Frederick Martin
Frederick Martin
Frederick Martin (5 marca 1958w Paryżu -19 kwietnia 2016 r) to francuski kompozytor .
Biografia
Frédérick Martin był szkolony poza utartymi szlakami - jego wyjazd do Afryki wkrótce po jego urodzeniu (1960-1972) faktycznie trzymał go z dala od ogrodów zimowych. Po powrocie do Francji przez pewien czas pełnił funkcję kopisty, kontynuując swoją pracę jako kompozytor.
Jako pierwszy samouk rezydent Villa Medici w Rzymie , przebywał tam przez dwa lata (1989-1991), a następnie ukończył kurs muzyki komputerowej w IRCAM (1992-1993). Następnie przebywał w Kalifornii i Rosji w ramach programów Villa Medicis hors les murs (1993-1994) i Égide (2006).
Jest również wykładowcą i pedagogiem: w latach 2006-2009 był profesorem pisania i aranżacji na Uniwersytecie Marne-La-Vallée , a następnie w 2011 profesorem szkolenia muzycznego i analizy w konserwatoriach Brétigny -on-Orge i Sarcelles .
W 2019 roku biblioteka internetowa BabelScores wydała znaczną część swojej produkcji.
Styl
Nietypowy kompozytor - z eklektycznymi inspiracjami, o czym świadczą jego dzieła na temat black metalu - i płodny, pozostawił zbiór 166 opusów, w tym ilustracje dźwiękowe płyt dziecięcych.
Według Hugues Dufourt :
„Frédérick Martin pisze muzykę zasadniczo napiętą: tessitages i skrajne rejestry, przemyślana organizacja ograniczeń, eksploracja zasobów instrumentalnych do granic możliwości, mobilizacja energii orkiestry w wybuchowe i rozżarzone dźwięki, to cechy charakteryzujące styl pisania całkowicie skoncentrowany na wysiłku. Jednak nic niewdzięcznego ani zniechęcającego do słyszalnego wyniku. Wirtuozeria pisania, która przejawia się w najdrobniejszych szczegółach instrumentacji, podlega drobiazgowej trosce o artykulację. Do słuchania potrzebny jest zdrowy plastik, który wydaje się być dzielony między transgresyjną przemocą a pragnieniem oczyszczenia. "
Bruno Mantovani zauważa u kompozytora „wysoce dramatyczną koncepcję dzieła” . Jako przykład podaje swoje wypowiedzi, które nie są już prostymi przejściami, ale same niosą ze sobą ładunek emocjonalny, nadający utworom „bardzo mocny charakter narracyjny” .
Prace (wybór)
- Sonata fortepianowa nr 8 (2016)
- Koncert na altówkę i 14 instrumentów (2009-2014)
- Sonata N O 6 (2011),
- Sonata N O 5 (2011),
-
Pasja według św.Jana na 13 głosów i 13 instrumentów (2011)
- Sonata na wiolonczelę i fortepian (2010)
- Kwartet ciąg N O 5 (2010),
- Kwartet ciąg n O 4 (2010),
- Pięć fragmentów z Fallen Leaves na sopran i fortepian (2010) wg Vassili Rozanov
-
Codex metal na altówkę i mandolinę (2009)
-
Doctor Jekyll and Mister Hide , opera kameralna wg RL Stevensona (2008)
-
Lanimino na eufonium i akordeon (2007)
-
Guliwer , muzyka do opowieści Swifta na akordeon, eufonium, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2006)
- Kwartet ciąg n O 3 (2005, rev., 2007),
-
Kwartet Czyngis na obój, trąbkę, wiolonczelę i fortepian (2005, rev.2010)
- Kwartet ciąg n O 2 (2002, rev. 2011)
- Symfonia N O 3 (1999),
- Sonata na skrzypce i fortepian (1999, rew.2004)
- Sonata na skrzypce i wiolonczelę (1999)
- Symfonia n O 2 (1997),
-
Souvenir des Justes na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1997)
-
Scherzo erotico na flet, klarnet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1996)
-
Centrum Ameryki , Continentales V na cztery perkusje (1996)
-
Bliżej (1988)
-
Macles , trio smyczkowe na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1987)
- Koncert na skrzypce i osiemnaście instrumentów (1985)
- Koncert na klarnet i dziesięć instrumentów, cykl II-a (1983)
- Cantata n o 1 do sopran, tabli i klarnetu kwartet (1983, rev., 1999) na tekście ekstrahowano i zmontowane z „Consolatio Philosophie” S. Boezio
-
Tomb of DSCH na kwartet smyczkowy (1982)
- Pięć motetów na mezzosopran, kontratenor i dziesięć instrumentów do tekstów Paula Celana (1979)
Publikacje
- Eunolie: Warunki powstania black metalu , Musica falsa,2003( ISBN 978-2-9512386-8-8 )
- Eunolie: Legends of black metal , Paryż, MF,2009, 278 str. ( ISBN 978-2-915794-35-9 )
Różnica
- Nagroda im. Paula Louisa Weillera (2008) za jego dorobek.
Dyskografia
-
Villa Medicis '90 , prace Frédérick Martin, Thierry Lancino ; obejmuje Macles i Concerto na klarnet
-
In memoriam Frédérick MARTIN , przez trio Polycordes La Follia Madrigal 2017
Bibliografia
-
„ Zniknięcie kompozytora Frédéricka Martina ” , w France Musique ,19 kwietnia 2016 r.
-
„ Frédérick Martin ” , na BabelScores (dostęp: 16 października 2019 )
-
w katalogu dzieł kompozytora (odtworzone w libretcie płyty CD Villa Medicis '90, Lancino / Martin )
-
Słowa Bruno Mantovaniego pochodzą z biografii Frédéricka Martina wyprodukowanej przez niego w kwietniu 2000 roku. Biografia ta jest reprodukowana w programie koncertu w hołdzie Sainte-Cécile z dnia 22 listopada 2008. (por. Strona du CDMC )
Linki zewnętrzne