Narodziny |
6 kwietnia 1888 Bad Sooden-Allendorf |
---|---|
Śmierć |
1 st lipiec 1.967(w wieku 79 lat) Freiburg im Breisgau |
Narodowość | Niemiecki |
Trening |
Louis and Maximilian University of Munich University of Heidelberg University of Leipzig |
Zajęcia | Modernista historyk , historyk , profesor uniwersytetu , bojownik ruchu oporu |
Pracował dla | Uniwersytet w Hamburgu , Uniwersytet we Fryburgu Bryzgowijskim , Uniwersytet w Heidelbergu |
---|---|
Religia | Luteranizm |
Partia polityczna | Niemiecka Partia Ludowa |
Członkiem |
Bawarska Akademia Nauk Królewska Pruska Akademia Nauk Królewska Szwedzka Akademia Literatury, Historii i Starożytności Akademia Nauk w Heidelbergu (1943-1948) Heidelberg Academy of Sciences (1948-1958) Heidelberg Academy of Sciences (1958) |
Konflikt | Pierwsza wojna światowa |
Nagrody |
Za zasługi dla nauki i sztuki ( d ) Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec |
Gerhard Ritter , urodzony dnia6 kwietnia 1888w Bad Sooden-Allendorf i zmarł dnia1 st lipiec 1.967We Fryburgu Bryzgowijskim jest niemieckim konserwatywnym historykiem.
Ośrodki badawcze Rittera dotyczą niemieckiej historii politycznej, wojskowej i kulturalnej. Ritter był jednym z konserwatystów. Jeśli popierał początki nazistowskiego reżimu i jego politykę zagraniczną, szybko odwrócił się od niego i wszedł do Bekennende Kirche.
Ritter był zwolennikiem nacjonalistycznych konserwatystów, a od 1929 r. Członkiem Niemieckiej Partii Ludowej (DVP). Opowiadał się za powrotem do monarchii . We wczesnych dniach nazistowskiego reżimu Ritter popierał nowy reżim i jego politykę zagraniczną, ale prześladowania chrześcijan szybko spowodowały, że znalazł się w opozycji, ponieważ sam Ritter był wyznawcą wiary luterańskiej . Wstąpił do Kościoła Wyznającego , ruchu wiernych przeciwstawiających się „ doprowadzeniu do porządku ”, jakiego pragnęli nowi panowie kraju. Jego esej Machtstaat und Utopie (1940) zainspirował między innymi Hansa Scholla . Zaangażowany w atak na Hitlera w 1944 r. Był więziony aż do zawieszenia broni.
Ritter był jednym z ostatnich historyków niemieckiego idealizmu, którzy zgodnie z tradycją Leopolda von Ranke czy Wilhelma von Giesebrechta uważają historię za sztukę. Był jednym z wielkich przeciwników tezy Fritza Fischera przedstawionej w Celach wojny cesarskich Niemiec .