François VII z La Rochefoucauld | |
Portret księcia Franciszka VII, około 1680 r | |
Tytuł | |
---|---|
Książę La Rochefoucauld i książę Marcillac , książę La Roche-Guyon , książę Liancourt | |
17 marca 1680 - 11 stycznia 1714 ( 33 lata, 9 miesięcy i 25 dni ) |
|
Poprzednik | François VI z La Rochefoucauld |
Następca | François VIII z La Rochefoucauld |
Mistrzowie Królewskiej Szafy | |
Wielki łowca Francji | |
Biografia | |
Data urodzenia | 15 czerwca 1634 |
Miejsce urodzenia | Królestwo Paryża we Francji |
Data śmierci | 11 stycznia 1714 |
Miejsce śmierci | Królestwo Francji w Wersalu |
Tata | François VI z La Rochefoucauld |
Małżonka | Jeanne-Charlotte du Plessis-Liancourt |
Dzieci | François VIII z La Rochefoucauld |
Rodzina | Dom La Rochefoucauld |
François de La Rochefoucauld VII, książę Marcillac i 3 e książę La Rochefoucauld i rówieśnik Francji , urodzony15 czerwca 1634w Paryżu i zmarł w Wersalu dnia11 stycznia 1714, był wielkim oficerem domu króla Francji i jednym z ulubionych Ludwika XIV , pełnił funkcję wielkiego mistrza garderoby ( 1672 ), a od 1679 wielkiego myśliwego .
François VII jest najstarszym synem François VI de La Rochefoucauld , słynnego pisarza i gubernatora Poitou oraz jego żony Andrée de Vivonne, demoiselle de La Chateigneraye, jedynej córki Wielkiego Fauconniera Francji .
Po romansie z Catherine Henriette d'Angennes ożenił się z10 listopada 1659kuzyn Jeanne-Charlotte du Plessis-Liancourt ( 1644 - 1669 ), jedyna córka Henri-Roger du Plessis-Liancourt i wnuczka Roger du Plessis-Liancourt , księcia La Roche-Guyon.
François VII wyróżnił się w armii Ludwika XIV . Młody i zatrudniony przez wicehrabiego Turenne w Holandii, był w siedzibie Landrecies w 1655 roku i został ranny w Condé niedaleko Valenciennes w 1656 roku . Mestre de camp pułku kawalerii po ślubie, brał udział z królem w podboju Flandrii w 1667 r. , A następnie Franche-Comté w 1668 r .
Latem 1671 roku , za zgodą ojca, król przekazał mu księstwo La Rochefoucauld, jednak François VII był nazywany „księciem Marcillac” aż do śmierci memorialist w 1680 roku . Jego dziedzictwo pozwoliło mu pod koniec 1671 r. Zostać gubernatorem Berry (sprzedaż urzędu w 1682 r. ), Aw następnym roku dołączył do dworu króla Francji , jako wielki mistrz garderoby. W 1679 r. Nadal zajmował stanowisko wielkiego mistrza garderoby, a także wielkiego łowcy.
Książę La Rochefoucauld zmarł w 1714 roku w swoim domu w Wersalu , był wówczas bardzo stary i niewidomy. Został pochowany w rodowej ziemi La Rochefoucauld w Angoumois .
Pan de La Rochefoucauld był z jednej strony ograniczony, z drugiej strony ignorantem, by zaskoczyć, chwalebnie, twardo, niegrzecznie, zaciekle i całe życie spędził na dworze, zawstydzony tym wszystkim, co nie było podporządkowane, ani z jego codziennego zwyczaju. Był nieuczciwym, najstarszym z La Rochefoucauldów, którzy są z natury i dlatego są bardzo odrażający. Niewiele widziałem tego nazwiska, które umknęło tak szokującej wadzie, jaką pan de La Rochefoucauld miał daleko ponad nimi wszystkimi; dzięki temu o wiele bardziej przyjaciel niż wróg, chociaż niebezpieczny wróg, a nawet żarty; ale z wyjątkiem nielicznych, przyjaciół z fantazji, bez smaku i bez wyboru. Kochał swoje dzieci mniej niż przeciętnie i chociaż wykonywały mu wielkie obowiązki, bardzo utrudniał im życie; rządzony aż do najbardziej ślepego opuszczenia przez swoich sług, którym prawie wszystko zarobił wielkie fortuny, częściowo na kredyt, częściowo przez rujnowanie się dla nich, aż do tego czasu było konieczne, aby na koniec jego syn, wysoki kij, poszedł tam po cokolwiek chciał. […]
François VII de La Rochefoucauld poślubił w 1658 roku Jeanne Charlotte du Plessis Liancourt (1644 - Paryż, 30 września 1669), córkę Henri du Plessis, hrabiego La Roche-Guyon, pierwszego dżentelmena z komnaty królewskiej i Anne Elisabeth z Lannoy ; wnuczka Rogera du Plessisa , księcia La Roche-Guyon , parla Francji, Bailly'ego i gubernatora Clermont en Beauvaisis . Z tego małżeństwa pochodziło troje dzieci: