Narodziny |
17 października 1958 Cavallermaggiore |
---|---|
Śmierć |
30 marca 2016 r Castiglione Falletto |
Podstawowa działalność | Piosenkarka i autorka tekstów |
Gatunek muzyczny | piosenka |
aktywne lata | 1993 - 2016 |
Etykiety | Harmonia Mundi , Wcześniej czy później , Label Bleu |
Oficjalna strona | gianmariatesta.com |
Gianmaria Testa (ur17 października 1958w Cavallermaggiore , w prowincji Cuneo i zmarł dnia30 marca 2016 rin Castiglione Falletto ) to włoski muzyk i piosenkarz .
Pochodził z rodziny rolników, którzy kochając muzykę i śpiew zachęcali go do studiowania muzyki. Samouk, Testa wybiera gitarę jako swój instrument i zaczyna komponować od pierwszych opanowanych podstaw, jednocześnie kontynuując pracę jako kierownik stacji w Cuneo (zawód, w którym przestał wykonywaćkwiecień 2007). Mieszkał w Castiglione Falletto , małej wiosce w Piemoncie .
Jeśli zaczynał jako rockman , artysta szybko odkrył silne powołanie jako solista. Po wygraniu festiwalu muzycznego Recanati poświęconego nowym talentom w dziedzinie pisania piosenek w 1993 i 1994 roku, poznał Nicole Courtois , francuską producentkę, która zrozumiała jej siłę wyrazu: w 1995 roku jego pierwszym wydawnictwem we Francji, w wytwórni Bleu , była płyta zatytułowana Montgolfières , z aranżacjami Piero Ponzo .
Przyjemność dzielenia się i przeżywania muzycznych doświadczeń koncertów z takimi muzykami jak David Lewis (trąbka), Jon Handelsman (saksofon, klarnet), bracia Louis i François Moutin (odpowiednio perkusja i kontrabas), Leonardo Sanchez (gitara), René Michel (harmonijka, pianoforte) sprawił, że stał się znany miłośnikom jazzu we Francji. WPaździernik 1996, wydał swój drugi album Extra-Muros, który zainaugurował nową wytwórnię Warner Music poświęconą piosence: Tôt ou Tard .
Kilka miesięcy później śpiewał w Olimpii , co zwróciło uwagę włoskiej prasy. Następnie rozpoczął długą serię koncertów we Francji, Włoszech, Portugalii i Kanadzie: sto koncertów w klubach i teatrach, które spotkały się z przychylnym przyjęciem.
W Luty 1999Jego album Lampo został wyprodukowany przy współpracy Glenna Ferrisa (puzon), Vincenta Segala (wiolonczela), Riccardo Tesiego (akordeon diatoniczny) i Rity Marcotulli (pianoforte). Dali liczne koncerty we Włoszech w 2000 roku, a podczas finału w Teatro Valle w Rzymie jego kariera jako włoskiego piosenkarza została definitywnie nabyta.
W Październik 2000skomponował album Il valzer di un giorno (Walc na jeden dzień) w duecie gitarowo-głosowym z Pierem Mario Giovannone ; jest to jego pierwsza praca w całości wykonana i wyprodukowana we Włoszech. Album jest zbiorem niektórych jego kompozycji, oddzielonych czytaniem wierszy, w tym La plage du prophète , które jego przyjaciel, pisarz Jean-Claude Izzo podarował mu tuż przed śmiercią. Są też dwie nowości: Piccoli fiumi i tytuł Il valzer di un giorno . Wiele tras koncertowych sprawiło, że stał się znany publiczności we Włoszech. Decyzja o bliskiej współpracy z innymi muzykami wysokiego szczebla oraz z poetami i pisarzami doprowadziła go do zbliżenia się do świata jazzu: Gianmaria Testa inauguruje edycję w 2002 roku Umbria Jazz Festival , ważne wydarzenie we Włoszech.
W 2003 roku, ze współpracy z Mario Brunello , Enrico Rava , Rita Marcotulli , David Lewis , Gabriele Mirabassi , Luciano Biondini , Fausto Mesolella , narodził się album Altre latitudini (Inne szerokości geograficzne) , o subtelnej i szczególnej melancholii . Rekord, napędzany trasą koncertową we Włoszech, przekracza 45 000 sprzedanych egzemplarzy i pozwala Testie zorganizować trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych .
W 2006 roku wydał album Da questa parte del mare, który porusza kwestię migracji w naszych czasach.
W 2008 roku nagrał F. à Léo , jazzową płytę hołdującą pieśniom Léo Ferré z Paolo Fresu , Roberto Cipellim , Attilio Zanchi i Philippe'em Garcią . Utwór ten był prezentowany na wielu festiwalach jazzowych w 2007 i 2008 roku.
23 i 24 stycznia 2012Gianmaria Testa występowała na scenie w paryskiej Alhambra .