Franz-Josef Röder | |
Franz-Josef Röder w Bonn w 1961 roku | |
Funkcje | |
---|---|
Minister-prezydent Sarre | |
30 kwietnia 1959 - 26 czerwca 1979 ( 20 lat, 1 miesiąc i 27 dni ) |
|
Rząd | Röder I , II , III , IV , V i VI |
Legislatura | 3 III , 4 p , 5 p , 6 th i 7 th |
Koalicja |
CDU-SPD (1959-60) CDU-FDP (1960-70) CDU (1970-77) CDU-FDP (1977-79) |
Poprzednik | Egon reinert |
Następca |
Werner Zeyer Werner Klumpp (tymczasowy) |
Minister Edukacji, Nauczania i Szkolenia | |
4 czerwca 1957 - 19 lipca 1965 | |
Minister Prezydent |
Egon Reinert Siebie |
Poprzednik | Egon reinert |
Następca | Werner Scherer |
Biografia | |
Data urodzenia | 22 lipca 1909 |
Miejsce urodzenia | Merzig ( Rzesza Niemiecka ) |
Data śmierci | 26 czerwca 1979 |
Miejsce śmierci | Saarbrücken ( RFN ) |
Partia polityczna | CDU |
Zawód | Nauczyciel |
Minister-prezydenci Saary | |
Franz-Josef Röder , urodzony dnia22 lipca 1909w Merzig i zmarł dalej26 czerwca 1979w Saarbrücken jest niemieckim politykiem , członkiem Związku Chrześcijańsko-Demokratycznego Niemiec (CDU).
Wybrany do Landtagu w Saarland w 1955 roku , mianowany ministrem edukacji przez Egon Reinert dwa lata później został zainwestowany premier Ziemi w 1959 roku , inaugurując termin dwadzieścia lat, najdłużej w historii regionalnej.
Podczas swoich lat u władzy, wspierany przez „ wielką koalicję ” z socjaldemokratami, „ czarno-żółtą koalicję ” z liberałami i jedyną CDU, zreformował system edukacji, administrację terytorialną, zaangażował się w gospodarczą przebudowę społeczeństwa. Saar i umożliwiło sukces z Willy Brandt „s Ostpolitik na szczeblu federalnym.
Zmarł u władzy dzień po ogłoszeniu kolejnego odejścia z polityki i został zastąpiony przez Wernera Zeyera , którego wyznaczył na następcę.
Studiował języki romańskie i geografię , gdzie uzyskał stopień doktora , we Fryburgu Bryzgowijskim , Innsbrucku i Münster . W 1933 r. Członek Narodowo-Socjalistycznej Partii Robotników Niemieckich (NSDAP) , dołączył do grona pedagogicznego, aw 1934 r . Został członkiem Federacji Nauczycieli Narodowych Socjalistów (NSLB) .
W 1937 roku został zwerbowany przez Niemieckie Biuro Wymiany Uniwersyteckiej (DAAD).
Po II wojnie światowej pracował jako tłumacz ustny , aż do powrotu do pracy dydaktycznej w 1948 r . Swoją karierę zakończył jako dyrektor studiów w liceum w Dillingen .
Po dołączył Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna po zakończeniu konfliktu, został wybrany w 1955 do Landtagu w Saar , który wtedy stanowił francuskiego protektoratu. Terytorium powrócił do Niemiec Zachodnich na1 st styczeń +1.957i jest członkiem delegacji, która zasiada w Bundestagu do wyborów federalnych pod koniec roku .
Plik 4 czerwca 1957, nowy chadecki minister-prezydent, Egon Reinert , mianuje go ministrem edukacji, nauczania i szkolenia. Pozostał na stanowisku podczas zmian w koalicji Reinerta, czyli26 lutego 1959.
Zaledwie dwa miesiące później, 23 kwietnia , Reinert zginął w wypadku drogowym. Franz-Josef Röder, wybrany na jego następcę, jest inwestowana na 30 kwietnia , premier Kraju Saary . Następnie odnowił wielką koalicję między CDU, której przewodniczył na szczeblu regionalnym, a Socjaldemokratyczną Partią Niemiec (SPD), chociaż jego partia miała absolutną większość w Landtagu .
