Członek Izby Lordów Austrii ( d ) | |
---|---|
od 7 lutego 1862 r |
Narodziny |
23 maja 1789 Praga |
---|---|
Śmierć |
17 marca 1862 r(w wieku 72 lat) Wiedeń |
Narodowość | austriacki |
Wierność | Cesarstwo Austriackie |
Zajęcia | Oficer wojskowy |
Tata | Joseph Graf Schlick ( d ) |
Rodzeństwo | Elise Schlick ( d ) |
Dzieci |
Graf Heinrich von Schlik zu Bassano ( d ) Rosa Gräfin Schlik ( d ) Carolina Klaudy ( d ) |
Uzbrojony | Armia austro-węgierska |
---|---|
szeregi wojskowe |
Generał kawalerii General der Kavalerie ( w ) |
Konflikty |
Bitwa pod Kassa bitwa pod Kápolną ( w ) |
Nagrody |
Kawaler Orderu Świętego Aleksandra Newskiego Komandor Orderu Wojskowego Marii Teresy |
Franz Schlik zu Bassano und Weißkirchen (ur23 maja 1789w Pradze , zmarł dnia17 marca 1862 rw Wiedniu ) jest austriackim generałem kawalerii .
Po studiach prawniczych hrabia Schlik został w 1809 r. porucznikiem w pułku kawalerii, a po bitwie pod Esslingiem oberleutnantem . Kiedy Austria zostaje sojusznikiem Francji, opuszcza armię; wrócił tam w sierpniu 1813 roku, kiedy Austria wypowiedziała wojnę Napoleonowi i był uporządkowany oficer z cesarza Franciszka . Poważna kontuzja głowy w Wachau kosztuje go oko. Po wojnach napoleońskich został feldmarszałkiem i właścicielem pułku huzarów.
Po rewolucji austriackiej 1848 był komendantem Krakowa , stał na czele 8000 ludzi, którzy stłumili powstanie w Górnych Węgrzech . 5 września 1849 rzostał mianowany generałem der Kavallerie .
Po wstąpieniu do armii Alfreda de Windisch-Graetza przyczynia się do zwycięstwa w bitwie pod Kápolną (w) . Po porażce na Węgrzech, stał dowódca 2 -go Korpusu i ogólnego dowódcy Morawach. W 1859 brał udział w wojnie we Włoszech, zwłaszcza podczas bitew pod Magentą i Solferino . Po zawieszeniu broni w Villafranca wycofał się z wojska.
Prosi architekta Carla Tietza o zbudowanie mu pałacu .