| Narodziny |
29 listopada 1902 Korek |
|---|---|
| Śmierć |
31 grudnia 1991(pod adresem 89) Bruksela |
| Narodowość | belgijski |
| Trening | uniwersytet w Liege |
| Zajęcia | Filozof , profesor uniwersytecki , krytyk literacki , powieściopisarz , językoznawca |
| Rodzeństwo | Robert Chicken |
| Pracował dla | Uniwersytet w Zurychu |
|---|---|
| Członkiem | Amerykańska Akademia Sztuki i Nauki |
| Ruch | Szkoła genewska |
| Nagrody |
Nagroda Archon-Despérouses (1952) Nagroda krytyka (1972) |
| Archiwa prowadzone przez | Szwajcarskie archiwa literackie (ALS-Poulet i CH-000015-0: ALS-Poulet) |
Georges Poulet ( Chênée , 1902 - Bruksela , 1991 ) to belgijski krytyk literacki , związany ze szkołą genewską . Poulet, autor tetralogii zatytułowanej Études sur le temps humaine , odrzuca formalistyczne podejście do krytyki tekstu i proponuje zbadanie najpierw świadomości autora, w szczególności poprzez percepcję czasu trwania.
Georges Poulet urodził się w Chênée , niedaleko Liège . Był młodszym bratem Roberta Pouleta . Po uzyskaniu doktoratu na Uniwersytecie w Liège w 1927 r. Wykładał na Uniwersytecie w Edynburgu . W 1952 roku Poulet został profesorem literatury francuskiej na Uniwersytecie Johnsa Hopkinsa . Później wykładał na Uniwersytecie w Zurychu i na Uniwersytecie w Nicei .
Nie wykładając na Uniwersytecie Genewskim , Poulet ściśle współpracował ze szkołą krytyki literackiej znaną jako „ szkoła genewska ”, w skład której wchodzili tacy krytycy jak Marcel Raymond , Albert Béguin , Jean Rousset , Jean Starobinski czy Jean-Pierre Richard . Wpływ na niego wywarły także krytyczne dzieła Jacquesa Rivière'a , Charlesa Du Bosa , Wilhelma Diltheya i Friedricha Gundolfa .
Pierwszy tom jego Studiów nad czasem ludzkim ukazał się we Francji w 1949 roku i otrzymał w 1950 roku nagrodę Sainte-Beuve . Drugi tom, La Distance interne , zdobył Grand Prix de la Critique littéraire . Pozostałe dwa tomy zostały opublikowane w 1964 i 1968 r. W tej tetralogii Poulet bada doświadczenie czasowości u autorów takich jak Molière , Proust , Flaubert , Montaigne , René Char czy Baudelaire w celu znalezienia ekspresji tego, co robi. pozbyć się cogito , czyli świadomości każdego pisarza.
Archiwa Georgesa Pouleta znajdują się w Swiss Literary Archives w Bernie .
Akademia Francuska przyznała mu nagrodę Archon-Despérouses w 1952 i Nagrodę Krytyków w 1972 roku do jego ciała pracy.