François Marty , urodzony dnia18 maja 1904w Pachins ( Aveyron ) i zmarł dalej16 lutego 1994w miejscowości Farrou, gmina Saint-Rémy ( Aveyron ), jest francuskim duchownym katolickim , który był kardynałem - arcybiskupem Paryża .
Urodził się w wiosce Pachins, niedaleko Vaureilles ( Aveyron ), w pobożnej rodzinie rolników i został ochrzczony jako Gabriel, Auguste, François . W 1917 wstąpił do niższego seminarium duchownego w Villefranche-de-Rouergue . W 1923 roku , po pielgrzymce do Lourdes z ojcem, zdecydował się wstąpić do wyższego seminarium duchownego.
M gr Charles Challiol, biskup Rodez , wyświęcony kapłan28 czerwca 1930w swojej katedrze. WLipiec 1932został mianowany wikariuszem w Villefranche-de-Rouergue , a następnie w 1933 r. w parafii Saint-Amans w Rodez . Od 1939 do 1940 roku został zmobilizowany. Po powrocie został proboszczem w Bournazel , a następnie w 1943 r. W Rieupeyroux . W 1948 roku został archiprezbiter Millau , a następnie, w 1951 roku , wikariusz generalny z diecezji Rodez .
Plik 6 lutego 1952został mianowany biskupstwem Saint-Flour . To M gr Marcel-Marie Dubois , biskupa Rodez, która stawia biskupa1 st May +1.952. 14 grudnia 1959 roku został mianowany koadiutorem arcybiskupa Reims , Louisa-Augustina Marmottina . Otrzymuje tytuł arcybiskupa Emesa . Na śmierć M gr Marmottin na9 maja 1960, zastępuje go jako arcybiskup Reims . To jest17 lipca 1962, że przyjmuje generała de Gaulle'a i kanclerza Niemiec Konrada Adenauera podczas spotkania na rzecz pokoju między oboma krajami. W 1965 r. Został mianowany prałatem Misji Francji .
Plik 26 marca 1968został arcybiskupem Paryża miesiąc po śmierci kardynała Veuillota . Jego kamienny akcent (toczy [r] jak wieśniak z Aveyron ) prowokuje radość (i kpinę) paryżan. Został stworzony kardynałem na konsystorzu z28 kwietnia 1969z tytułem kardynała-kapłana z Saint-Louis-des-Francuskim . Z pełną siłą stanął w obliczu okresu upadku praktyki katolickiej, który rozpoczął się po 1965 roku i trwał przez lata 1970-1980. W 1970 r. Odprawił mszę w Notre-Dame de Paris w hołdzie generałowi de Gaulle , po jego śmierci, w obecności prezydenta Republiki Georgesa Pompidou , rządu i zagranicznych szefów państw. W 1971 r. Wyjechał do Jerozolimy . W 1980 r. Po raz pierwszy jako papież przyjął Papieża Jana Pawła II z wizytą apostolską we Francji. To początek końca „teologii pogrzebowej”, drogiej kardynałowi. Dnia żegna się z Paryżem31 stycznia 1981. Następuje po nim kardynał Jean-Marie Lustiger .
Ponieważ 28 lutego 1981, przeszedł na emeryturę do Aveyron , do Monteils w klasztorze dominikanów . W 1994 roku zginął tragicznie, uderzony przez pociąg, na przejeździe kolejowym, w Citroënie 2CV , który podarowali mu paryscy katolicy na jego wyjazd i o którym powiedziałby wtedy: „zabierze mnie do raju”.