Gadifer de La Salle
Gadifer de La Salle
Rycina w „ Le Canarien” przedstawiająca statek Gadifera de La Salle podczas wyprawy w 1402 roku.
| Narodziny |
1355 Poitou |
|---|---|
| Śmierć |
1422 Bigorre |
| Zajęcia | Wojsko, Seneszal |
Gadifer De La Salle , urodzony w 1340 r. W Vrines i zmarł w 1415 r. , Jest francuskim wojskowym i odkrywcą .
Gadifer de La Salle wraz z Jeanem de Béthencourt poprowadził pierwszą wyprawę na podbój Wysp Kanaryjskich w 1402 roku . Nieporozumienia z Jeanem de Béthencourt co do długości podboju doprowadziły go do serii zamieszek, które przyczyniły się do względnego niepowodzenia wyprawy na Wyspy Kanaryjskie.
Biografia
Zdobył sławę wielkiego męstwa w wojnie stuletniej, podczas której wyróżnił się w bitwach w Normandii i Flandrii , Gadifer de La Salle był giermkiem księcia Jeana Iera de Berry , lorda Ligronu i gubernatora Bigorre. W 1384 r. Został wymieniony wśród lordów orszaku księcia Louisa d'Anjou, którzy zostali schwytani przez marynarkę wojenną Ragusa (Dubrownik), razem z Jeanem de Bueilem i Pierrem de Craonem. Poznał Béthencourt podczas wyprawy normandzkiej w 1390 r. Przeciwko Tunisowi . Wyprawa z 1402 r. Miała na celu podbój, ewangelizację i zaludnienie Wysp Kanaryjskich osadnikami normańskimi . Normanowie zostali dobrze przyjęci przez tubylców Lanzarote, którym obiecali unikać handlu niewolnikami.
Niezgoda między nimi zaczęła się natychmiast. Béthencourt wraca do Hiszpanii, a Berthin de Beneval, kierujący wyprawą, zdradza Gadifera, którego porzuca na pastwę losu po zaatakowaniu osad na wybrzeżu Rubikonu. Tymczasem Béthencourt uznaje króla Kastylii Henryka III za zwierzchnika, który nadaje mu tytuł króla podbitych wysp. Z małą grupą mężczyzn Gadifer podbija wyspę i pojmuje rodzimego króla Guardafię . Po powrocie z Béthencourt kontynuowano podbój na Fuerteventurze i El Hierro , a na pozostałych wyspach zawiódł. Gadifer wraca do Kastylii, aby objąć kierunek podboju przed Henrykiem III, którego nigdy nie uzyska.
Kronika wyprawy z Jean de Béthencourt na Wyspach Kanaryjskich jest zawarty w tej Canarien .
Uwagi i odniesienia
- Nenad Féjic , „ Pobyt panów z orszaku Ludwika I, księcia Anjou w Dubrowniku (Ragusa) od 1383 do 1385 ”, Akty kongresów Towarzystwa historyków średniowiecznego szkolnictwa wyższego , t. 23, n o 1,1992, s. 107-115 ( DOI 10.3406 / shmes.1992.1613 , czytaj online , dostęp 2 listopada 2019 )
Zobacz też
Bibliografia
- Jean de Béthencourt, Le Canarien: Historia pierwszego odkrycia i podboju Wysp Kanaryjskich, dokonana w 1402 r. Napisana w tym samym czasie przez Jeana de Béthencourt, a także Traicté z nawigacji i wypraw odkrywczych oraz współczesnych i głównych podbojów Francuzów (1402-1422) , wprowadzenie i notatki Gabriela Graviera, Towarzystwo Historii Normandii, Rouen, C. Métérie, 1874;
- Robert Favreau „Gadifer de La Salle i podboju Wysp Kanaryjskich (1402)” w Revue Historique du Centre-Ouest , opublikowane przez Société des Antiquaires de l'Ouest (SAO), tom II - 2 nd semestr, 2003, Poitiers ;
- (en) Maurice Keen, „Gadifer de La Salle: A late medieval knight”, w: C. Harper-Bill i R. Harvey, red., The ideals and practice of medieval knighthood , Woodbridge, 1986, s. 74-85.