Germaine ribiere

Germaine ribiere Biografia
Narodziny 13 kwietnia 1917
Limoges
Śmierć 20 listopada 1999(w wieku 82 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Czynność Odporny
Inne informacje
Różnica Sprawiedliwi wśród narodów

Germaine Ribière , urodzona dnia13 kwietnia 1917w Limoges ( Haute-Vienne , Francja ) i zmarł dnia20 listopada 1999w Paryżu jest francuską katoliczką, która wyróżniła się działaniami humanitarnymi: jako członkini ruchu oporu uratowała wielu Żydów podczas II wojny światowej , co przyniosło jej tytuł Sprawiedliwej wśród Narodów Świata . Po wojnie wróciła na studia, aby zostać pracownikiem socjalnym.

Druga wojna Światowa

Germaine Ribière rozpoczęła studia filozoficzne na uniwersytecie w Paryżu, który przerwała II wojna światowa.

Ona, która dołączyła do krajowego sekretariatu Chrześcijańskiej Młodzieży Studenckiej w 1936 r., Wzięła udział w demonstracji 11 listopada 1940 r. Na Place de l'Étoile , która była pierwszą poważną manifestacją studenckiego oporu.

Zszokowała ją dyskryminacja Żydów, odnotowując w swoim dzienniku w maju 1941 r  .: „Trzeba obudzić tych, którzy usypiają”, a następnie w czerwcu 1941 r .  : „Milczy Kościół, hierarchia. Pozwalają zbezcześcić prawdę ”. W maju 1941 r. Germaine Ribière była obecna podczas aresztowania Żydów w Marais , żydowskiej dzielnicy Paryża, znanej również pod pseudonimem Pletzl , „małe miejsce” w jidysz ).

Zaangażowanie w opór

Wierząc, że jej miejsca nie ma już w Paryżu, wyjeżdża do Vichy [kiedy?] ; uczennica ojca Yves de Montcheuil , pozostając świecką, została bliską współpracowniczką księdza Pierre'a Chailleta , dyrektora gazety Cahiers du Témoignage Chrétien i organizacji „Christian Friendship”.

„W Cahiers du Témoignage Chrétien założonym i kierowanym przez ojca Chailleta byłem tym, którego zwykle nazywamy„ prawą ręką ”. Miałem między innymi obowiązki związane z organizacją pomocy społecznej, która obejmowała również kamuflaż żydowskich dzieci. Przyjaciółka Marcelle Deschamps, studentka medycyny, była odpowiedzialna za sporządzenie fałszywych dokumentów. Mieszkaliśmy razem przy 114 rue du Bac, mieszkaniu na trzecim piętrze, które służyło jako komputer osobisty dla Cahiers du Témoignage Chrétien. Oto pomoc, którą przynieśliśmy ojcu Devaux: dostarczyliśmy mu fałszywe dokumenty, których potrzebował dla dzieci, a także osób towarzyszących, które miały je prowadzić tam, gdzie zgodziliśmy się je przyjąć ”

Podczas nalotów w Wolnej Strefie Wolności , Haute-Vienne , Creuse i Indre , 26 sierpnia i września 1942 r. , Germaine Ribière i pastor Chaudier de Limoges zapewniali schronienie rodzinom nieżydowskim dla dzieci w ośrodkach recepcyjnych OSE w Masgelier. i Chabannes . Lekarz tej organizacji Gaston Lévy nazywa Germaine Ribière „naszą bohaterką w trudnych chwilach”.

Plik 23 sierpnia 1942OSE, Eclaireurs Israelites de France, Amitiés Chrétiennes i kilka innych organizacji humanitarnych wzięło udział w komisji „przesiewowej” 1200 Żydów z regionu Lyonu aresztowanych podczas nalotów latem 1942 r. i internowanych w obozie Vénissieux . Komisji udało się tymczasowo uratować 160 dorosłych, z których 80 zostało ponownie aresztowanych następnego dnia, a następnie 108 dzieci. To tragiczne wydarzenie znane jest jako „noc Vénissieux”. Organizacje odmawiają zwrotu dzieci pomimo nakazu wydanego przez Vichy prefektowi regionu Angéli, aby „nie rozdzielał rodzin”. Są rozrzuceni z fałszywymi papierami w instytucjach katolickich, pod nadzorem OSE.

działania

Germaine Ribière jest odpowiedzialna za dostarczanie fałszywych dokumentów tym, którzy ich potrzebują, oraz za dostarczanie pracownikom ruchu oporu materiałów do ich wykonania. W tym zadaniu pomaga jej projektant Jean Stetten-Bernard .

