Gai-Luron to francuska postać komiksowa stworzona przez Marcela Gotliba w 1964 roku. Początkowo drugorzędna postać w komiksie wydanym w Vaillant , pies ten szybko staje się głównym bohaterem, chociaż pierwszy album ukazał się dopiero w 1975 roku.
Gai-Luron pojawił się w 1964 roku jako drugorzędna postać w Nanar, Jujube and Piette , dziecięcym komiksie opublikowanym od 1962 roku w Vaillant , gazecie dla dzieci wydawanej przez dom o tej samej nazwie, która później stała się Pif Gadget , dziennikiem Pif the dog .
Głównymi bohaterami serialu są Nanar , młody chłopiec, Jujube , oswojony lis i Piette, mała dziewczynka. Gai-Luron pojawia się tam początkowo jako postać drugorzędna, czasami zakłócająca dobry przebieg opowieści, trochę zgodnie z modelem zapoczątkowanym już w Gaston Lagaffe . Jak sama nazwa nie sugeruje, Gai-Luron jest apatyczny wyglądający pies z twarzą bez wyrazu w dużej mierze inspirowane przez TEX Avery'ego opadające . Lekko absurdalny humor, który wprowadza w skądinąd mądrym serialu, pozwala Marcelowi Gotlibowi na uzyskanie większej swobody dzięki standardom komiksu z lat sześćdziesiątych.
Bohaterowie Jujube i Gai-Lurona szybko antropomorfizują : wstają i mówią przynajmniej między sobą, a akcja ponownie się na nich skupia, podczas gdy inne postacie stają się marionetkami i znikają całkowicie w drugiej połowie 1965 roku. Dlatego serie Jujube i Piette zniknęły wGrudzień 1965do zmiany nazwy w Jujube i Gai-Luron, gdzie tylko Jujube pozostaje obecny przeciwko Gai-Luron. Zmiana nazwy serii odbywa się w dwóch fazach: ostatnia podwójna plansza Nanar, Jujube i Piette pokazuje Jujube i Gai-Luron, którzy udają się do redakcji Vaillant, gdzie ogłaszają nową nazwę z Gai-Luronem jako komiksem i Jujube jako „poważnego” pomocnika. Pierwsza podwójna plansza Jujube i Gai-Luron pokazuje, w pierwszym pudełku, Gai-Luron schodzi z obszaru tytułowego przez otwarte drzwi pułapki w górnej części pudełka. Wyraża zadowolenie z nowego tytułu, po czym otrzymuje list od czytelnika, który wyraża zaniepokojenie zniknięciem Nanara, Piette, ojca Laglume i pana Joachima. Odpowiada na ten list za pomocą Jujube, pokazując, że wspomniane postacie wciąż tam są, ale w rzeczywistości można je tylko zgadywać w tle za Jujubem i Gai-Luronem, którzy sami są w zbliżeniu. Te drugorzędne postacie są więc „zlikwidowane” , a Gotlib wnosi ważne na tamte czasy nowości: postacie uważane za pracowników wydawcy, które łamią granice narysowanej płyty i pudełek i są adresowane do czytelnika.
Odtąd historie Gai-Lurona będą się obracać głównie wokół dwóch tematów: w niektórych Jujube chce zmusić Gai-Lurona do zrobienia czegoś lub nauczenia się czegoś, i niezmiennie kończy się na tym, że staje się śmieszny (zawsze podążając za modelem Droopy ). Innym rodzajem historii jest ta, w której Gai-Luron i Jujube mają za zadanie odpowiadać na listy czytelników. Historia zaczyna się wtedy od otwarcia listu: jedyny otrzymany list zwykle pochodzi od „Jean-Pierre'a Liégeois, młodego czytelnika Var” (tak naprawdę nazywał się teść Gotliba, zamieszkały w Hyères ). Jujube i Gai-Luron spieszą się następnie, by w ekscentryczny sposób odpowiedzieć na pytanie - czasem naiwne lub niestosowne - postawione przez tego czytelnika. Niektóre z tych taśm są zaskakująco podobne, w sensie komediowym, do tego, co Gotlib zrobi później w Rubric-à-brac . Mademoiselle Dolly, urocza angielska suka, zostaje przyjaciółką Gai-Lurona, której Jujube radzi, jak ją podbić (Mademoiselle Dolly zostanie później zastąpiona przez Belle-Lurette). Serial stał się Gai-Luron w 1967 roku, a następnie, w czasie przemiany Vaillanta w gadżet Pif w 1969 roku, Gai-Luron czyli radość życia .
Gotlib stopniowo porzucił Gai-Lurona od 1969 roku: pozostawił rysunek swojemu asystentowi Henri Dufranne'owi , kontynuując pisanie scenariuszy. Sam Dufranne animuje serial z 1971 roku.
W latach 1981-1983 Gai-Luron kilka razy pojawił się w Pif Gadget , a od 1984 roku w Fluide glacial pojawił się nowy awatar Gai-Luron, o bardziej dorosłym tonie : „Gai-Luron in underwear”. Aby uczcić dwudzieste urodziny Gai-Lurona, Gotlib rysuje stronę, na której „bohater ze słodkim uśmiechem” z nostalgią ponownie odczytuje swoje pierwsze przygody, nagle zdaje sobie sprawę, że jest nagi i postanawia założyć majtki. Ale gdy tylko założy majtki, Gai-Luron nie jest już aseksualną postacią, którą był: pod majtkami widoczna jest ogromna bryła, ku zdziwieniu Belle-Lurette. Nowe przygody Gai-Lurona i Belle-Lurette będą kręcić się wokół bitwy morskiej , gry, w którą często grali w czasach Pif , i marivaudu, że ta gra pozwala im wreszcie spełnić ich fantazje.
Seria ma dziesięć albumów w kolekcji Fluide junior , album La Bataille navale czy Gai-Luron w bieliźnie (jedenasty) jest klasyfikowany jako specjalny.
W 2016 roku franczyzę przejęli Fabcaro i Pixel Vengeur pod tytułem The New Adventures of Gai-Luron .
Oryginalna seria była publikowana od 1975 do 1982, a następnie wznawiana w kolorze od 1984 do 1988 w stworzonej z okazji kolekcji Fluide Junior .
W 1986 Gotlib wydał pożegnalny album komiksowy, powtarzając postać z debiutu.
W 2016 roku seria została wznowiona pod tytułem Les Nouvelles Aventures de Gai-Luron
Od 2012 roku ta mała belgijska struktura ponownie publikuje Gay-Tomboy of Henri Dufranne pod tytułem Gay Tomboy - Unreleased .