Giovanni Battista Beccaria

Giovanni Battista Beccaria Biografia
Narodziny 3 października 1716
Mondovi
Śmierć 27 maja 1781(w wieku 64 lat)
Turyn
Zajęcia Fizyk , profesor uniwersytetu
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Palermo , Uniwersytet Rzymski „La Sapienza” , Uniwersytet w Turynie
Religia Kościół katolicki
Zakon religijny Zakon Braci Pobożnych Szkół
Członkiem Towarzystwo Królewskie (1755)
GiovanniBattistaBeccaria.JPG tablica pamiątkowa

Giovanni Battista (lub Giambattista) Beccaria (ur3 października 1716w Mondovi i zmarł dalej27 maja 1781 w Turynie ) jest włoskim fizykiem.

Biografia

Członek zakonu Scolopi (lub pijarów), Giovanni Battista Beccaria wykładał fizykę na Uniwersytecie w Turynie od 1748 roku . Jest źródłem odnowy w nauczaniu tego przedmiotu, wprowadzając naukę galilejskiej fizyki doświadczalnej . W związku z tym utworzył krąg studentów, w tym matematyka Lagrange'a , który później założył „  Privata Società Scientifica Torinese  ” (Prywatne Towarzystwo Naukowe Turynu), przodka Akademii Nauk w Turynie. Studiuje i upowszechnia fizykę Newtona oraz prowadzi stałą korespondencję z Franklinem , a jednocześnie osobiście interesuje się badaniem elektryczności, rozwijając teorię „pomszczonej elektryczności”, udowodnioną jedynie dzięki pracy Volty .

W wyniku własnej pracy i odkryć Franklina, piorunochrony zostały zainstalowane na Bazylice św w Wenecji , na Kwirynał w Rzymie i na Duomo w Mediolanie .

Beccaria jest również zainteresowana geografią , w szczególności pomiarem stopnia łuku południka ziemskiego ( gradus taurinensis ), który ma być wykorzystany jako podstawa do obliczenia obwodu równikowego i zgniotu biegunów . Jego badania, prowadzone z jego asystent Domenico Canonica między 1760 i 1774 , na zlecenie Charles-Emmanuel III Sabaudii , umożliwiło opracowanie ogólnego Mapa Stanu Savoy, który rozpoczął się w 1767 roku . Ta kalkulacja jest jednak kwestionowana, w szczególności przez Cesare Francesco.

W 1755 roku fizyk został przyjęty do Towarzystwa Królewskiego .

Zajmuje się elektrologią

Linki zewnętrzne