Plik 27 stycznia 1943„Christian Friendship” organizuje nadzwyczajne spotkanie w domu szwajcarskiego pastora protestanckiego Rolanda de Pury w Lyonie, aby znaleźć sposób na zapobieżenie przychodzeniu Żydów do sporządzania fałszywych dokumentów, które biura UGIF przy rue Sainte-Catherine , były monitorowane przez Gestapo. Znalezione rozwiązanie polegało na tym, że Germaine Ribière udawała, że ​​następnego ranka jest gospodynią sprzątającą schody i ostrzegała ich, aby nie wchodzili do budynku.

Germaine Ribière interweniuje również w celu wykonania fałszywego dowodu tożsamości dla Jean-Marie Soutou, wielkiego przywódcy katolickiego ruchu oporu (Judeo-Christian Friendship), uwięzionego w więzieniu Montluc w Lyonie przez trzy tygodnie. Dokument jest przesyłany do niego piórem i udaje mu się dotrzeć do Szwajcarii.

Pomaga również konwojom przekraczać linię demarkacyjną , kamuflując się w szczególności jako pielęgniarka , jak przypomina nam Gaston Lévy  :

„Udało jej się dostać do pociągu deportowanego, który opuszczał Nexon jako pielęgniarka. Towarzysząc tym biednym ludziom do linii rozgraniczenia, nie była zadowolona z tego, że była dla nich moralnym wsparciem i okazała troskę tym, którzy poczuli się źle w środku tych tragicznych konwojów, ale relacjonowała z tej podróży wiele przydatnych informacji, wskazówek i adresy, które podali ludzie, odnoszące się do tych, starszych ludzi, dzieci, chorych, które zostawili za sobą. "

Jego działalność w Limoges ogranicza liczbę skutecznych aresztowań (około 100 zamiast planowanych 1200). Pomaga również Antoinette Feuerwerker , zajmując się ewakuacją młodych ludzi poszukiwanych przez okupanta. Podobnie jak Feuerwerker, jest częścią ruchu Combat , w którym jest oficerem łącznikowym w Limousin .

Sprawa Finaly

Robert i Gerald Finaly, dwoje żydowskich dzieci, jest ukrywanych pod okupacją przez katolicką sieć, której członkiem jest Antoinette Brun. Po zakończeniu wojny Brun nadal ukrywa dzieci i odmawia powrotu do ocalałych członków rodziny; ochrzciła ich w 1948 roku . Dzieci są następnie usuwane spod wymiaru sprawiedliwości za pośrednictwem sieci katolickich, które próbują uniemożliwić im powrót do rodzin i zmuszają je do przekraczania granicy francusko-hiszpańskiej. Germaine Ribière, ciesząca się zaufaniem zarówno społeczności żydowskiej, jak i Kościoła rzymskokatolickiego , od 1953 r. Pośredniczyła w poszukiwaniu dzieci i ich ostatecznej restytucji. Pierre Pierrard pisze: „To naczelnemu rabinowi Jacobowi Kaplanowi i Germaine Ribière zawdzięczamy w 1953 r. Szczęśliwy wynik afery Finaly, która na pewien czas zatruła stosunki między Kościołem katolickim a społecznością. Żydami”.

Sprawiedliwi wśród narodów

Otrzymuje 18 lipca 1967tytuł Sprawiedliwych wśród Narodów Świata , przyznany przez Memoriał Yad Vashem .

Nota biograficzna opublikowana przez Yad Vashem przypomina życie Germaine Ribière i stwierdza: „Ribière była wyjątkową osobą - wierzącą katoliczką i francuską patriotką, która całą swoją siłę i talenty poświęciła najwyższej misji ratowania Żydów”.

