Georges scheyermann
Georges scheyermann| Narodziny |
Luty 1767 Ardeny |
|---|---|
| Śmierć |
29 czerwca 1827(60 lat) Nantes |
| Narodowość | Francuski |
| Czynność | Kompozytor |
| Ruch | Muzyka klasyczna |
|---|---|
| Instrument | Organy |
| Mistrz | Guillaume Hanser |
Georges Scheyermann , urodzony w Monthermé ( Ardeny ), wLuty 1767i umarł w Nantes ,29 czerwca 1827Jest francuskim kompozytorem i organistą .
Biografia
Georges Scheyermann urodził się w hucie szkła Monthermé, zależnej od opactwa Laval Dieu , gdzie jego ojciec, pochodzący ze Szwajcarii, był robotnikiem.
Opactwo, pod kierownictwem Remacle Lissoir , zapewniło mu od 8 roku życia środki do dobrego wykształcenia, zwłaszcza muzycznego, gdzie w towarzystwie Étienne-Nicolasa Méhula pobierał lekcje gry na organach , od klawesynu i składu , z William Hanser .
W wieku 15 lat Scheyermann był już wystarczająco uzdolniony, by pełnić funkcje organisty w opactwie Foucarmont w Górnej Normandii . Po trzech latach pobytu w tym miejscu wyjechał do Paryża, gdzie spotkał swojego starego przyjaciela Méhula, który skłonił go do kontynuowania studiów harmonii i kazał mu pobierać lekcje gry na organach u Nicolasa Séjana .
We wrześniu 1789 roku przyjął stanowisko organisty i dyrektora koncertów w mieście La Rochelle , gdzie spędził dziesięć lat.
Po powrocie do Paryża w 1801 roku , z zamiarem oddania się kulturze sztuki, zatrzymał się tam tylko na osiem miesięcy, ponieważ padły przed nim korzystne propozycje, aby wyjechać i osiedlić się w Nantes, gdzie upływa reszta jego życia.
Udzielał tam lekcji muzyki, a zwłaszcza François Benoist .
Pracuje
- Trzy sonaty na fortepian i skrzypce op. 1; Paryż, Porro.
- Dwie sonaty na fortepian i skrzypce lub flet op. 2; Paryż, Sieber.
- Pastorale na fortepian i harfę ; Tamże.
- Dwie kolekcje romansów z towarzyszeniem fortepianu; Paryż, Leduc.
- Koronacja Numa Pompiliusa , opera w dwóch aktach, skomponowana dla teatru w Nantes (w rękopisie).
- Kilka kantat z orkiestrą (w rękopisie).
- Trzy koncerty fortepianowe (w rękopisie).
- Symfonia koncertująca na dwa fortepiany i orkiestrę (w rękopisie).
- Wymagane trio koncertowe na fortepian, flet i fagot (w rękopisie).
- Bitwa pod Austerlitz , symfonia wojskowa (w rękopisie).
- Uwertura na wielką orkiestrę (w rękopisie).
- Wiele luźnych utworów na fortepian.
- Kilka utworów dla lóż masońskich (w rękopisie).
Uwagi i odniesienia
- Guy Bourligueux, François Benoist: zapomniany mistrz z Nantes (wersja skrócona, poprawiona i poprawiona, badania Autour de Franck, Benoist and Scheyermann (notatki historyczne) , opublikowanego w Revue Belge de Musicologie , vol. XLVII, 1993, str. . 213-228 ) [ czytaj online ] .
Zobacz też
Bibliografia
: dokument używany jako źródło tego artykułu.
-
François-Joseph Fétis , Universal Biography of Musicians and General Bibliography of Music , vol. 7, Paryż, Firmin Didot ,1867, 2 II wyd. ( czytaj online ) , s. 455.
- Paul Vandevijvere, Dictionary of Freemasonry Composers , przekład Guy Bastiaensen, Louvain-la-Neuve: EME Éditions (kolekcja Masonic Explorations ), 2015