W wyborach regionalnych do 4 grudnia 1960Chrześcijańscy Demokraci, dysponując 48% głosów i 25 mandatami na 50, potwierdzają swoją dominację nad Saarą , tracąc jednocześnie absolutną większość. Röder następnie połączył siły z Partią Liberalno-Demokratyczną (FDP), która miała 7 wybranych członków, w czarno-żółtej koalicji . Sojusz zostaje utrzymany po wyborze27 czerwca 1965, w której CDU zdobyła 47,9% głosów i 25 posłów.
Z okazji wyborów w 14 czerwca 1970, Chrześcijańscy Demokraci z wynikiem 48,7%, trzecim najlepszym w ich ówczesnej historii regionalnej, co daje im 27 miejsc. Szef rządu kładzie więc kres swojej koalicji i rządzi wyłącznie z CDU. W następnym głosowaniu4 maja 1975CDU wzrasta do 49,1%, ale spada do 25 wybranych urzędników. Jednak początkowo utworzył tylko rząd chadecki, zanim ponownie połączył siły z FDP, która liczyła 3 deputowanych z frakcji1 st marzec 1.977. Podczas tej kadencji konstytucja landu zostaje zmieniona w celu zwiększenia liczby mandatów w Landtagu do 51, a tym samym uniknięcia reprodukcji równości między większością a opozycją.
Przebudowa i modernizacjaW ciągu dwudziestu lat u władzy zainicjował przekształcenie gospodarcze kraju w zależności od kopalni węgla dotkniętych kryzysem węglowym . Spowodowało to zamknięcie lub dywersyfikację działalności szeregu kopalni . W polityce gospodarczej zaszczytne miejsce zajęła też infrastruktura , np. Kanał Sarre-Palatinate, oraz unowocześnienie przemysłu ciężkiego .
Na polu polityki edukacyjnej i kulturalnej jego i następcy w Ministerstwie Edukacji, Wernera Scherera , działania charakteryzują stopniowe odchodzenie od modelu szkoły wyznaniowej. Jego rząd przeprowadził także najważniejszą reformę administracji terytorialnej w latach1 st styczeń 1.974, w wyniku czego zlikwidowano około stu istniejących gmin na rzecz pięćdziesięciu dwóch nowych, rozłożono na pięć nowych dzielnic , a także utworzono gminę miejską Saarbrücken .
Kluczowy gracz na szczeblu federalnymJako szef rządu regionalnego dwukrotnie sprawował przewodnictwo w Radzie Federalnej w okresie od1 st listopad 1.959 w 30 października 1960i to rozciągające się od 1 st listopad +1.969 w 30 października 1970. Chociaż był tylko ministrem-prezydentem, odegrał ważną rolę w „ Ostpolitik ” Willy'ego Brandta, przesuwając większość w Radzie Federalnej na rzecz ratyfikacji „traktatów wschodnich”. Brał również udział w mediacji między Bonn a Warszawą .
Nagle oczekiwana emeryturaZrzekając się w 1973 r. Przewodnictwa regionalnego CDU, ogłosił powstanie25 czerwca 1979, po ponad dwudziestu latach u władzy, absolutnym rekordzie w Kraju Saary i drugim najdłuższym mandacie w historii Niemiec, po Peterze Altmeierze , że nie będzie kandydatem do swojej sukcesji w wyborach 1980 r . Dodał, że chciałby , aby przywódcą został poseł federalny Werner Zeyer , prezydent federacji chadeckiej w kraju związkowym.
Następnego dnia zmarł liberalny Werner Klumpp , ówczesny minister gospodarki, transportu i rolnictwa. Jego ogłoszenie dzień wcześniej wydawało się dziedzictwem, a Zeyer został mianowany ministrem-prezydentem 5 lipca następnego roku.
Był żonaty z Magdaleną Spieß, urodzoną w 1917 roku i zmarłą w 2005 roku .