Germain I st z Konstantynopola

Germain I Obraz w Infobox. Funkcjonować
Patriarcha Konstantynopola
Biografia
Narodziny 634
Konstantynopol
Śmierć 733
Pogrzeb Saint-Sauveur-in-Chora
Zajęcia Kapłan , pisarz
Inne informacje
Religia Chalcedonizm
Etap kanonizacji Prałat ( D )
Przyjęcie 12 maja

Germain I st lub Germanos lub Germanus Konstantynopola „s Patriarcha Konstantynopola z11 sierpnia 715 w 17 stycznia 730. W kościele bizantyjskim obchodzony jest jako święty12 maja.

Biografia

Według Teofane Wyznawcy był synem patresy Justyniana, który przebywał w Syrakuzach z cesarzem Konstanty II w 668 roku i który po zabójstwie cesarza został skompromitowany w uzurpacji ormiańskiego oficera Mezeziosa . Patrice został stracony na rozkaz Konstantyna IV , a jego syn Germain został wykastrowany i umieszczony w klasztorze. Nazwa „Justynian” była używana w dynastii Herakliusza , nie jest wykluczone, że patrycjusz i jego syn byli spokrewnieni ze starą rodziną cesarską, ale nie mamy żadnych szczegółów na ten temat.

Znajdziemy Germain, 712 , Metropolitan od Cyzicus i uczestniczy w tym charakterze w radzie zorganizowanej w Konstantynopolu przez cesarza Philippicos Bardanes  ; przy tej okazji zaakceptował, podobnie jak większość obecnych biskupów, zniesienie Soboru Powszechnego w 681 roku i powrót do monotelizmu . Od obalenia Philippicos (3 /4 czerwca 713), jego następca Anastase II przywrócił ortodoksję, a wszyscy biskupi również się ukłonili. Germain awansował do patriarchy Konstantynopola na11 sierpnia 715po śmierci swojego poprzednika Jana VI , mianowanego przez Filipikosa , ale utrzymywanego przez Anastazego II .

Jako patriarcha próbuje rozpocząć negocjacje w sprawie zjednoczenia z Kościołem ormiańskim i zatrzymujemy od niego list skierowany do przywódców tego Kościoła. Jest on przekazywany do Katolikosa David I st z Aramonk przez Stepanos z Siounie , odpowiedzialnych, aby odpowiedzieć na przeciwny. Wielkim interesem jego pontyfikatu jest spór o ikonoklazzm . Prowadzi dyskusje na ten temat z ikonoklastycznymi biskupami Janem z Synnady , Konstantynem z Nacoleia i Tomaszem z Claudiopolis (w Bitynii lub Cylicji ).

Plik 7 stycznia 730cesarz Leon III Izaurian organizuje zgromadzenie dostojników dworu ( milczenie ), które przyjmuje edykt uznający ikonoklazzm za oficjalną doktrynę. Patriarcha odmawia udziału, ponieważ uważa, że ​​poruszony temat dotyczy tylko soboru ekumenicznego , a następnie odmawia kontrasygnaty edyktu. Został złożony dziesięć dni później17 styczniai udał się na emeryturę do klasztoru w pobliżu stolicy. Zastąpił go Anastase .

Oprócz listu do Ormian przechowujemy od niego trzy listy w sprawie kultu obrazów (jeden do metropolity Jana z Synnady , podejrzanego o propagowanie ikonoklazmu , list powierzony Konstantynowi Nacolei, sufraganowi Jana; jeden do tego na koniec zarzucić mu, że nie dostarczył poprzedniego listu; jeden do biskupa Tomasza z Claudiopolis ), traktat narracyjny O świętych synodach , dialog O końcu życia (Περὶ ὅρων ζωῆς), dziewięć innych przemówień i hymny. Pod jego nazwiskiem mamy również tekst wyjaśniający liturgię chrześcijańską, szeroko stosowany od wieków w greckim i łacińskim tłumaczeniu ( Historia mystica ecclesiæ catholicæ ), ale którego przypisanie jest wątpliwe.

Zachowane dzieła

Uwagi i odniesienia

  1. Grumel 1958 , s.  435.
  2. Nicefor z Konstantynopola , Brewiarz , 46.
  3. Augé 2009 , s.  60.

Bibliografia

Link zewnętrzny