Francois Bessières | |
Narodziny |
22 kwietnia 1755 Montauban |
---|---|
Śmierć |
25 września 1825 r.(w wieku 70 lat) Montauban |
Pochodzenie |
Quercy , Królestwo Francji |
Wierność |
Królestwo Francji Królestwo Francji Republika Francuska Cesarstwo Francuskie Cesarstwo Francuskie (sto dni) |
Stopień | Generał dywizji |
Lata służby | 1786 - 1815 |
Przykazanie |
3 th i 4 th wojskowy podział główny odpowiedzialny za obronę wybrzeża kanału 19 XX Wydziału Wojskowego |
Konflikty | Wojny rewolucyjne |
Inne funkcje | Zastępca burmistrza Montauban na sto dni |
Rodzina | Rodzina Bessières |
Burmistrzowie Montauban | |
François Bessières , urodzony dnia22 kwietnia 1755w Montauban i zmarł dnia25 września 1825 r.w Montauban jest francuskim generałem i politykiem Rewolucji i Imperium .
Starszy brat marszałka Bessièresa François Bessières śledził karierę wojskową.
Wszedł do służby w 1786 roku porucznik Gwardii Narodowej w Montauban wlipiec 1789i służył tam w 1790 r. w randze kapitana, a następnie dowódcy batalionu. Jest ranny i wzięty do niewoli w niefortunnej aferze, która miała miejsce w tym mieście w dniu10 maja 1790 r.
Mianowany burmistrzem Montauban w 1792 r. przez zgromadzenia podstawowe, zrezygnował, by podjąć czynną służbę.
Był kolejno mianowany podpułkownik do 1 st batalionu ochotników Lot1 st lipca 1792awansował na generała brygady dalej7 września 1793i generał dywizji na19 września następujący.
Prowadził kampanie od 1792 do 1796 z armiami Mozeli i Sambre-et-Meuse , pod dowództwem generałów Schawenbourg , de Launay , Moreau , Pichegru i Hoche . Zasługi , które wykonywał podczas tych kampanii, są uświęcone honorowymi świadectwami generałów Ambert , Grigny , Ernouf i Hoche,4 kwietnia 1796 r, 13 maja 1796 r, i 4 marca 1797.
Ranny w wypadku świętego Jana , w pobliżu Saarbrücken , objął dowództwo z 3 TH i 4 th oddziały wojskowe pod dowództwem generała Hoche i Jourdan kolejno wodzów armii Sambre i Mozy. W miesiącuStyczeń 1795, podczas eksplozji, która wysadza salę fajerwerków arsenału Metz , miasto to zawdzięcza swoje zbawienie opanowaniu i nieustraszoności generała Bessièresa, który3 lutego następnie otrzymuje od rządu dekret stwierdzający, że on i jego dzielny garnizon zasłużyli na ludzkość i kraj.
Trafiony w Tiercelet szrapnelem w nogę, który wytrąca go z kondycji, aby móc odtąd używać konia, prosi o wycofanie się, które mu przysługuje w dniu28 kwietnia 1797, z emeryturą 5000 franków, tymczasowo obniżoną do 3000, w nagrodę nosi świadectwo jedenastu lat służby, w tym pięciu kampanii w randze generała.
Jednak po rewolucji 18 Fructidor roku V (4 września 1797), Jest ona wykorzystywana w 1 st i 16 th oddziały wojskowe, w tym wydziały Nord , w Aisne i Pas-de-Calais , i jest odpowiedzialny szef obrony przybrzeżnej kanałem La Manche . Odparł kilka prób podejmowanych przez Anglików na różnych stanowiskach broniących plaży; a podczas zejścia, które przeprowadzają, zmusza ich do ponownego wejścia na pokład, tracąc około 1200 ludzi, zabitych lub utopionych.
Podczas powstania belgijskiego pomaszerował na pomoc generałowi Bonnardem , który dowodził w Gandawie , i przybył na czas, by pokrzyżować plany powstańców i uchronić miasto przed grabieżą.
5 lutego 1799Nazywa dowództwo 19 XX Wydziału Wojskowego, w tym wydziałów Rhone , na Loarą , w Cantal , w Puy-de-Dome i Haute-Loire . Lyon , Le Puy i Issengeaux były wtedy oblężone. W tym dowództwie jest częścią Armii Włoch , pod rozkazami generała Championneta , i swoją czujnością i stanowczością udaje mu się stłumić wszelkiego rodzaju grabieże i rabunki popełniane w departamencie Rodanu.
Francois Bessières | |
Funkcje | |
---|---|
Reprezentant w Izbie ( sto dni ) | |
13 maja 1815 r. - 13 lipca 1815 r | |
Rząd | Cesarstwo Francuskie (sto dni) |
Biografia | |
Data urodzenia | 22 kwietnia 1755 |
Miejsce urodzenia | Montauban |
Data śmierci | 25 września 1825 r. |
Miejsce śmierci | Montauban |
Rezydencja |
Dystrykt Montauban ( Tarn-et-Garonne ) |
Bessières ponownie przeszedł na emeryturę w 1811 roku.
Kiedy Napoleon I po raz pierwszy przybył na wyspę Elba w 1815 roku ( sto dni ), mianował generała Bessièresa (który przejmuje interesy) burmistrza miasta Montauban, a zgromadzenie wyborcze dystryktu Montauban wybrało go na zastępcę do Izby Przedstawiciele (13 maja 1815). Zajmował te dwa miejsca do drugiej Restauracji .
Przeszedł na emeryturę po raz drugi w Październik 1815zmarł w 1825 r.