Genkan (玄関 , Dosłownie „od drzwi głębokiej wiedzy” ) , w Japonii , to hala znajduje się przy wejściu do mieszkań , buddyjskich świątyń , łaźni i innych typach budynków, w których jedna zdejmuje swoich butów.
Zwyczaj zdejmowania butów przed wejściem do mieszkania sięga co najmniej okresu Heian (794-1185). Rzeczywiście, wałki malarskie z tego okresu pokazują dworską szlachtę bez butów w swoich rezydencjach. Możliwe nawet, że zwyczaj ten pochodzi z okresu Yayoi (ok. 800-400 p.n.e. - 250 n.e.).
W Zen świątyń The genkan było przy wejściu, i zasygnalizował, kto przekroczył go, że musiał złożyć do Zen nakazów . Do XVII th wiecznym samuraj były inspirowane przez świątyń budując genkan przed ich domami. Ten pierwiastek rozprzestrzenił się następnie w domach burżuazji i we wszystkich mieszkaniach japońskich. Wnętrze domu uważane za „czyste” (czyste) w porównaniu do świata zewnętrznego wypełnionego brudem (brudnym), genkan pozwala wyznaczyć granicę między dwiema strefami.
Od lat pięćdziesiątych, kiedy ich styl życia uległ westernizacji, a pokoje wyposażono w jadalnię ze stołem, wysokimi krzesłami i parkietem – Japończycy przyjęli pantofle domowe.
Samo zakwaterowanie to stopień nad strefą wejściową ( genkan ), gdzie często znajduje się stojak na buty zwany getabako (下 駄 箱 , dosł. „pudełko dla geta ” ), a czasem stojak na parasole i haczyki na płaszcze. Buty są również zdejmowane w dużych genkanach w szkołach, niektórych biurach, klinikach lub restauracjach, a także przed wszystkimi salami tatami w ogóle.
Gość musi zdjąć buty i płaszcz w genkanie . W zwyczaju stawia buty po jednej stronie genkanprzeczy .
Osoba w środku wypowiada następnie formułę: Dōzo, o-agari kudasai (ど う ぞ お 上 が り さ, , dosł. „proszę podejdź proszę” ) , na którą zwiedzający odpowiada wpisując: o-jama shimasu (お邪魔 し ま す , Dosłownie „pozwól mi przeszkadzać” ) .
Kiedy zdejmujesz buty przy wejściu, uważaj, aby skierować je w stronę wyjścia i umieść je na środku genkanu, aby ułatwić wyjście.