Pracuje

Filmy o sprawie Finaly

Korona

Bibliografia

Powieści

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Niemal powszechnie cytowany jako Germaine Ribière , niektóre z jego interwencji w drugiej połowie jego życia są podpisane przez Germaine Anne Ribière .
  2. Przyjaźń Chrześcijan została założona w Lyonie w 1941 roku w celu pomocy Żydom i innym ofiarom podlegającym dekretom Vichy i okupanta, zrzeszając katolików i protestantów.
  3. Obóz Triage, niedaleko Limoges.

Bibliografia

  1. „  Germaine Ribière  ” , on Mémoire et Hopes de la Resistance (dostęp 20 maja 2016 )
  2. Jauneau 2002 .
  3. Yagil 2005 , str.  137.
  4. Jauneau 2002 , s.  178 cytuje pracę Marie Granet, Young people in the Resistance, która miała 20 lat w 1940 roku . Wydania francusko-imperialne, 1985, s.  190.
  5. Phayer 2000 , str.  127: „Ci, którzy powinni czuwać, usypiają innych. "
  6. Phayer 2000 , str.  127: „Kościół, hierarchia, milczą. Pozwalają sprofanować prawdę. "
  7. Phayer 2000 , str.  127.
  8. Curtis 2002 , s.  138.
  9. Rohrlich 1998 , s.  7: „Dla Germaine Ribière, tak jak dla innych członków Przyjaźni Chrześcijańskiej, ratowanie Żydów było priorytetem, obowiązkiem patriotycznym, stanowiącym część ich oporu wobec nazizmu” ( „Dla Germaine Ribière, podobnie jak dla innych członków Christian Przyjaźń , ratowanie Żydów było priorytetem, patriotyczny obowiązek, część ich odporności na nazizmu.” ).
  10. Céline Marrot-Fellag Ariouet, Dzieci ukryte podczas II wojny światowej u źródła podziemnej historii , Uniwersytet Wersalski i Saint-Quentin en Yvelines,1998( czytaj online ) , rozdz.  III („Żydzi i chrześcijanie”)Praca magisterska
  11. Kaspi 1991 , s.  360: „Okupacja włoska nadal stymuluje ruch w kierunku Szwajcarii. Sektory łączą granicę z Le-Chambon-sur-Lignon, Lyonem, Valence, domami OSE, L'Amitié chretienne, CIMADE i wszystkimi tymi, którzy większość swoich działań poświęcają organizowaniu lotów, znajdowaniu „kryjówek”, jak to niestrudzenie robi Germaine Ribière . "
  12. Zuccotti 1999 , s.  240: „jak wyjaśnia Germaine Ribière, młodzi chrześcijańscy ratownicy, tacy jak ona, mieli tendencję do szukania kryjówek dla Żydów ” ( „jak wyjaśnia Germaine Ribière, młodzi chrześcijańscy ratownicy, tacy jak ona, zwykle szukali kryjówek dla Żydów wśród tych, których znali osobiście” ).
  13. Gaston Lévy , Wspomnienia lekarza dla dzieci w OSE w okupowanej Francji i Szwajcarii, 1940-1945 , Paris, le manuscrit, coll.  "Dokument Shoah" ( n o  11304),2008, 257  s. ( ISBN  978-2-304-01288-0 )
  14. Georges Weill, „  Grandes figures: Georges Garel  ” ( Archive • Wikiwix • Archive.is • Google • What to do? ) , On OSE ,2006
  15. „  Ratowanie ukrytych dzieci podczas ostatniej wojny  ”, Stowarzyszenie Nauczycieli Historii i Geografii ,19 maja 1999( czytaj online )Interwencja Betty Saville
  16. Céline Marrot-Fellag Ariouet, Dzieci ukryte podczas II wojny światowej u źródła podziemnej historii , Uniwersytet Wersalski i Saint-Quentin en Yvelines,1998( czytaj online ) , rozdz.  III („Żydzi i chrześcijanie”)Praca magisterska
  17. Cointet 1998 , s.  246: „Obsługą fałszywych dokumentów zajmuje się [dla Christian Friendship] złotnik w tej dziedzinie, również dostawca 2 Biura i BCRA , projektant Jean Stetten-Bernard” .
