Gabriel Francois Venel

Gabriel Francois Venel Obraz w Infoboksie. Tabliczka anatomiczna z Encyklopedii . Biografia
Narodziny 23 sierpnia 1723
Torf
Śmierć 29 października 1775(w wieku 52 lat)
Pézenas
Szkolenie Uniwersytet w Montpellier
Zajęcia Chemik , profesor uniwersytecki , współpracownik Encyklopedii , lekarz , farmaceuta
Inne informacje
Pracował dla Uniwersytet w Montpellier

Gabriel François Venel jest lekarzem , farmaceutą i chemikiem francuskim , urodzonym23 sierpnia 1723w Tourbes ( Langwedocja ) i zmarł dnia29 października 1775w Pézenas ( Langwedocja ).

Biografia

Uczeń Rouelle'a Starszego , nauczyciel Antoine'a Lavoisiera , Gabriel François Venel został profesorem medycyny w Montpellier , uczył także farmacji i chemii . Był członkiem Królewskiego Towarzystwa Nauk Montpellier od 1768 roku .

Generalny Inspektor Wód Mineralnych analizował wraz z Pierre Bayenem wszystkie wody mineralne we Francji.

Współpracował w Encyclopedia of Diderota , za które został napisany 673 artykułów, zwłaszcza z trzeciego książki na wszystko co związane z chemii, farmacji, fizjologii i medycyny.

Jeden z jego najsłynniejszych artykułów, „Menstruacje” , przywołuje na owe czasy temat tabu. Wykorzystuje okazję do ataku na pewne popularne wierzenia i dobitne pogłoski, podając listę reprezentatywnych przykładów: „Krew menstruacyjna psuje męskie części przez zwykły kontakt, oddech kobiety, która ma okres, pozostawia plamę na kości słoniowej lub na lustrze , trochę krwi menstruacyjnej spala roślinę, na którą spada, i czyni ją sterylną. […] Jeśli gruba kobieta dotknie tej krwi, to się rani; jeśli pies go posmakuje, zapada w epilepsję i wpada w szał. Wszystko to, jak również kilka innych bajek tego samego rodzaju, zgłaszanych przez poważnych autorów, jest zbyt śmieszne, aby trzeba było je obalić…”

Według Venela żołądek jest laboratorium chemicznym, które natura zapewniła ludziom. Musimy „wyobrażać sobie trawienie jako prawdziwą operację chemiczną, a raczej jako proces lub serię operacji chemicznych” ( Enc. , V, 1001b, „Digestion”).

W artykule „Chemia” w wielkiej Encyklopedii Venel pisze: „Oczywiste jest, że rewolucja, która postawiłaby chemię w randze, na jaką zasługuje, która stawiałaby ją przynajmniej obok obliczonej fizyki, że ta rewolucja, mówię, operować może tylko zręczny, entuzjastyczny i śmiały chemik, który znajdując się w korzystnej sytuacji i umiejętnie korzystając z pewnych szczęśliwych okoliczności, potrafiłby wzbudzić uwagę naukowców, przede wszystkim ostentacją. zdecydowanym i afirmatywnym tonem, a następnie z powodów, jeśli jego pierwsza broń uszkodziła uprzedzenia ” . (Paryż, 1753 , t. III, s.  409 ).

Napisał esej o analizie roślin, który został wydrukowany w drugim tomie Recueil des sawants strangers (1752). W 1775 napisał Instrukcję Użytkowania Węgla, bardziej znaną jako niewłaściwa nazwa węgla . Jest także autorem, w 1796 , Methodical Encyclopedia of Chemistry .

Źródła