Friedrich-Wilhelm Müller

Friedrich-Wilhelm Müller
Narodziny	29 sierpnia 1897 r. Barmen , prowincja Nadrenia
Śmierć	20 maja 1947(w wieku 49 lat) Ateny , Grecja
Pochodzenie	Niemiecki
Wierność	Cesarstwo Niemieckie Republika Weimarska III Rzesza
Uzbrojony	Kaiserliche Marine Reichswehr Wehrmacht , Heer
Stopień	Generał Piechoty
Lata służby	1915 - 1945
Przykazanie	22. Dywizja Piechoty V. Armeekorps 4. Armee
Konflikty	I wojna światowa , II wojna światowa
Nagrody	Krzyż Rycerski Żelaznego Krzyża z Liśćmi Dębu i Mieczami

Friedrich-Wilhelm Müller (29 sierpnia 1897 r.do Barmenów -20 maja 1947w Atenach ) jest niemieckim generałem der Infanterie w Heer w Wehrmachcie podczas II wojny światowej i zbrodniarzem wojennym : nazywany "rzeźnikiem Krety", został skazany na śmierć przez grecki sąd po wojnie i rozstrzelany.

Biografia

Przedwojenny i wybuch wojny

W 1915 roku Müller dołączył do 2 th pułk grenadierów . Stał Leutnant (podporucznika) w 266 th pułku w 1915. W 1936 roku został major w armii niemieckiej, w 1940 roku był Oberstleutnant (podpułkownik) i dowódca 105 -go Pułku Piechoty . Krzyż Kawalerski Krzyża Żelaznego otrzymał w 1941 r., a liście dębu w 1942 r. do działań w Rosji.

Kreta

W sierpniu 1942 roku Friedrich-Wilhelm Müller został awansowany na generała majora i objął dowództwo 22. Dywizji Piechoty , która została przeniesiona z frontu wschodniego do garnizonu okupowanej Krety ( Festung Kreta , „Twierdza Krety”).
Na Krecie Müller zasłynął z brutalności. Jest odpowiedzialny za wiele okrucieństw popełnionych na wyspie, takich jak Holokaust Viannos , zniszczenie Anógia i wiosek Kédros d'Amari, egzekucja ludności cywilnej w Damaście itp., otrzymując przydomek Rzeźnik Krety . Jesienią 1943 roku poprowadził wojska niemieckie do zwycięstwa nad siłami włosko-brytyjskimi w kampanii Dodekanezu . 13 sierpnia 1944 zastąpił Bruno Bräuera na stanowisku dowódcy Krety.
W 1945 roku Müller dowodził 4. Armią na froncie wschodnim. 4 th armia została zdziesiątkowana, walcząc w kieszeni Heiligenbeil kiedy objął dowództwo. Müller kończy wojnę w Prusach Wschodnich i zostaje schwytany przez Sowietów.

W 1946 r. był sądzony przez grecki sąd w Atenach za masakry zakładników w odwecie. Został skazany na śmierć 9 grudnia 1946 i rozstrzelany 20 maja 1947 wraz z byłym generałem Bruno Bräuerem , w rocznicę niemieckiej inwazji na Kretę.

Źle poznany przez Moonligh

Pierwotny plan Biura Operacji Specjalnych (SOE), opisany w książce Ill Met by Moonlight napisanej przez Stanleya W. Mossa , z której później nakręcono film, zakładał schwytanie Müllera, dowódcy Sewastopola . Zastąpił go jednak generał Heinrich Kreipe . SOE uważało, że Müller opuścił Kretę, gdy był w Hani, zastępując Brauera jako dowódcę wyspy. Mimo to przeprowadzono operację schwytania generała, a SOE stwierdziło, że schwytanie jednego niemieckiego generała było równie dobre, jak każdego innego.

Dekoracje

Żelazny Krzyż (1914)
- 2 e klasa
- 1 st klasy
Krzyż Kawalerski Orderu Hohenzollernów z Mieczami
Ranny odznaka
- w srebrze
Odznaka bojowa piechoty
Płyta krymska na ramię
Order Zasługi Wojskowej (Bułgaria)
Niemiecki złoty krzyż (18 czerwca 1943)
Klip Żelaznego Krzyża (1939)
- 2 e klasa
- 1 st klasy
Krzyż Rycerski Żelaznego Krzyża z Liśćmi Dębu i Mieczami
- Krzyż Kawalerski 22 września 1941 jako Oberstleutnant i dowódca pułku piechoty 105
- 86 th Oak Leaves 8 kwietnia 1942 jako Oberst i dowódcy Infanterie-Regiment 105
- 128 TH miecze na 27 stycznia 1945 roku jako Generalny der Infanterie i dowódca LXVIII. Armeekorps
Wzmiankowana 4 razy w codziennym biuletynie radiowym Armii Wehrmachtbericht

Źródła

Bibliografia

również Mueller
http://www.ess.uwe.ac.uk/WCC/warcrimgenrls.htm
Scherzer 2007, s. 555 .

Źródło

(fr) Ten artykuł jest częściowo lub w całości zaczerpnięty z anglojęzycznego artykułu z Wikipedii zatytułowanego „ Friedrich-Wilhelm Müller ” ( patrz lista autorów ) .

Bibliografia

(de) Walther-Peer Fellgiebel , Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes, 1939-1945: die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges go Wehrmachtteile , Friedberg / H, Podzun-Pallas,1986( ISBN 3-790-90284-5 )
Scherzer, Veit (2007). Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives . Jena, Niemcy: Scherzers Miltaer-Verlag. ( ISBN 978-3-938845-17-2 ) .
Scherzer, Veit (2007). Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives . Jena, Niemcy: Scherzers Miltaer-Verlag. ( ISBN 978-3-938845-17-2 ) .

Linki zewnętrzne