Narodziny |
1938 Montreal |
---|---|
Narodowość | kanadyjski |
Czynność | reżyser, producent |
Różnica | Nagroda René-Jodoin ( d ) |
---|
Francine Desbiens (ur. W Montrealu w 1938 r. ) To reżyserka i producentka filmów animowanych z Quebecu .
Francine Desbiens studiowała w Institute of Applied Arts w Montrealu i dołączyła do National Film Board of Canada w 1965 roku, pracując dla informacji. Następnie pracowała jako asystent animatora wraz z Clorindą Warny i Břetislavem Pojarem . W latach 1974-1979 była producentem we francuskim studiu animacji NFB. Wyreżyserowała tam kilka animowanych filmów krótkometrażowych, pracując w szczególności w technice cięcia papieru . Jego najnowszy film krótkometrażowy, Moje dziecko, moja ziemia , jest produkowany na komputerze, odtwarzając estetykę podobną do papieru ciętego. Francine Desbiens opuściła NFB w 1998 roku.
Pierwszym filmem z podpisem Francine Desbiens jest kolektyw Le corbeau et le renard (1969). Jego filmografia obejmuje inne owocne kolaboracje, m.in. Balablok i „E” Czechosłowacji Břetislava Pojara .
Jej osobowość jako autorki ujawnia się w filmie Last Flight (1977), którego narratorem jest narratorka Jocelyn Bérubé , „film ukazujący inspirującego i ujmującego twórcę filmowego”.
Ahǃ vous-dirai je, maman (1985) to wielkie dzieło i jeden z klasyków animowanego kina reżyserowanego przez kobiety. Wyprodukowany w 1990 roku Dessine-moi une chanson, zainspirowany muzyką Roberta M. Lepage'a , ilustruje poczucie winy rodziców, których dzieci uczęszczają do przedszkola. Film jest osadzony w obrazach wycinanek Francine Desbiens i kolaży Maurice'a Trépaniera.
Turniej odbył się w 1994 roku w ramach cyklu „ Prawa do serca”, którego filmy przeznaczone dla dzieci w wieku od 9 do 12 lat inspirowane były Konwencją o prawach dziecka . Turniej odnosi się do uprzedzeń wobec osób niepełnosprawnych poprzez historię spotkania dzieci niesłyszących i słyszących. Ten film bez słów wykorzystuje techniki rysowania i wycinania papieru. Obawy humanitarne Francine Desbiens są wyraźnie widoczne w osobistym akcie oskarżenia przeciwko minom Mon enfant, ma terre (1998).