  18. De Lubac 1988 , przypis 6, s.  155-156: „Krótko po wyczynie Rovana [ Josepha Rovana , który odzyskał fałszywe dokumenty z centrali Przyjaźni Chrześcijańskiej, zanim Niemcy je odkryli ( de Lubac 1988 , s.  145-146)], gestapo utworzyło przy rue Constantine. To był dzień trwały, a Żydzi, przybywający tam w poszukiwaniu dokumentów, wpadną w pułapkę na myszy ... Pomysłowa i szybka Germaine Ribière przebrała się za gospodynię i „zaopatrzona w mopy, zaczęła myć się przed godz. na schodach budynku: w ten sposób może ostrzec odwiedzających jeden po drugim przed fatalnym momentem . ” De Lubac cytuje jako źródło Renée Bédarida, La France et la question juive 1940-1944: Proceedings of the Documentation Center colloquium Contemporary Jewry (10–12 marca 1979 r.) Polityka Vichy, postawa Kościołów i ruchów oporu , Sylvie Messinger,Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden, s.  135-137. Gerda Bikales, jeden z Żydów, który poszedł tego dnia do UGIF (i który został ostrzeżony przez Ribière), zlokalizował jednak siedzibę UGIF 12 rue Sainte-Catherine i cytuje tablicę pamiątkową na fasadzie budynku ( Bikales 2008 , str.  194–197).
  19. Były współpracownik Esprit , udostępniony przez zawieszenie recenzji w sierpniu 1941 r. ( Cointet 1998 , s.  245). Następnie dołączył do Germaine Ribière w „Amitié Chrétienne” ( Richard Prasquier , „  L'Abbé Glasberg - Juste des Nations  ” , na temat Anonymous, Just and prześladowani w okresie nazistowskim) ,2005.
  20. De Lubac 1988 , przypis 5, s.  155.
  21. Lormier 2018 .
  22. Claude Pénin, „  Germaine Ribière (1917-1999)  ”, Circle for the Study of Deportation and the Shoah ,marzec 2017( czytaj online )
  23. Poujol 2006 .
  24. Berg 1992 , s.  154: „To Germaine Ribière, katolicka bojowniczka ruchu oporu, która im towarzyszy, po wymuszeniu ręki rządu San Sebastián , przed odnalezieniem Roberta i Géralda Finaly, którzy zostali rozdzieleni. "
  25. Bloch-Lazarus 2008 , s.  58.
  26. „  kronika Pierre'a Pierrarda (z okazji śmierci Germaine Ribière)  ” , krzyż ,5 stycznia 2000
  27. (en) „  Zgubione i znalezione  ” , Czas ,6 lipca 1953( czytaj online ).
  28. (w) „  Germaine Ribière  ” w Yad Vashem
  29. Pamięć żydowska.
  30. Patrz, (w) Germaine Anne Ribière. „Ciało i język, którego człowiek uczy się używać. Wpływ nauki na społeczeństwo”, 23, 1, 43-51, styczeń / marzec 73.
  31. Madeleine Comte, „  O filmie„ Skradzione dzieciństwo: sprawa ostateczna ”  „ ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na CDEP (Chrześcijanie w edukacji publicznej) ,2008.
  32. „  Sophie Beaujard  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , Na grawerowanym stemplu.
  33. „  Germaine Ribière 1917-1999  ” , na Znaczkach Francji
  34. „  La Poste oddaje hołd Germaine Ribière  ”, Le Populaire du Centre ,21 marca 2017 r( czytaj online )
  35. Martial Codet-Boisse, „  Germaine Ribière. Znaczek w hołdzie „Sprawiedliwym wśród Narodów Świata  ”, Francja info Aquitaine / Haute-Vienne / Limoges ,10 marca 2017 r( czytaj online ).
  36. Jacob Kaplan, Ostateczna sprawa , Cerf,3 marca 1993, 86  str. ( ISBN  978-2-204-04707-4 )

Zobacz też

Linki zewnętrzne