George Saitoti

George Saitoti Obraz w Infobox. George Saitoti w listopadzie 2011 r Funkcje
Wiceprezydent Kenii
3 kwietnia 1999 -30 sierpnia 2002
Musalia Mudavadi ( we )
Wiceprezydent Kenii
1 st maja 1989 -08 stycznia 1998
Josephat Karanja ( we )
Minister Finansów ( w )
Zastępca
Biografia
Narodziny 3 sierpnia 1945 r
Kenia
Śmierć 10 czerwca 2012(w wieku 66 lat)
Ngong (Kenia)
Narodowość Kenijski
Trening Mang'u High School ( w )
University of Warwick
University Brandeis
Zajęcia Matematyk , profesor uniwersytetu , ekonomista , polityk
Inne informacje
Partia polityczna Zjednoczone Forum Demokratyczne ( w )
Kierownik Luke Hodgkin ( d )

George Saitoti , urodzony dnia3 sierpnia 1945 r i zginął w katastrofie helikoptera 10 czerwca 2012, jest mężem stanu z Kenii . Był ministrem spraw wewnętrznych.

Biografia

Jako matematyk Saitoti był szefem wydziału matematyki na Uniwersytecie w Nairobi, był pionierem powstania Afrykańskiej Unii Matematycznej i pełnił funkcję wiceprezesa od 1976 do 1979.

Jako ekonomista Saitoti był prezesem wykonawczym Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) w latach 1990-1991 oraz prezydentem Grupy Państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku (AKP) w latach 1999-2000, w kluczowej fazie renegocjacji nowej umowy o partnerstwie na rzecz rozwoju, która ma zastąpić wygasłą konwencję z Lomé między blokiem AKP a Unią Europejską (UE). Jego książka The Challenges of Economic and Institutional Reforms in Africa wpłynęła na praktyczne kierunki polityki w wielu dziedzinach w burzliwych latach 80-tych i 90-tych.

Saitoti dołączył do polityki jako poseł do parlamentu i minister finansów mianowany w 1983 r., Stając się najdłużej pełniącym funkcję wiceprezydenta Kenii, odpowiednim ministrem edukacji, bezpieczeństwa wewnętrznego oraz administracji prowincji i spraw zagranicznych. Niewielu uznaje go za „reformistę”, ale jego rekomendacje jako przewodniczącego komisji rewizyjnej KANU, znanej jako „komisja Saitoti” w latach 1990-1991, otworzyły KANU na wewnętrzne zmiany i utorowały drogę dla KANU. sekcji 2A i powrót Kenii do demokracji pluralistycznej. Saitoti opuścił KANU i dołączył do opozycji, stając się kluczową postacią w negocjacjach, które doprowadziły do ​​„rewolucji NARC” „W 2002 roku. Jako minister bezpieczeństwa wewnętrznego i administracji prowincji, minister tymczasowych spraw zagranicznych i kluczowy członek Komitetu Doradczego ds. Bezpieczeństwa Narodowego (NACC), później ściśle współpracował z Ministerstwem Obrony Narodowej, aby przeprowadzić Lindę przez operację Nchi przeciwko grupie powstańczej Al-Shabaab. Ponadto rywalizujące frakcje przez dziesięciolecia wykorzystywały niesławne oszustwo Goldenberga, aby wyrzucić Saitoti z polityki, ale sądy oczyściły go ze skandalu w lipcu 2006 roku. Podwójne dziedzictwo Saitoti jako Masajów z członkami rodziny Kikuju predysponowało go do pan-kenijskiej perspektywy. ale także odmówił mu silnej bazy etnicznej w przeciwieństwie do jego konkurentów. Jako jeden z najbardziej doświadczonych, skromnych i bystrych polityków w Kenii, Saitoti został uznany za lidera w wyścigu o następcę prezydenta Mwai Kibakiego.

Uwagi i odniesienia

  1. Kenia: śmierć Ministra Spraw Wewnętrznych , Le Figaro , 10 czerwca 2012.

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne