryż, Bordas,1979, 1232  s. ( ISBN  2-04-010721-5 ) , str.  129
  2. Piotr Kamiński , Tysiąc i jedna oper , Fayard , rozdz.  „Podstawy muzyki”,2003, 1819  s. ( ISBN  978-2-213-60017-8 ) , str.  559
  3. Słownik muzyczny: pod kierunkiem Marc Vignal , Paris, Larousse,2011, 1516,  s. ( ISBN  978-2-03-586059-0 ) , str.  151

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne