Trzeci Komintern Kongres spotkał się w 1921 roku na tle spadku międzynarodowego ruchu rewolucyjnego zainicjowanej przez bolszewików po rewolucji październikowej (1917). Zauważając niepowodzenie rozprzestrzeniania się rewolucji socjalistycznej w Niemczech (1918-1919), w Polsce (1919-1921) czy nawet w Chinach (1920-1927), Sowieci zostali zmuszeni do wezwania komunistów do powstania. Zjednoczeni ” z umiarkowanymi socjalistami czy socjaldemokratami, chociaż ci ostatni zostali wypędzeni z bolszewickiej „armii rewolucyjnego postępu” przy okazji drugiego kongresu Kominternu (1920). Pomimo tego wezwania do spotkania, między komunistami a umiarkowanymi socjalistami istnieje wyraźna różnica. Następne lata to lata izolacji dla komunistów. Ich ruch stał się w dużej mierze mniejszością i nie zdołał wyjść z autarkii dopiero w latach trzydziestych XX wieku.