Wielka przednia jest taktyka opracowana podczas III Kongresu z Międzynarodówki Komunistycznej , która zachęca komunistom zjednoczyć robotników, w całej ich różnorodności, wokół wspólne działania prowadzone przeciwko burżuazji . Innymi słowy, Zjednoczony Front to „jedność wszystkich robotników pragnących walczyć z kapitalizmem”.
W tradycji socjalistycznej, a dokładniej marksistowskiej, Zjednoczony Front jest taktyką, która pozwala bojownikom, którzy nie zgadzają się na wszystko, na współpracę, nie usuwając jednak ich nieporozumień.
To Trzecia Międzynarodówka szczegółowo rozwija tę taktykę. Zgodnie z analizą III Międzynarodówki partie socjalistyczne, które entuzjastycznie poparły I wojnę światową, pokazały w ten sposób, że nie można im ufać, że przekształcą kapitalizm w nowe społeczeństwo.
Jednak miliony pracowników nadal wspierają te partie i powiązane z nimi związki.
Taktyka Zjednoczonego Frontu polega na proponowaniu tym stronom współpracy w określonych walkach dla częściowych celów. Zatem brak zaufania do tych partii nie powinien uniemożliwiać współpracy z nimi przeciwko rasizmowi, przy podwyżkach wynagrodzeń, działaniach socjalnych itp.
Zgodnie z teorią Zjednoczonego Frontu rewolucjoniści mogą wykazać słuszność swoich wyjaśnień świata, walcząc u boku dużej liczby robotników, którzy mają złudzenia co do partii reformistycznych.
W tym kontekście mówi się, że „rewolucjoniści muszą być najlepszymi reformistami” .
W partii komunistycznej są przeciwnicy tej taktyki, w tym Charles Friedrich pod koniec lat dwudziestych .