| Ambasador Francji w Serbii | |
|---|---|
| 25 sierpnia 2010 -29 lipca 2014 | |
| Dyrektor ds. Strategii DGSE ( d ) |
| Narodziny |
4 marca 1955 Neuilly-sur-Seine |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Trening |
Narodowe więzienie wojskowe ENSAE Polytechnic School Paris |
| Czynność | Dyplomata |
| Tata | Xavier Deniau |
| Członkiem | Academy of Moral Sciences, Letters and Arts of Versailles i Île-de-France (2018) |
|---|
François-Xavier Deniau (ur4 marca 1955w Neuilly-sur-Seine ( Seine )) - francuski dyplomata . Jest wnukiem Marca Deniau, syna Xaviera Deniau , polityka i siostrzeńcem Jean-François Deniau , polityka, dyplomaty i pisarza.
Uczęszczał do szkoły podstawowej w Ouzouer-sur-Trézée i liceum w Gien. Były student Państwowego Prytaneum Wojskowego , Politechniki (Awans 75) i Krajowej Szkoły Administracji (Promocja Praw Człowieka, 1979-1981), absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Statystycznej i administracji gospodarczej , karierę zawodową rozpoczął jako dyplomata. w 1981 r. zajmował różne stanowiska w Paryżu i za granicą: w Ambasadzie Francji we Włoszech (1984-1988), w stałym przedstawicielstwie Francji przy Wspólnotach Europejskich (1988-1992), w Ambasadzie Francji w Tunezji (1992-1995)
Był doradcą dyplomatycznym Ministra Sprzętu, Mieszkalnictwa, Transportu i Turystyki Bernarda Ponsa w latach 1995-1997, zastępcą dyrektora gabinetu Ministra Spraw Zagranicznych Hervé de Charette w 1997, ambasadorem Republiki Dominikany i Bahamów (1998 - 2001), dyrektor ds. Strategii w Generalnej Dyrekcji Bezpieczeństwa Zewnętrznego w Ministerstwie Obrony (2001-2005), ambasador, stały przedstawiciel Francji przy Biurze Narodów Zjednoczonych i organizacjach międzynarodowych w Wiedniu (Austria) (2005-2009). To było od września dogrudzień 2009charge d'affaires ad interim w ambasadzie francuskiej w Kosowie w Prisztinie . Został powołany na stanowisko pełnomocnika ambasadora w Serbii od25 sierpnia 2010 w 29 lipca 2014.
Od tego czasu osiadł w Wersalu.
Jest ekspertem w negocjacjach gospodarczych w Komisji Europejskiej i idąc śladami ojca i wuja, potrafił pogodzić obronę interesów lokalnych, narodowych i międzynarodowych z obroną samej Obrony.